Αρκετές δεκαετίες πριν, ο Τζέιμς Κάμερον ήταν ακριβώς ο τύπος του μαθητή που οι υπόλοιποι στο σχολείο του –ειδικά οι αθλητές– έβλεπαν ως εύκολο στόχο ή αδύναμο κρίκο. Μεγάλωσε στην κοινότητα Chippawa του Οντάριο, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τον βουητό των καταρρακτών του Νιαγάρα, και από πολύ μικρή ηλικία έδειχνε πως η περιέργεια και η φαντασία ήταν κάτι περισσότερο από καλές του φίλες.
Συνήθιζε να φτιάχνει αυτοσχέδια βαθυσκάφη από γυάλινα βάζα για να τα στείλει στον πάτο ενός ρυακιού, και ταξίδευε μόνος του με λεωφορείο μέχρι το Τορόντο για να σχεδιάσει αρχαίες πανοπλίες και οστά δεινοσαύρων. Ψηλός, αδέξιος, αθλητικά μη συμβατός, έβρισκε αλλού τις διεξόδους που αναζητούσε.
Ο πατέρας του, Φίλιπ Κάμερον, ήταν μηχανικός, και λόγω της δουλειάς του η οικογένεια μετακόμισε από τον Καναδά στην Καλιφόρνια το 1971. Εκεί, ο νεαρός τότε Τζέιμς σπούδασε αρχικά Φυσική στο Fullerton College, αργότερα το γύρισε στην Αγγλική Φιλολογία αλλά, τελικά, άφησε το πανεπιστήμιο το 1974, προς δυσαρέσκεια του πατέρα του, για να δοκιμάσει την τύχη του σε μάλλον παράξενες για τον ίδιο δουλειές, όπως οδηγός φορτηγού και επιστάτης σχολείου.
Την ίδια περίοδο όμως γεννήθηκε και η αγάπη του για τον κινηματογράφο και το ενδιαφέρον του για τα ειδικά εφέ – διάβαζε εργασίες φοιτητών για πράγματα όπως το optical printing και το front screen projection, στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας. Βλέποντας τον Πόλεμο των άστρων (το Star Wars του 1977) κατάλαβε και αποφάσισε πως θέλει πια να δουλεύει στον κινηματογράφο.
Flash forward στο σήμερα, ο 71χρονος πια Καναδός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ταινιών Τζέιμς Κάμερον είναι ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της post-New Hollywood era και ένας από τους πιο καθοριστικούς auteurs που πέρασαν ποτέ από την κινηματογραφική βιομηχανία.
Παράλληλα, τυγχάνει να είναι και ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά, καθώς τα Avatar (2009), Avatar: The Way of Water (2022) και Τιτανικός (1997) βρίσκονται στο τοπ-5 των πιο εμπορικά επιτυχημένων ταινιών όλων των εποχών. Είναι μάλλον ασφαλές λοιπόν να πούμε πως ο κ. Κάμερον είναι ένας τύπος που χάκαρε τον αλγόριθμο της on screen μεγαλοσύνης.
Η μέθοδος
Τελειομανής. Ορισμένες φορές και σε ακραίο βαθμό. Ξόδευε και εξακολουθεί να ξοδεύει τεράστιο χρόνο τόσο στη συγγραφή όσο και στο κινηματογραφικό κομμάτι των τεράστιων έργων του, δουλεύοντας σαν ένας κάπως πιο παραγωγικός George Lucas ή ένας ολοκληρωτικά προσηλωμένος στην επιστημονική φαντασία Steven Spielberg, γεγονότα που βοήθησαν, όλα αυτά τα χρόνια, στο να επαναπροσδιορίσει την τέχνη του χολιγουντιανού blockbuster.
Και παρά τον χρόνο που αφιερώνει σε κάθε ταινία, καταφέρνει να κάνει την όλη διαδικασία να φαίνεται πολύ ευκολότερη απ’ ό,τι πιθανότατα είναι. Όσο κλισέ κι αν μπορεί να φαίνονται κάποιοι διάλογοι στα φιλμ του, ο Κάμερον είναι ιδιοφυΐα στη δομή της ταινίας δράσης, κάνοντας το κοινό να περιμένει για τα πυροτεχνήματα ενώ χτίζει προσεκτικά τους χαρακτήρες, τις συγκρούσεις και τους κόσμους του.
Η συνέχεια στο Esquire Greece
