Βαβυλώνα

2,5

Εκκωφαντική σε όγκο ηδονιστική ελεγεία μιας περασμένης εποχής, παρασύρεται ωστόσο αφήνοντας πίσω μια άνισα αποτυπωμένη δραματουργία.

babylon2

Ανάμεσα στους λάτρεις της χολιγουντιανής ιστορίας, ο οσκαρικός Ντάμιεν Σαζέλ ("La La Land") ανατρέχει στην πρώτη χρυσή αλλά και ακραία εποχή της, για να κατασκευάσει την επιβλητική "Βαβυλώνα". Το 1926, ενώ ο βουβός κινηματογράφος ανθεί και πρόκειται να βιώσει σαρωτικές τεχνολογικές αλλαγές, οι ζωές ενός Μεξικανού μετανάστη (Ντιέγκο Κάλβα), μιας φερέλπιδος ηθοποιού (Μάργκο Ρόμπι) και ενός διάσημου σταρ (Μπραντ Πιτ) ανακατεύονται σουρεαλιστικά, καθώς προσπαθούν να εδραιωθούν στο Χόλιγουντ.

Η δεκαετία των "roaring 20s" υπήρξε μνημειωδώς ηδονιστική, και ο Σαζέλ φροντίζει να την αναβιώσει σε όλο το οργιαστικό κάλλος της, αφήνοντας το σεξ και τα ναρκωτικά να ρέουν άφθονα. Οι ήρωες συμμετέχουν αλλά και εγκλωβίζονται σε ένα δαίδαλο νιχιλιστικής ασυδοσίας, όπου ανακαλύπτουν μια οδυνηρή αλήθεια. Η τέχνη που αγαπούν είναι πασπαλισμένη με μια βρόμικη μαγεία, αφού πίσω από τις κινούμενες εικόνες που κάνουν τις καρδιές να πάλλονται, υπάρχουν άλλες που ραγίζουν.

Ο Σαζέλ κάνει άψογα τη δουλειά του στην απεικόνιση αυτής της αντίθεσης. Σε διαδοχικές σκηνές ανθολογίας συνυπάρχουν η αποθέωση της κινηματογραφικής δημιουργίας με την εφιαλτική πραγματικότητα του θεάματος. Μια σκοτεινιά που ο σκηνοθέτης υπογραμμίζει, θίγοντας δεξιοτεχνικά τις πιο περίπλοκες πτυχές της (ρατσισμός, σεξουαλική κακοποίηση). Είναι απροσδόκητο, επομένως, το πώς ο Σαζέλ εμφανίζεται ντεφορμέ σε ό,τι αφορά το μελόδραμα, το σήμα κατατεθέν του, μιας και η "Βαβυλώνα" επαναλαμβάνει ένα γνώριμο μοτίβο του: δύο ερωτευμένοι ονειροπόλοι (αυτο)θυσιάζονται για μια ευκαιρία στη σόου μπίζνες, ενώ στο φόντο ακούγεται μεθυστική τζαζ.

Η άνευρη απόδοση αυτού του κομματιού της πλοκής εξηγείται από το ότι ο Σαζέλ παρασύρεται από το εντυπωσιακό πλην άνισο οικοδόμημά του. Έτσι, αφιερώνει χρόνο σε δευτερεύοντα σημεία, όπως η ενότητα του "γκάνγκστερ" Τόμπι Μαγκουάιρ, η οποία μοιάζει βγαλμένη από… αλλού. Η ταινία, ωστόσο, δεν αστοχεί εντελώς διότι ακούει όσα νιώθουν οι ήρωές της. Τα συναισθήματά τους είναι αληθινά, κάτι που φαίνεται στα βλέμματα, στις χειρονομίες, σε αυτό που τελικά απομένει βγαίνοντας από μια φρενήρη "Βαβυλώνα" φτιαγμένη από σελιλόιντ.

ΗΠΑ. 2022. Διάρκεια: 189 ́. Διανομή: TULIP ENT.

Περισσότερες πληροφορίες

Βαβυλώνα

Babylon
2,5
  • Δραματική
  • 2022
  • Διάρκεια: 189 '
  • Ντάμιεν Σαζέλ

Στο Χόλιγουντ του 1926, οι ζωές ενός Μεξικανού μετανάστη, μιας φερέλπιδος ηθοποιού και ενός διάσημου σταρ ανακατεύονται σουρεαλιστικά, καθώς ο κινηματογράφος βιώνει σαρωτικές τεχνολογικές αλλαγές.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.