Ανταπόκριση από το 78ο Φεστιβάλ Καννών: Η "Nouvelle Vague" είναι πάντα της μόδας

Το «Φοινικικό Σχέδιο» του Γουές Άντερσον δεν έκρυβε εκπλήξεις, το «Die my Love» της Αν Ράμσεϊ δυστυχώς πολλές, αλλά ο σινεφίλ Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ ήταν αυτός ο οποίος έκλεψε τις εντυπώσεις.

Nouvelle Vague 55

Τα μεγάλα ονόματα του φετινού διαγωνιστικού προγράμματος άρχισαν να μπαίνουν σιγά σιγά στη μάχη, ανεβάζοντας κατακόρυφα το ενδιαφέρον μιας φεστιβαλικής σοδειάς η οποία αφήνει υποσχέσεις πως θα είναι ιδιαίτερα καρπερή. Μπορεί να μην έχουμε συναντήσει ακόμα την πολύ μεγάλη ταινία (δεν είναι κάθε μέρα της "Ζώνης Ενδιαφέροντος"), αλλά ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ μας έφτιαξε τη μέρα με μια πικάντικη κινηματογραφόφιλη κομεντί αφιερωμένη στη γαλλική "Nouvelle Vague". Εξιστορώντας την ιστορία των γυρισμάτων τού "Με Κομμένη την Ανάσα" του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, μας μεταφέρει στο Παρίσι του 1959 και με αεράτη κομψότητα περιγράφει όλες τις καλλιτεχνικές ανησυχίες μιας εποχής, οι οποίες συμπυκνώθηκαν στην ιδιοφυία ενός 29χρονου νεαρού και μιας ανατρεπτικής από κάθε άποψη ταινίας, οι οποίοι θα άλλαζαν μαζί ολόκληρο τον 20ο αιώνα. Αστείο, παιχνιδιάρικο και ευρηματικό, το ερωτικό γράμμα του Τεξανού σκηνοθέτη στη γαλλική σινε-πρωτοπορία σχολιάζει έμμεσα πολλά από τα σύγχρονα εκφραστικά αδιέξοδα της 7ης τέχνης και αποτελεί ένα must see για κάθε παλιό και νέο κινηματογραφόφιλο.

Καλά νέα έφερε μαζί της και η 49χρονη Γιαπωνέζα Τσίε Χαγιακάουα ("Πλάνο 75") με τον απρόβλεπτο "Renoir" της. Την ιστορία της μικρής Φούκι, η οποία στο Τόκιο του 1987 προσπαθεί να ξεκλειδώσει τη γύρω της πραγματικότητα μέσα από ένα συναρπαστικό ταξίδι σε πρωτόγνωρες εμπειρίες και συναισθήματα. Οδηγός της ένα μινιμαλιστικό δράμα ελλειπτικής πλοκής, το οποίο, κρατώντας πάντα τα πόδια του στο έδαφος, αφήνει τις ονειρικές εικόνες του να εισβάλλουν σε μια ανήσυχη κοριτσίστικη καθημερινότητα και να παρασύρουν το θεατή σε μια πρωτότυπη, μελαγχολική και συγκινητική διαδρομή ως την πόρτα της ενηλικίωσης.

Die my Love1
"Die my Love"

Μια επώδυνα απελευθερωτική πορεία προς την προσωπικη ανεξαρτησία της επιχειρεί και η Τζένιφερ Λόρενς στο "Die my Love" της Αν Ράμσεϊ, ως νεαρή μητέρα παγιδευμένη στην αμερικανική επαρχία και σε μια ευνουχιστική γαμήλια ρουτίνα (με τον Ρόμπερτ Πάτινσον). Απομακρυνόμενη διαρκώς από τις φρέσκιες ιδέες των πρώτων ταινιών της (από τα "Ratcatcher" και "Morvern Callar" στα "Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Κέβιν" και "Δεν ήσουν Ποτέ Εδώ"), η Ράμσεϊ σπρώχνει το διεισδυτικό ψυχογράφημά της ως τα σύνορα του θρίλερ τρόμου. Θέλει να αποτυπώσει χωρίς ταμπού τα σεξουαλικά και ψυχολογικά αδιέξοδα μιας δυναμικής, μα αποπροσανατολισμένης γυναίκας (η Λόρενς σε μια ακόμα τολμηρή ερμηνεία), θίγοντας με εκκωφαντικά προφανή, επαναλαμβανόμενή και κινηματογραφικά φλασάτη μανιέρα τα πατριαρχικά στερεότυπα και τον κομφορμισμό της μεσοαστικής καθημερινότητας.

