Με αφορμή την κυκλοφορία της «Κυρίας Χάιντ», του ανατρεπτικού κοινωνικού δράματος... φαντασίας του Σερζ Μποζόν στο οποίο πρωταγωνιστεί, η Γαλλίδα σταρ μιλάει για όλους και για όλα, από τον Μίκαελ Χάνεκε και τους νέους σκηνοθέτες μέχρι το θέατρο και τις κινηματογραφικές της επιλογές.
Η «Κυρία Χάιντ» είναι η δεύτερη φορά που δουλεύετε με τον Σερζ Μποζόν, με τον οποίο, σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα, δεν είχατε πολύ καλή συνεργασία στο «Tip Top».
Είναι αλήθεια πως είχαμε ξεκινήσει ο καθένας με το δικό του τέμπο και αρχικά δυσκολευτήκαμε να συντονιστούμε. Ήταν θέμα τριών-τεσσάρων ημερών και μετά όλα πήγαν ρολόι. Γι’ αυτό και δεν φοβήθηκα να δουλέψουμε ξανά μαζί, και μάλιστα σε κάτι τόσο ριψοκίνδυνο όσο η «Κυρία Χάιντ», ένα δράμα με πολλά χιουμοριστικά στοιχεία αλλά και στοιχεία επιστημονικής φαντασίας.
Υπάρχει άραγε κάτι που σας φοβίζει στο σινεμά;
Οι κακές ταινίες… Και οι δικές μου κακές επιλογές. Επιζητώ τις ερμηνευτικές προκλήσεις και κάθε ρόλος που διαλέγω ενέχει ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο ποσοστό ρίσκου, κάτι που δεν με αφήνει να εφησυχάσω. Ο κινηματογράφος είναι ένα μέσο το οποίο διαρκώς εξελίσσεται και βρίσκει νέους τρόπους έκφρασης. Μου αρέσει να τους ανακαλύπτω και οι νέοι σκηνοθέτες είναι ένας καλός δρόμος να ακολουθήσεις για να βρεθείς σε αυτόν τον ενδιαφέροντα κόσμο.
Οπότε ο σκηνοθέτης αποτελεί για εσάς το σημαντικότερο στοιχείο για την επιλογή ενός ρόλου...
Πολλά πράγματα έχουν σημασία, όπως ένα καλογραμμένο σενάριο για παράδειγμα. Το όραμα του σκηνοθέτη όμως είναι συχνά το σπουδαιότερο κίνητρο, διότι η σχέση μου μαζί του είναι για μένα κάτι πολύ σημαντικό. Είναι ένας άνθρωπος στον οποίο παραδίνεσαι, οπότε πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη η οποία στηρίζεται στην εμπειρία, όπως όταν δουλεύω με τον Χάνεκε ή τον Μπενουά Ζακό, ή στο ένστικτο όταν συνεργάζομαι με έναν πρωτοεμφανιζόμενο σκηνοθέτη. Το ιδανικό, πάντως, είναι να έχω απέναντί μου έναν άνθρωπο ο οποίος μου παρέχει ελευθερία κινήσεων, βάζοντας ταυτόχρονα και τους απαραίτητους περιορισμούς, έτσι ώστε όλοι να κινούμαστε στο ίδιο πλαίσιο και προς την ίδια κατεύθυνση.
Με τον εκάστοτε σκηνοθέτη συζητάτε τεχνικά θέματα;
Με ενδιαφέρει η τεχνική, έως ένα σημείο βέβαια. Είναι διαφορετικό να πρόκειται για ένα κοντινό πλάνο και διαφορετικό για ένα μονοπλάνο. Προσαρμόζεις την ερμηνεία σου ανάλογα. Οπότε επιβάλλεται να συζητάς με τον σκηνοθέτη, να προτείνεις πράγματα και να γίνεται ένας δημιουργικός διάλογος.
Πόση διαφορά έχει για εσάς μια κινηματογραφική από μια θεατρική ερμηνεία;
Ως ηθοποιός; Δεν βλέπω κάποια ουσιαστική διαφορά, διότι διατηρώ και στα δύο μέσα την ίδια σχέση με τους ρόλους μου. Και τον ίδιο τρόπο με τον οποίο τους πλησιάζω. Για μένα το πλατό και η σκηνή δεν έχουν μεγάλη διαφορά.
Ποιον κινηματογραφικό και ποιον θεατρικό ρόλο θεωρείτε πιο δύσκολο στην καριέρα σας;
Υπάρχουν ρόλοι οι οποίοι κουβαλούν ψυχολογικές δυσκολίες, άλλοι είναι ύπουλοι, δηλαδή δεν φανερώνουν εξαρχής τις παγίδες που κρύβουν, και άλλοι ρόλοι είναι πολύ απαιτητικοί σωματικά, όπως οι περισσότερες συνεργασίες μου με τον Μπομπ Γουίλσον στο θέατρο για παράδειγμα. Τον Κριστόφ Βαρλικόφσκι τον βγάζω φυσικά εκτός συναγωνισμού... Όσον αφορά το σινεμά, ο ρόλος της Έρικα στη «Δασκάλα του Πιάνου» ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός, όπως και αυτός στο «Εκείνη», διότι μπορούσε να ξεφύγει εύκολα στην υπερβολή.
Κάτι ανάλογο με το «Εκείνη» συμβαίνει και στην «Κυρία Χάιντ». Η ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και στην κωμωδία είναι λεπτή, έτοιμη ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει...
Αυτό ήταν κάτι που συζητήσαμε με τον Σερζ [σ.σ.: Μποζόν] και προσπάθησα να πλησιάσω τη Μαρί, μια συνεσταλμένη καθηγήτρια που ξαφνικά αποκτά παράξενες δυνάμεις, με τρόπο που να αποκαλύπτει την ιδιαίτερη ψυχολογία της χωρίς να την κάνει γραφική, μια σκέτη καρικατούρα. Το παράξενο χιούμορ της ταινίας με βοήθησε πολύ σε αυτό. Όπως συνέβη και με το «Happy End» του Χάνεκε, το οποίο είναι γεμάτο πικρή ειρωνεία. Αλήθεια, πιστεύετε στα χάπι εντ; Μερικές ιστορίες τελειώνουν ευχάριστα, αλλά πόσο ενδιαφέρον έχουν; Κοιτάξτε, για να σας πω την αλήθεια, δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη όσο ο Χάνεκε. Αλλά δεν είμαι και τόσο σπουδαία καλλιτέχνις όσο εκείνος...
Περισσότερες πληροφορίες
Κυρία Χάιντ
Μια μέτρια δασκάλα την οποία αντιπαθούν μαθητές και δάσκαλοι αποκτά υπερφυσικές ικανότητες που βελτιώνουν δραστικά τις εκπαιδευτικές της μεθόδους.
