Στις αρχές της δεκαετίας του '80 τα αδέρφια Κοέν δεν ήταν παρά δύο απόφοιτοι του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης με καταγωγή από τη Μινεσότα που δούλευαν ως βοηθοί στην βιομηχανία του θεάματος. Ο Τζόελ και ο Ιθαν το 1984 δεν είχαν κλείσει καν τα 30 τους χρόνια, ωστόσο η φιλοδοξία τους οδήγησε σε μια επιτυχία που τότε έμοιαζε να ήρθε από το πουθενά. Το Blood Simple γράφτηκε εκείνη τη χρονιά και μέχρι την επόμενη μπόρεσαν να βρουν τα χρήματα και τους συντελεστές, με την πρεμιέρα της ταινίας να λαμβάνει χώρα σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 38 χρόνια.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η σκληροτράχηλη, κάπως ανατριχιαστική μαύρη κωμωδία Blood Simple, το ντεμπούτο των Τζόελ και Ιθαν Κοέν, κάνει πρεμιέρα στις 18 Ιανουαρίου του 1985. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Τζούλιαν Μάρτι (Νταν Χεντάγια), ενός ιδιοκτήτη μπαρ που προσλαμβάνει έναν ιδιωτικό ντετέκτιβ (Μ. Εμετ Γουάλς) για να παρακολουθήσει τη γυναίκα του (Frances McDormand). Όταν ο ντετέκτιβ ανακαλύπτει ότι η σύζυγος του Μάρτι τον απατάει με έναν όμορφο μπάρμαν (Τζον Γκετζ), ο Μάρτι προσλαμβάνει τον ντετέκτιβ για να τους σκοτώσει.
Με τον τυπικό -πλέον- τρόπο των αδελφών Κοέν, η πλοκή δε σε αφήνει να ηρεμήσεις και τα πράγματα καταρρέουν με έναν πολύ μετρημένο τρόπο. Με αφορμή την 38η επέτειό της, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς το Blood Simple μας πρόσφερε τις πρώτες στιγμές του μεγαλείου του πιο πρωτότυπου κινηματογραφικού διδύμου του Χόλιγουντ
H ιστορία πίσω από την ταινία
Απόγονοι δύο καθηγητών πανεπιστημίου, ο Τζόελ και ο Ιθαν Κοέν ήταν μόλις 29 και 26 ετών αντίστοιχα όταν γύρισαν το Blood Simple. Έγραψαν μαζί το σενάριο και ο Joel, απόφοιτος της σχολής κινηματογράφου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, ανέλαβε τη σκηνοθεσία, ενώ ο Ιθαν ήταν ο παραγωγός. Πρωταγωνίστρια ήταν η επίσης άσημη εκείνη την εποχή σύζυγος του Τζόελ και νυν οσκαρούχα, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ.
Γυρισμένο στο Τέξας με χαμηλό μπάτζετ το Blood Simple κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance. Βασιζόμενοι στον θόρυβο αυτού του βραβείου, τα ΜΜΕ τρελάθηκαν με τα δύο νεαρά αδέρφια, συγκρίνοντας το ντεμπούτο τους με εκείνο των Ορσον Γουέλς και Αλφρεντ Χίτσκοκ. Ένας θόρυβος που δεν ήταν καθόλου αδικαιολόγητος, όπως φάνηκε από τη συνέχεια τους.
Μια καριέρα βγαλμένη από παραμύθι
Δύο χρόνια αργότερα, οι Κοέν επέστρεψαν στη σκηνοθεσία με την αλλόκοτη κωμωδία Raising Arizona (1987), η οποία είχε πιο ελαφρύ τόνο από το Blood Simple και απευθυνόταν περισσότερο στο μαζικό κοινό. Μετά το Barton Fink (1991) και το The Hudsucker Proxy (1994) τα δύο αδέρφια δημιούργησαν το Fargo (1996), μία από τις σημαντικότερες επιτυχίες τους, το οποίο χάρισε στηνΜακΝτόρμαντ ένα Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και στους Κοέν άλλο ένα, για το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο.
Αν και ταινίες όπως οι cult επιτυχίες The Big Lebowski (1998) και O, Brother Where Art Thou? (2000) απέσπασαν εξαιρετικές κριτικές, οι επόμενες παραγωγές τους, The Man Who Wasn't There (2001), Intolerable Cruelty (2003) και The Ladykillers (2004) δεν κατάφεραν να εντυπωσιάσουν κριτικούς και κοινό. Το 2007, όμως, οι Κοέν επέστρεψαν με την πιο αναγνωρισμένη από τους πάντες επιτυχία τους, το σκληρό γουέστερν No Country for Old Men, με πρωταγωνιστές τους Τζος Μπρόλιν, Τόμι Λι Τζόουνς και Χαβιέ Μπαρδέμ. Η ταινία απέσπασε οκτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ και κέρδισε τέσσερις από αυτές, μεταξύ των οποίων αγαλματίδια για την καλύτερη σκηνοθεσία (ήταν η πρώτη σκηνοθετική ομάδα που κέρδισε ποτέ Όσκαρ), το καλύτερο διασκευασμένο σενάριο και την καλύτερη ταινία. Ο Bardem πήρε το τέταρτο χρυσό αγαλματίδιο, για τον καλύτερο β' ανδρικό ρόλο.
Το μεταγενέστερο έργο τους περιλαμβάνει τις ταινίες Burn After Reading (2008), A Serious Man (2009), True Grit (2010), Inside Llewyn Davis (2013), Hail, Caesar! (2016) και The Ballad of Buster Scruggs (2018). Η τελευταία αποτέλεσε το ντεμπούτο τους στο Netflix και απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Πηγή: Esquire.com.gr
