Πώς ο Μίμης Πλέσσας άλλαξε τον ελληνικό κινηματογράφο μέσα από 10 τραγούδια

Ο συνθέτης υπήρξε καθοριστικός στο σμίλευμα του κυρίαρχου αισθητικού ύφους του εγχώριου εμπορικού σινεμά όταν αυτό βίωνε τη χρυσή εποχή του.

Οι Θαλασσιές οι Χάντρες εξώφυλλο

Συχνά μιλάμε για "τέλος εποχής" όταν αναφερόμαστε σε απώλειες σπουδαίων σκηνοθετών που καθόρισαν όχι μόνο τον καιρό τους, αλλά επηρέασαν βαθιά όσους τους διαδέχτηκαν. Ωστόσο, η ίδια έκφραση και με το παραπάνω ισχύει για την περίπτωση του Μίμη Πλέσσα, του συνθέτη που έχασε τη ζωή του σήμερα (5/10) ελάχιστες μέρες προτού κλείσει τα 100.

Η ενασχόληση του Πλέσσα με τον κινηματογράφο ξεκινά το 1959 με την ταινία "Να Πεθερός να Μάλαμα" (Μάριος Νούσιας). Ένα χρόνο μετά, αρχίζει η "χρυσή" συνεργασία του με το θρυλικό στούντιο της Φίνος Φιλμ, η οποία έμελλε να συμπεριλάβει περισσότερες από 60 παραγωγές, παρά το γεγονός πως ο επικεφαλής της εταιρίας Φιλοποιμήν Φίνος θεωρούσε το συνθέτη υπερβολικά μοντέρνο(!). Αφού έγινε η αρχή, λοιπόν, με την κωμωδία "Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες" (Αλέκος Σακελλάριος), στη συνέχεια ο Πλέσσας γράφει μουσική για το "Νόμο 4000" (1962) του Γιάννη Δαλιάνδη, σκηνοθέτη με τον οποίο θα εμπνευστεί τις δημοφιλέστερες επιτυχίες του.

Μαζί, επίσης, θα σμιλέψουν μία αισθητική με την οποία ταυτίστηκε το εμπορικό σινεμά της περιόδου. Συγκεκριμένα, οι δυο τους πλαισίωσαν τις λαϊκές κωμωδίες και τα κοινωνικά μελοδράματα που γύριζαν με όρους μιούζικαλ. Είτε με άτυπα μουσικά διαλείμματα είτε με κομβικές σκηνές οι οποίες εκτυλίσσονται γύρω από ένα κομμάτι, στις ταινίες των Δαλιανίδη - Πλέσσα το σάουντρακ έπαιζε καθοριστικό ρόλο, όπως στις περιπτώσεις των φιλμ "Οι Θαλασσιές οι Χάντρες" (1967), "Γοργόνες και Μάγκες" (1968) και "Μια Κυρία στα Μπουζούκια" (1968), για να αναφέρουμε μονάχα τρία πιο ενδεικτικά, από ένα τεράστιο έργο. Επιπλέον, πολύ συχνά τα τραγούδια αυτών των ταινιών αυτονομούνταν και αποκτούσαν τη δική τους φήμη, κάτι που λίγοι συνθέτες έχουν καταφέρει, γενικώς, στον κινηματογράφο.

Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, πως ο Πλέσσας συνεργάστηκε και με άλλες εταιρίες παραγωγής, υπογράφοντας επίσης άψογη κινηματογραφική μουσική, όπως το "Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο" (Βασίλης Γεωργιάδης, 1966) και τα νουάρ "Έγκλημα στα Παρασκήνια" (Ντίνος Κατσουρίδης, 1960) και "Εφιάλτης" (Ερρίκος Ανδρέου, 1961).

Τα 10 πιο χαρακτηριστικά κινηματογραφικά τραγούδια του Μίμη Πλέσσα:

"Άνοιξε Πέτρα" - Μαρινέλλα
Μια από τις πιο δημοφιλείς ερμηνείες της τραγουδίστριας που πρωτοακούστηκε στο μιούζικαλ "Γοργόνες και Μάγκες".

"Βρέχει Φωτιά στη Στράτα μου" - Στράτος Διονυσίου
Χωρίς να χρειαστεί καν να εμφανιστεί στο φιλμ "Ορατότης Μηδέν" (Νίκος Φώσκολος, 1970), ο Στράτος Διονυσίου έγινε διάσημος από τη μια στιγμή στην άλλη χάρη στη χρήση του σπουδαίου κομματιού που έγραψε ο Πλέσσας σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

"Του Αγοριού Απέναντι" - Μαίρη Χρονοπούλου
Η Μαίρη Χρονοπούλου είναι "Μια Κυρία στα Μπουζούκια", τραγουδά γα τα βαριά ματόκλαδα και τα βαριά τα χέρια ενός γοητευτικού άντρα και οδηγεί την ταινία σε ένα εισπρακτικό ρεκόρ, αφού ξεπέρασε τα 615.000 εισιτήρια.

"Όλα Δικά σου Μάτια μου" - Γιάννης Πουλόπουλος
Δε γνωρίζω πόσοι έχουν δει το "Αγάπη που δε Σβήνει ο Χρόνος" (1966) του Γιώργου Ζερβουλάκου, αλλά σίγουρα αμέτρητοι έχουν τραγουδίσει το κομμάτι κάποιο βράδυ, μόνοι ή σε κάποιο γεμάτο κάπνα μαγαζί, τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, τους οποίους αποδίδει σπουδαία ο αγαπημένος του Πλέσσα, Γιάννης Πουλόπουλος.

