Το 2018 στις σκοτεινές αίθουσες ακούστηκαν μερικά από τα καλύτερα soundtracks που κυκλοφόρησαν τελευταία, με πολλά πρωτότυπα μουσικά θέματα και τραγούδια να στιγματίζουν σπουδαίες ταινίες της χρονιάς
Το πόσο καλό κινηματογραφικό ζευγάρι είναι στο «Ένα Αστέρι Γεννιέται» ο Μπράντλεϊ Κούπερ και η Λέιντι Γκάγκα, επισφραγίστηκε με τη συναισθηματικά φορτισμένη ερμηνεία τους στο «Shallow», το οποίο αποτελεί αδιαφιλονίκητο φαβορί για τις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Το κομμάτι όμως που «έδεσε» μαγικά με την ταινία του, ήταν το παραδοσιακό πολωνικό τραγούδι «Dwa Serduszka» (σ.σ.: Δυο Καρδιές) που ερμήνευσε μαγευτικά το σχήμα Mazowsze στην ταινία «Ψυχρός Πόλεμος» (Πάβελ Παβλικόφσκι).
Στα ολοκληρωμένα scores τώρα, ο Thom Yorke τα πήγε σαφώς καλύτερα από τον Λούκα Γκουαντανίνο στο ριμέικ του «Suspiria», συνθέτοντας εξίσου μελαγχολικές και υποβλητικές συνθέσεις. Ο συμπαίκτης του στους Radiohead όμως, Jonny Greenwood, έκλεψε τις εντυπώσεις με τα δύο καταπληκτικά soundtracks του για τα «Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ» (Λιν Ράμσεϊ) και «Η Αόρατη Κλωστή» (Πολ Τόμας Άντερσον). Δύο διαφορετικού ύφους scores που αποκρυσταλλώνουν το πνεύμα των ταινιών και διογκώνουν τη συναισθηματική τους επίδραση.
Για τον τίτλο του «πιο τρομακτικού soundtrack της χρονιάς» αναμετρώνται ο σπουδαίος Scott Walker με τον δεξιοτέχνη των πνευστών Colin Stetson. Τα έγχορδα του πρώτου καθηλώνουν καθώς αλυχτούν στο «Η Γέννηση ενός Ηγέτη» (Μπράντι Κόρμπετ), ενώ ο Stetson στη «Διαδοχή» (Άρι Άστερ) πλάθει τους ήχους ενός ατελείωτου εφιάλτη. Τέλος, υποκλινόμαστε στο κύκνειο άσμα του βραβευμένου με Χρυσή Σφαίρα Jóhann Jóhannsson, ο οποίος υπέγραψε μερικές αριστουργηματικές ηλεκτρονικές συνθέσεις για το «Mandy» (Πάνος Κοσμάτος).