Το Φοινικικό Σχέδιο 66
"Το Φοινικικό Σχέδιο"

Η Γκρέις της Τζένιφερ Λόρενς είναι μια ακόμα ηρωίδα η οποία απειλείται από ένα ακατανόητο, χαοτικό περιβάλλον που την περιβάλλει, θεματική η οποία, διαπερνώντας ηλικίες, φυλές και φύλα, επανέρχεται διαρκώς στο φετινό φεστιβάλ, από τα πιο arty δράματα ("Sound of Falling", "Sirat", "Δυο Εισαγγελείς", το στιβαρά νταρντενικό "L'Interet d'Adam" της Λορά Βαντέλ στην "Εβδομάδα Κριτικής") ως και τα αγωνιώδη θρίλερ ("Exit 8", "Dangerous Animals", "Dalloway" και το ιδιαίτερα ενδιαφέρον "The Plague"). Ο Γουές Άντερσον, από την άλλη, δεν καταλαβαίνει από μόδες και αλλαγές στιλ. Επιμένοντας στη δική του... μιλιμετρέ πραγματικότητα, μας διασκέδασε για ακόμα μια φορά ως εφευρετικός, sui generis ντεκορατέρ με – σκόρπιες – σεναριακές εκλάμψεις, αφηγούμενος την ιστορία του εκκεντρικού εκατομμυριούχου Ζα-ζα Κόρντα και της αποξενωμένης κόρης του, καλόγριας Γκρέις (ξανά), την οποία ορίζει ως μοναδική κληρονόμο του. Όπως μπορεί να φανταστεί ο καθένας, το "Φοινικικό Σχέδιο" παραλάσσει πιο "συνεκτικά", αλλά και πιο μονότονα, όλες τις σταθερές ιδέες του σκηνοθέτη πάνω στην ευλογημένη κατάρα που λέγεται οικογενειακός δεσμός, με τους συνήθεις all star υπόπτους - Σκάρλετ Γιόχανσον, Τομ Χανκς, Μπράιαν Κράνστον, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Σαρλότ Γκενσμπούρ, Ματιέ Αμαλρίκ, Μπιλ Μάρεϊ, Τζέφρι Ράιτ – να συνοδεύουν τους βασικούς πρωταγωνιστές Μπενίσιο ντελ Τόρο, Μία Θέρπλετον και Μάικλ Σέρα σε ακόμα ένα χάρμα ειδέσθαι, παιχνιδιάρικο και πιο ανάλαφρο κι από πούπουλο γουεσαντερσενικό σινε-ανέκδοτο.

Ευχαριστούμε την  Aegean Airlines  για την υποστήριξή της στην πραγματοποίηση του ταξιδιού.

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Η ελληνική "Αρκουδότρυπα" βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας

Το ντεμπούτο των Χρυσιάννα Παπαδάκη και Στέργιου Ντινόπουλου απέσπασε το σημαντικό βραβείο Europa Cinemas Label χάρη στο οποίο η ταινία θα μπορέσει να διανεμηθεί σε σινεμά της Γηραιάς Ηπείρου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
05/09/2025

Όλα όσα ανυπομονούμε να δούμε στο 48ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Μια εβδομάδα γεμάτη σινεμά που μπορείτε να παρακολουθήσετε ακόμα και εάν δε βρεθείτε στη μακεδονική πόλη.

Είμαστε έτοιμοι για τα "Ανεμοδαρμένα Ύψη" της γενιάς του TikTok;

Το τρέιλερ της νέας ταινίας της οσκαρικής Έμεραλντ Φένελ ξεσήκωσε το ίντερνετ και τις σινεφίλ συζητήσεις.

Οι καλύτερες ταινίες που παίζουν τώρα τα σινεμά (4-10/9)

Μια λίστα με τις ιδανικότερες προτάσεις για κινηματογραφική έξοδο αυτήν την εβδομάδα.

10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις για τη 'Βουγονία' του Γιώργου Λάνθιμου

Ο Έλληνας σκηνοθέτης κέρδισε για ακόμα μια φορά τις εντυπώσεις μιας απαιτητικής Μπιενάλε. Συγκεντρώσαμε ό,τι ξέρουμε για τη νέα του ταινία, που καταφθάνει στις αίθουσες στις 6 Νοεμβρίου.

5 ταινίες που έντυσε ο Τζόρτζιο Αρμάνι

Ο Ιταλός σχεδιαστής δεν άφησε το στίγμα του μόνο στο χώρο της μόδας, αλλά και στη μεγάλη οθόνη.

Το ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει πώς γυρίστηκε το χαοτικό "Megalopolis"

Ο υποψήφιος για Όσκαρ σκηνοθέτης Μάικ Φίγκις κατέγραψε τα παρασκήνια του περιβόητου magnum opus του Φράνσις Φορντ Κόπολα.