Αντίο, Ηλίθιοι

2,5

Μια ξέφρενη κωμωδία καταστάσεων, αλλά και πικρή σάτιρα της γαλλικής πραγματικότητας, η οποία αναδείχτηκε σε μεγάλη νικήτρια των βραβείων Σεζάρ.

Αντίο, Ηλίθιοι

Ηθοποιός («Μη Αναστρέψιμος», «Οι Ατέλειωτοι Αρραβώνες») με παράλληλη καριέρα πίσω από την κάμερα, ο Αλμπέρ Ντιποντέλ είχε αποσπάσει το 2017 τα βραβεία Σεζάρ σκηνοθεσίας και σεναρίου με τη δραμεντί εποχής «Ραντεβού Εκεί Ψηλά». Αλλάζοντας ύφος, θα επαναλάβει τώρα την επιτυχία του με μια ξέφρενη κωμωδία καταστάσεων, αλλά και πικρή σάτιρα της γαλλικής πραγματικότητας, η οποία αναδείχτηκε σε μεγάλη νικήτρια των φετινών Σεζάρ με έξι (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, β΄ αντρικού ρόλου, φωτογραφίας, σκηνικών) από 12 συνολικά υποψηφιότητες.

Ευρηματική στις ιδέες της, η ταινία ξεκινά με το αφηγηματικό γκάζι στο πάτωμα και την απρόσμενα αστεία συνάντηση μιας κομμώτριας η οποία μαθαίνει πως έχει λίγους μήνες ζωής κι ενός δημοσίου υπαλλήλου, εξπέρ των κομπιούτερ και των συστημάτων ασφαλείας, που επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Εκείνη είναι αποφασισμένη να επιστρατεύσει κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο για να βρει το παιδί της, το οποίο εγκατέλειψε νεογέννητο πριν 30 χρόνια, κι εκείνος γίνεται ο εκών άκων αρωγός στην αναζήτησή της. Ο χρόνος τους πιέζει, η αστυνομία βρίσκεται στο κατόπι τους, στοιχεία δεν βρίσκονται πουθενά, ενώ στην ομάδα ερεύνης προστίθεται, σχεδόν με το ζόρι, κι ένας τυφλός αρχειοθέτης.

Αντίο, Ηλίθιοι - εικόνα 1

Ξεκαρδιστική στην εξέλιξή της, η προσπάθεια τού τρίο ξεστρατίζει συχνά σε σουρεαλιστικά μονοπάτια, βάλλοντας πετυχημένα ενάντια μιας γελοία γραφειοκρατικής εξουσίας. Η φάρσα έχει υπόβαθρο, οι πρωταγωνιστές είναι κεφάτοι (ο «τυφλός» Νικολά Μαριέ κέρδισε το Σεζάρ) και μακάρι το χιούμορ να αγκάλιαζε με μεγαλύτερη θέρμη το αλά Μόντι Πάιθον παράλογο, στο οποίο ο Ντιποντέλ κλείνει το μάτι - ο Τέρι Γκίλιαμ κάνει ένα σύντομο πέρασμα (στο τηλεοπτικό διαφημιστικό), ενώ η ταινία είναι αφιερωμένη στον Τέρι Τζόουνς, με τον οποίο ο πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης είχε συνεργαστεί επανειλημμένα. Οι κωμικές ιδέες, όμως, σταδιακά αραιώνουν για χάρη μιας συναισθηματικής σοβαροφάνειας, η οποία έρχεται αργά να μας θυμίσει το (μελο)δραματικό υπόβαθρο της ιστορίας. Σταδιακά κυριαρχεί εντελώς, καπελώνοντας και την μεγαλόστομη όσο και υπερβολικά απλοϊκή κορύφωση.

Γαλλία. 2020. Διάρκεια: 87΄. Διανομή: WEIRD WAVE

Περισσότερες πληροφορίες

Αντίο, Ηλίθιοι

Adieu Les Cons
2,5
  • Κομεντί
  • 2020
  • Διάρκεια: 87 '
  • Αλμπέρ Ντιποντέλ

Μια κομμώτρια η οποία μαθαίνει πως έχει λίγους μήνες ζωής επιστρατεύει κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο για να βρει το παιδί της, το οποίο εγκατέλειψε νεογέννητο πριν από 30 χρόνια. Ένας καταζητούμενος δημόσιος υπάλληλος κι ένας τυφλός αρχειοθέτης σπεύδουν προς βοήθειά της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Αγγελική Παπούλια πώς βρέθηκες στη Σλοβενία για τον "Τελευταίο Ήρωα";

Η καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός μιλά στο "α" για τη συμμετοχή της στη σπιρτόζικη δραμεντί όπου υποδύεται μια εκπρόσωπο πολυεθνικής που αναστατώνει μια μικρή φτωχή κοινωνία.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
25/04/2024

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.

Ο Τελευταίος Ήρωας

Κουστουριτσική, ξέφρενη και βιτριολική σάτιρα, η οποία βγαίνει απ’ τα νερά της όταν προσπαθεί, αδίκως, να σοβαρευτεί και να περάσει "μηνύματα".

Σούπερ Μάγκι

Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.