Ο σολίστ Διονύσης Μαλλούχος γράφει για το "Πίσω από τις Θημωνιές"

Το «α» φιλοξενεί τις σκέψεις διακεκριμένων προσωπικοτήτων γύρω από τα φιλμ που διεκδικούν την Ίριδα καλύτερης ταινίας από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

piso_apo_tis_thimonies3

Ενόψει της απονομής των 14ων βραβείων Ίρις (27/6) από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, το "α" φιλοξενεί μία σειρά κειμένων από διακεκριμένες προωπικότητες οι οποίες μοιράζονται τις εντυπώσεις τους για τα φιλμ που διεκδικούν το βραβείο καλύτερης ταινίας. Δείτε αναλυτικά τις φετινές υποψηφιότητες εδώ.

Ο Διονύσης Μαλλούχος είναι σολίστ και καθηγητής πιάνου. Έχει υπάρξει για χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός και διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος στην ΕΡΤ και σημερα κρατά τη θέση του καλλλιτεχνικού διευθυντη στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Ο κ. Μαλλούχος γράφει για το "Πίσω από τις Θημωνιές" της Ασημίνας Προέδρου, το οποίο είναι υποψήφιο για συνολικά 17 βραβεία Ίρις. Η υπόθεση τοποθετείται σε ένα χωριό κοντά στα βόρεια σύνορα της χώρας, όπου μια τριμελής λαϊκή οικογένεια βιώνει τη σύγκρουση, όταν διαδοχικά τραυματικά συμβάντα πληγώνουν τις σχέσεις τους, φτάνοντάς τις στα όριά τους. Εδώ αξίζει να σημειωθεί πως το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Προέδρου παίζεται ακόμα στους κινηματογράφους, έχοντας κάνει πρεμιέρα τον περασμένο Ιανουάριο.

piso_apo_tis_thimonies2

Ο λόγος στο Διονύση Μαλλούχο:

"'Πίσω από τις Θημωνιές, μπροστά στα μάτια μας, συγκινητικά, ανθρώπινα, αληθινά, έντονα, ενεργά, οργισμένα, απελπισμένα, γλυκά, επαναστατικά, παραδομένα, ένοχα, ειλικρινή, όλα δικά μας, μια ταινία για να δεις'.

Διονύσης Μαλλούχος, Ιούνιος 2023

Πίσω από τις Θημωνιές κρύβεται το δράμα, αλλά και η ελπίδα. Η καθημερινότητα αλλά και το όνειρο. Οι στίχοι ενός παραδοσιακού τραγουδιού, αλλά και οι ήχοι του παραμεθόριου σκυλάδικου. Μια ταινία με κάμερα στο χέρι αλλά αφήγηση τόσο σταθερή και στιβαρή… Με τις παύσεις να δίνουν ρυθμό και τις σιωπές να γεμίζουν τον χρόνο με τρόπο συγκλονιστικό. Αδιέξοδα προσωπικά, εργασιακά, πολιτικά, κοινωνικά. Όπως είναι στις ζωές μας, έτσι φαίνονται και στα πρόσωπα των τριών πρωταγωνιστών, αλλά και των δεκάδων άλλων ηθοποιών της ταινίας που η σκηνοθέτιδα φρόντισε/δίδαξε να μας θυμίζουν όσα, μικρά ή μεγάλα, περνάνε δίπλα μας ή κυριολεκτικά από πάνω μας.

Φλου κάδρα, υπέροχες σκηνές της φύσης, σπίτια ασφυκτικά, υγρασίες που ανατριχιάζουν, ήχοι που μεγεθύνουν επίτηδες τα απλά και συνηθισμένα: βήματα, ανάσες, μαχαιροπήρουνα, αυτοκίνητα, ρούχα… Και οι παράλληλες τρεις ιστορίες: Να ακολουθεί ο θεατής χωριστά καθέναν από τους τρεις πρωταγωνιστές στην ηθική της κοινωνίας, της πολιτικής, της θρησκείας, της οικογένειας, της οικονομίας, των εθνών, του έρωτα. Ουδείς αναμάρτητος και όλοι με ανθρώπινο πρόσωπο. Να βλέπει ο καθένας διαφορετικά, να γνωρίζει λίγα, να κρύβει άλλα τόσα, να φοβάται, να υποκρίνεται, να μην καταλαβαίνει, να αδικείται, να χαμογελά, να καταστρέφει, να προσπαθεί, να βοηθά, να ερωτεύεται, ένας αγώνας όλη η ταινία. Όχι εξαγγελτικός, καταγράφει…, όχι παρακινητικός, αγγίζει…, όχι ενοχικός, μα με απελπισία, ερωτηματικά και διόλου δικαίωση.

