Η ταινία που άλλαξε τα κινηματογραφικά ερωτικά ήθη των 70s οφείλει τη φήμη της στην περιβόητη σκηνή "με το βούτυρο", χρωστά την αδιαμφισβήτητη αξία της, όμως, τόσο στην τολμηρή σκηνοθετική ματιά του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι όσο και στη σπαρακτική ερμηνεία του Μάρλον Μπράντο, για τις οποίες αμφότεροι ανταμείφτηκαν με μια οσκαρική υποψηφιότητα. Στην εποχή της η γυμνή πληροφοριών ιστορία του μοναχικού Αμερικανού, ο οποίος δημιουργεί μια καθαρά σαρκική σχέση με μια άγνωστη νεαρή σ’ ένα άδειο παρισινό διαμέρισμα, προκάλεσε πρωτοφανές σκάνδαλο. Η λογοκρισία της επιτέθηκε, ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν μίλησε απαξιωτικά γι’ αυτήν, η κριτικός Πολίν Καέλ, αντίθετα, συνέκρινε την αμερικανική προβολή της με την πρεμιέρα της "Ιεροτελεστίας της άνοιξης" του Στραβίνσκι το 1913. Πενήντα χρόνια μετά, η διάχυτη μελαγχολία της μεταφέρει με ψυχρή ειλικρίνεια στο πανί τα αδιέξοδα μιας (σεξουαλικής, κοινωνικής, πολιτικής) επανάστασης που δεν έγινε ποτέ. Ο Μπερτολούτσι τα αποτυπώνει παίζοντας με τους φροϊδικούς κώδικες, ο Βιτόριο Στοράρο με τις βουβές αποχρώσεις του καφέ και του πράσινου, ο Γκάτο Μπαρμπιέρι με τις αέρινες νότες της τρομπέτας, ενώ ο Μπράντο με τα γεμάτα τυφλή ένταση και απελπισμένες χειρονομίες ξεσπάσματά του.
Ιταλία, Γαλλία. 1972. Διάρκεια: 129΄. Διανομή: NEW STAR
Περισσότερες πληροφορίες
Το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι
Ένας μοναχικός Αμερικανός, προσπαθώντας να ξεπεράσει το θάνατο της γυναίκας του, δημιουργεί μια καθαρά σαρκική σχέση με μια άγνωστη νεαρή σ’ ένα άδειο παρισινό διαμέρισμα.
.jpg?quality=85&404=default&v=4)