"Τι Σου 'Κανα και Πίνεις" - Πόλυ Πάνου
Αντίστοιχη περίπτωση με το αμέσως προηγούμενο τραγούδι, το "Τι Σου 'Κανα και Πίνεις" ακούγεται σε ένα από τα λιγότερο γνωστά φιλμ του Δαλιανίδη ("Όλγα Αγάπη μου", 1968), ωστόσο χάρη στη φωνή της Πόλυς Πάνου συνεχίζει να φωλιάζει στις καρδιές δεκάδων τόσα χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

"Οι Χάντρες" - Δημήτρης Χορν
Είναι γνωστό πως μερικές από τις πιο εμβληματικές μουσικές επιτυχίες έχουν προκύψει κατά λάθος. Έτσι συνέβη και με τις "Χάντρες", οι οποίες ακούγονται στην ταινία "Η Αθήνα τη Νύχτα" (Κλέαρχος Κονιτσιώτης, 1962) και αρχικά δεν προορίζονταν για ερμηνεία από το Δημήτρη Χορν. Αλλά ο Πλέσσας με τον ηχολήπτη του είπαν να δοκιμάσουν το θρυλικό ηθοποιό και τα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία.

"Crazy Girl" - Αλέκα Κανελλίδου
Οι "Θαλασσιές οι Χάντρες" ήταν με πολλούς τρόπους μια ταινία απολύτως μοντέρνα για την Ελλάδα των '60s. Ήταν (επιθετικά) έγχρωμη, απεικόνιζε νέα ήθη που προέρχονταν από τη Δύση και έχει στο επίκεντρο μια εύπορη νέα γυναίκα (πού ακούστηκε) η οποία ανοίγει κέντρο διασκέδασης στην Πλάκα. Μόνο που οι μουσικές που παίζονται εκεί δεν είναι λαϊκές, ελληνικές, αλλά ξένες. Όπως διαπιστώνουν έντρομοι οι πρωταγωνιστές μπαίνοντας στο μαγαζί, για να δουν τη Ζωή Λάσκαρη να τζαμάρει παίζοντας το τουίστ "Crazy Girl". Η ηθοποιός έκτοτε έγινε διάσημη, το όνομά της διαδόθηκε ακόμα και στο φεστιβάλ των Καννών, όμως η φωνή ανήκει στην Αλέκα Κανελλίδου.

"Αν σ' Αρνηθώ Αγάπη μου" - Κώστας Χατζής
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε την εκτέλεση της αξεπέραστης Τζένης Βάνου, ωστόσο, το κομμάτι ερμηνεύτηκε πρώτη φορά και αρκούντως ατμοσφαιρικά από τον Κώστα Χατζή στην κωμωδία "Φτωχαδάκια και Λεφτάδες" (Ορέστης Λάσκος, 1961).

"Θα Πιω Απόψε το Φεγγάρι" - Γιάννης Πουλόπουλος
Περισσεύουν τα λόγια σε κομμάτια σαν κι αυτό, θα σημειώσουμε απλά ότι ακούγεται μαζί με το "Άνοιξε Πέτρα" στο "Γοργόνες και Μάγκες". Δύο τραγούδια, δηλαδή, που έγιναν διαχρονικά σε μία μόλις ταινία.

"Φσστ... Μπόινγκ!" - Κώστας Βουτσάς
Είναι τραγούδι; Είναι ηχητικό εφέ; Είναι και τα δύο; Σίγουρα, πάντως, είναι "κάτι που μας καίει" από το 1963 όταν το πρωτο-ερμήνευσε ο Κώστας Βουτσάς.

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Θυμόμαστε πέντε ρόλους της Τίλντα Σουίντον που γεννήθηκε σαν σήμερα (5/11)

Η ηθοποιός, με τη μοναδική της ικανότητα να ερμηνεύει ποικίλους και πολυδιάστατους ρόλους, έχει αφήσει το αποτύπωμά της στην ιστορία του κινηματογράφου, προσφέροντας ερμηνείες που αγγίζουν τα όρια της τέχνης και της δημιουργικότητας.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
05/11/2024

100 χρόνια από τη γέννηση του Σεργκέι Παρατζάνωφ: Συναυλία και προβολή ταινίας

Το Studio new star art cinema τιμά τον σκηνοθέτη με μια βραδιά αφιερωμένη στο μοναδικό του έργο, περιλαμβάνοντας συναυλία, προβολή ταινίας και χαιρετισμούς από επιφανείς προσκεκλημένους.

Γιατί το "Get Out" (2017) είναι μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών

Η ταινία του Τζόρνταν Πιλ αναδεικνύεται ως μία από τις πιο καινοτόμες ταινίες τρόμου του 21ου αιώνα, καθώς συνδυάζει τον τρόμο με την κοινωνική κριτική, προκαλώντας τους θεατές όχι μόνο να νιώσουν φόβο, αλλά και να αντιμετωπίσουν βαθιά ριζωμένες κοινωνικές προκαταλήψεις.

Τέσσερις αγαπημένοι ρόλοι του Μάθιου ΜακΚόναχι που γεννήθηκε σαν σήμερα (4/11)

Από ρομαντικές κωμωδίες μέχρι δραματικές ταινίες, η καριέρα του έχει σφραγιστεί από ποικίλες ερμηνείες.

65ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Ο Ρέιφ, η Ζιλιέτ και ο Άγιος Παΐσιος

Συμπρωταγωνιστές στην ομηρική "Επιστροφή", οι Ρέιφ Φάινς και Ζιλιέτ Μπινός τιμήθηκαν με τον Χρυσό Αλέξανδρο και αναφέρθηκαν, με εκπλήξεις, στις ελληνικές επιρροές τους.

Στίβεν Σόντερμπεργκ: Κυκλοφόρησε το πρώτο τρέιλερ του "Presence"

Η ταινία ετοιμάζεται να κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους στις 24 Ιανουαρίου 2025.