Ισορροπία μόνον κινηματογραφική. Εναλλαγές εικόνων, συναισθημάτων, σχέσεων, προσδοκιών, συμπεριφοράς, κλιμακώσεις σπάνιες, με τρόπο που οι ιστορίες να αυτοανατρέπονται, να ακυρώνονται τα πιστεύω (μας, τους, της, των), με τον φακό να επιμένει στο συλλογικό: γλέντια, χορός, συνελεύσεις, κέντρο διασκέδασης. Ενώ τα σημαίνοντα συμβαίνουν στα κοντινά, στις εκφράσεις του προσώπου χωρίς ούτε μια λέξη, ή και μετά από αυτήν: Στο βλέμμα, στις πολύ δυνατές στιγμές με δύο πρόσωπα στο πλάνο, στις ρήξεις όλων με όλους, ανεξαρτήτως των ρόλων που έχουν. Άλλωστε μπλέκουν οι πάντες στα πάντα. Οικονομικά, ερωτικά, οικογενειακά, κοινωνικά, πολιτικοεργασιακά, με το σενάριο να κεντάει χωρίς υπερβολές μια εντελώς σύγχρονή μας πραγματικότητα.

Ο χορός με τα χέρια αγκαλιασμένα, ξέστηθοι δυνατοί και ανυπεράσπιστοι, σεληνιασμένοι σχεδόν, κάθαρση, συγκάλυψη ή θυσία, δεν έχει σημασία, η μουσική συνεπαίρνει χρωστούμενα και λάθη, αμαρτίες και εγκλήματα, όλα εκεί. Πίσω από τις Θημωνιές, μπροστά στα μάτια μας, συγκινητικά, ανθρώπινα, αληθινά, έντονα, ενεργά, οργισμένα, απελπισμένα, γλυκά, επαναστατικά, παραδομένα, ένοχα, ειλικρινή, όλα δικά μας, μια ταινία για να δεις".

Η απονομή των 14ων βραβείων Ίρις θα γίνει την Τρίτη 27/6 στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση με παρουσιάστριες τις ηθοποιούς Νατάσα Εξηνταβελώνη και Λίλα Μπακλέση.

Βρείτε τα κείμενα για τις υπόλοιπες ταινίες που διεκδικούν την Ίριδα καλύτερης ταινίας εδώ.

Περισσότερες πληροφορίες

Πίσω από τις Θημωνιές

3,5
  • Δραματική
  • 2022
  • Διάρκεια: 118 '
  • Ασημίνα Προέδρου

Σε ένα χωριό κοντά στα βόρεια σύνορα της χώρας, μια τριμελής λαϊκή οικογένεια βιώνει τη σύγκρουση, όταν διαδοχικά τραυματικά συμβάντα πληγώνουν τις σχέσεις τους, φτάνοντάς τις στα όριά τους.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ο μυστηριώδης "Judex" ανοίγει το 38ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Μια μοναδική προβολή του εμβληματικού βωβού αριστουργήματος του Λουί Φεουιγιάν με ζωντανή μουσική συνοδεία.

'Deliver Me From Nowhere': O Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ 'βλέπει' Όσκαρ ως Μπρους Σπρίνγκστιν

Ο δημοφιλής ηθοποιός φιλοδοξεί να συγκινήσει τα μέλη της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου ενσαρκώνοντας τον σπουδαίο τραγουδοποιό.

Πλήθος σινεφίλ αφιερωμάτων στο 38ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου

Οι πρώτες ανακοινώσεις του φεστιβάλ περιλαμβάνουν μια σειρά must προβολών.

Όλες οι κριτικές των νέων ταινιών της εβδομάδας

Η άποψη του "α" για τις πρεμιέρες που παίζονται στους κινηματογράφους από τις 23 Οκτωβρίου.

Η επανέκδοση που κάνει πρεμιέρα στα σινεμά

Μια αριστοτεχνική μεταφορά ενός σπουδαίου βιβλίου επιστρέφει στις μαρκίζες.

Αχινός

Φρέσκια ματιά στη βρετανική παράδοση του κοινωνικού ρεαλισμού μέσα από ένα διαβρωτικό μείγμα τρυφερότητας και απόγνωσης, χιούμορ και βαθιάς θλίψης. Από τον πρωταγωνιστή του "Τριγώνου της Θλίψης" Χάρις Ντίκινσον. | Powered by Uber.