Η διάσημη Γαλλίδα σκηνοθέτης και ντίβα του καλλιτεχνικού κυκλώματος βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κινηματογραφική «Μαύρη Τρύπα»: Το αγγλόφωνο sci-fi δράμα της με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Πάτινσον.
Μια ταινία επιστημονικής φαντασίας; Μοιάζει σαν να βάζετε όλο και μεγαλύτερες προκλήσεις στον εαυτό σας.
Ήθελα να κάνω αυτή την ταινία και δεν αναρωτήθηκα ποτέ σε τι είδος ανήκει. Γι’ αυτό και δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο φιλμ ή σκηνοθέτη στο νου μου όταν την προετοίμαζα. Τη σκεφτόμουν περισσότερο ως ταινία φυλακής και λιγότερο ως sci-fi περιπέτεια. Όπως και να ‘χει πάντως, δεν φοβήθηκα το είδος, αλλά το ότι για πρώτη φορά θα γύριζα σε στούντιο. Είχα όμως μικρό συνεργείο και συνεργαστήκαμε υπέροχα. Φόβος να προχωρήσω κινηματογραφικά δεν υπάρχει, παρά μόνο σε σχέση με τον εαυτό μου. Δηλαδή πως κάτι δεν θα υπολογίσω σωστά, κάτι θα μου ξεφύγει…
Πώς το αντιμετωπίζετε αυτό;
Δεν μπορώ… Είναι μεγάλη υπόθεση το να σε εμπιστεύονται, από τους συνεργάτες σου ως το κοινό, οπότε βασίζομαι σ’ αυτό και προσπαθώ να μην τους απογοητεύσω.
Στη συγκεκριμένη ταινία υιοθετήσατε μια μη γραμμική αφήγηση. Γιατί επιλέξατε να διηγηθείτε την ιστορία του διαστημοπλοίου μέσα από φλας μπακ;
Όσες φορές έγραφα το σενάριο ξεκίναγα πάντα με τη σκηνή όπου το μωρό είναι μόνο του και ο Πάτινσον κάπου αλλού να επιδιορθώνει κάτι. Ένιωθα την ανάγκη να πιάσω την ιστορία από τη μέση και είχα αποφασίσει να τελειώσει το πρώτο μέρος του φιλμ με τη σκηνή που ξεφορτώνεται τα πτώματα στο διάστημα. Η «ευελιξία» του χρόνου είναι σημαντική σε τέτοιου είδους ταινίες. Ήθελα να εξερευνήσω τη σχέση μας μ’ αυτό, με την αίσθηση την οποία έχουμε για το χρόνο και η οποία είναι διαφορετική από εκείνη που είχαμε πριν έναν αιώνα.
Η οικονομία και οι κοινωνικές συνθήκες αλλάζουν τη ζωή μας ακόμα και στο επίπεδο τού πως αντιλαμβανόμαστε το πέρασμα του χρόνου κι όσο κι αν η επιστήμη προσπαθεί να το αναλύσει, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το χρόνο με ένα βιωματικό τρόπο. Το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον γίνονται συχνά σχετικές έννοιες και η τέχνη δεν προσπαθεί να εξηγήσει τη συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά να αποτυπώσει αυτή ακριβώς την αίσθηση.
Η επιλογή του Ρόμπερτ Πάτινσον είναι μια έκπληξη. Έχετε όμως δηλώσει fan του «Λυκόφωτος»…
Ναι, μ’ αρέσει και ιδίως οι ηθοποιοί του. Τον Ρόμπερτ, πάντως, δεν τον είχα σκεφτεί καθόλου, καθώς στο σενάριο ο πρωταγωνιστής είναι πιο ηλικιωμένος. Ένας σαραντακάτι, κουρασμένος, ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν ας πούμε… Είχα στο νου μου κάποιες επιλογές, αλλά όταν ο Ρόμπερτ με συνάντησε και μου είπε πως θα έπαιζε οποιοδήποτε ρόλο σε ταινία μου, άρχισα να το σκέφτομαι. Συζητήσαμε πολύ για το θέμα της πατρότητας, έδειξε πρόθυμος να δοκιμάσει καινούρια πράγματα, οπότε με έπεισε και τώρα πια δεν μπορώ να σκεφτώ πως κάποιος άλλος θα έπαιζε το ρόλο.
Και η Ζιλιέτ Μπινός;
Και αυτή δεν ήταν η πρώτη επιλογή. Είχαμε συμφωνήσει με την Πατρίσια Αρκέτ, αλλά κάποιες αλλαγές σχεδίων και ημερομηνιών την ανάγκασαν να δεσμευτεί στην τηλεοπτική σειρά της. Ήταν η εποχή που τελειώσαμε το «Η Λιακάδα Μέσα μου» με την Ζιλιέτ και εκείνη μου είπε «έρχομαι εγώ». Ήταν για μένα μια ανακούφιση.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
Περισσότερες πληροφορίες
Μαύρη Τρύπα
Μακριά από το ηλιακό μας σύστημα, μια ομάδα αστροναυτών που συμμετέχει σε ένα παράξενο επιστημονικό πείραμα κινείται με το διαστημόπλοιό της προς μια μαύρη τρύπα.