Μια γυναίκα από τη Γεωργία εργάζεται χρόνια ως οικιακή βοηθός για μια νεόπλουτη ελληνική οικογένεια. Η μεταξύ τους σχέση, όμως, θα αλλάξει όταν η υγεία της κλονιστεί από μια νευρολογική ασθένεια και τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειας γίνουν ασφυκτικά. Αντονιονική ακτινογραφία μιας σύνθετης κοινωνικής πραγματικότητας, σκηνοθετημένη με λιτή ακρίβεια και ερμηνευμένη με βαθιά εσωτερικότητα.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, αλλά μόνιμος κάτοικος Βερολίνου, ο 47χρονος Αθανάσιος Καρανικόλας κατεβαίνει τώρα στην Ελλάδα για την πρώτη ταινία του εκτός γερμανικών συνόρων («Elli Makra - Wuppertal», «Echolot»). Μια ταινία που μιλά καθαρά κι έξω απ’ τα δόντια για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα χωρίς αυτή ποτέ να μπουκώνει με την παρουσία της το κάδρο, το οποίο προσπαθεί να αποτυπώσει (με όσα περιλαμβάνει εντός, αλλά και όσα αφήνει εκτός του) το κλείσιμο ενός κύκλου θεμελιωδών κοινωνικών αλλαγών. Το τέλος δηλαδή ενός κόσμου εύκολου πλουτισμού, επίπλαστης ευφορίας και συγκαταβατικής συνύπαρξης, ο οποίος τώρα καλείται να δοκιμάσει τα ηθικά όριά του. Ποια είναι αυτά όμως, όταν για τον έναν απλώνονται μέχρι το μακρινό ορίζοντα και για τον άλλον περιορίζονται στα λίγα τετραγωνικά ενός υπογείου;
Η Νάντια αγναντεύει το πέλαγος μέσα από την τεράστια τζαμαρία του σπιτιού στο οποίο δουλεύει, μιας μοντέρνας τσιμεντένιας έπαυλης με θέα στο Αιγαίο. Εδώ και 12 χρόνια οικιακή βοηθός μιας τριμελούς νεόπλουτης οικογένειας, η 45άρα από τη Γεωργία νιώθει πλέον και αυτή μέλος της. Πολύτιμη βοηθός για την Εύη και τον σύζυγό της Στέφανο, κυρίως όμως προστάτης άγγελος της μικρής Ίριδας, ζει στο δωμάτιο υπηρεσίας του σπιτιού στον κάτω όροφο, βλέποντας τακτικά μόνο τον σύντροφό της Μάρκο και μιλώντας κάθε τόσο τηλεφωνικά με την κόρη της η οποία σπουδάζει στη Γερμανία. Μέχρι τη στιγμή που αρχίζει να έχει κάποια προβλήματα αστάθειας, τα οποία αποκαλύπτουν μια μάλλον σοβαρή νευρολογική ασθένεια. Θορυβημένος από αυτό και ζορισμένος από τα οικονομικά του προβλήματα, ο Στέφανος βλέπει ως μόνη διέξοδο την απόλυση, αναγκάζοντας και την αρχικά απρόθυμη Εύη να συμφωνήσει.
Με νταρντενική ευθύτητα, ο Καρανικόλας αποφεύγει κάθε διδακτική παγίδα την οποία μπορεί να κρύβει ένα τέτοιο μελοδραματικό στόρι, υιοθετώντας μια φαινομενολογική ματιά που αποκαλύπτει πολλά ενώ δείχνει (και λέει) ελάχιστα. Τα γεωμετρικά κάδρα του, πάντα μεσαία και μακρινά, αξιοποιούν την αντίθεση ανοιχτών και κλειστών χώρων, μεταφέροντας μια αίσθηση απομόνωσης και διάχυτης αλλοτρίωσης. Τα λόγια των πολλών κοντράρουν την αξιοπρεπή σιωπή της Νάντιας –μια Μαρία Καλλιμάνη («Μαχαιροβγάλτης») που αξιοποιεί κάθε εκφραστική δυνατότητα του κορμιού και του βλέμματός της–, ενώ μια χρωματική αίσθηση του γκρίζου αντανακλά τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων.
Ηρώων πνιγμένων σε μια απέραντη τσιμεντένια και γυάλινη έρημο, στην οποία μια απλή γυναίκα, συνεπής σε έναν εσωτερικό, αόρατο κώδικα τιμής, κρατά τη μοναδική πυξίδα που δείχνει τον ανθρώπινο Βορρά. Στο τέλος θα κινηθεί προς αυτόν σιωπηλή, παίρνοντας μαζί της ένα διακριτικό πολιτικό σχόλιο, ένα συγκινητικό κινηματογραφικό δράμα και την απάντηση στη σύγχρονη πολυεπίπεδη κρίση.
Ελλάδα, Γερμανία. 2014. Διάρκεια: 103΄. Διανομή: ONE FROM THE HEART.
Περισσότερες πληροφορίες
Στο Σπίτι
Η Νάντια, μια 45άρα γυναίκα από τη Γεωργία, εργάζεται ως οικιακή βοηθός εδώ και 12 χρόνια για μια νεόπλουτη ελληνική οικογένεια. Η μεταξύ τους σχέση, όμως, θα αλλάξει όταν η υγεία της κλονιστεί από μια σοβαρή νευρολογική ασθένεια, ενώ τα οικονομικά προβλήματα της οικογένειας γίνονται ασφυκτικά.
