Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

2,5

Απολαυστικά πικρή ως μαύρη κωμωδία και χειροπιαστά μελαγχολική ως υπαρξιακό δράμα.

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

Πριν από δέκα χρόνια, ο Γιώργος Γεωργόπουλος συστήθηκε κινηματογραφικά με το «Tungsten», ένα χειροποίητο ασπρόμαυρο φιλμ που αντικατόπτρισε με νεανική ορμή την ανθρωπογεωγραφία μιας Αθήνας που σκλήρυνε το πρόσωπό της στα σπάργανα της οικονομικής κρίσης. Τώρα ο σκηνοθέτης επιδεικνύει το εύρος της πρωτότυπης ματιάς του, αλλά και την ικανότητα να διαχειρίζεται περίτεχνα διαφορετικά μεταξύ τους είδη, όπως εν προκειμένω συμβαίνει με το δράμα και τη μαύρη κωμωδία. Αφορμή γίνεται η είδηση στα αυτιά του Άρη, ενός επιτυχημένου στελέχους εταιρείας (ιδανικός ο Όμηρος Πουλάκης), πως είναι φορέας ενός σεξουαλικώς μεταδιδόμενου ιού ο οποίος, όμως, προκαλεί θάνατο αποκλειστικά στις γυναίκες. Γι’ αυτό είναι υποχρεωμένος να συναντηθεί ξανά με τις –αθρόες– πρώην συντρόφους του ώστε να τους μεταφέρει το δυσάρεστο νέο.

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό - εικόνα 1

Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο χαρακτήρας του Πουλάκη απολαμβάνει όλα τα προνόμια του φύλου του· είναι ένας λιγότερο διαταραγμένος Πάτρικ Μπέιτμαν, δηλαδή ένας επιβλητικός στρέιτ άντρας γεμάτος αυτοπεποίθηση, που χρησιμοποιεί χωρίς έγνοιες το περιστασιακό σεξ ως διαφυγή, δίχως να νοιάζεται για τις γυναίκες που πλαγιάζουν πλάι του. Μοναδική ένδειξη κάποιας τρυφερότητας η φροντίδα ενός μπονσάι και η πίστη του αφεντικού του (ένας απολαυστικός Βαγγέλης Μουρίκης) πως μόνο εκείνος μπορεί να εκτιμήσει την ποίηση που γράφει. Ενώ, λοιπόν, ο Γεωργόπουλος πετυχαίνει από τη μία να διασκεδάσει με αυθεντικά πικρό χιούμορ την άβολη συγκυρία του πρωταγωνιστή κι από την άλλη να κάνει χειροπιαστή τη βαθιά μοναξιά του –«τιμωρώντας» τον παράλληλα όπως του αξίζει–, στις κομβικές στιγμές η αφήγηση ξεμένει από φρεσκάδα, από δυναμισμό στις αφηγηματικές κορυφώσεις αλλά και από ιδέες που θα εμπλούτιζαν ένα πραγματικά ξεχωριστό ως σύλληψη σενάριο.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος. Πρωταγωνιστούν: Όμηρος Πουλάκης, Βαγγέλης Μουρίκης, Ιωάννα Παππά, Κόρα Καρβούνη. Ελλάδα. 2019. Διάρκεια: 99 ́. Διανομή: WEIRD WAVE.

Περισσότερες πληροφορίες

Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό

2,5
  • Κωμωδία
  • 2019
  • Διάρκεια: 99 '
  • Γιώργος Γεωργόπουλος

Ένας επαγγελματικά επιτυχημένος άντρας, στέλεχος μιας μεγάλης εταιρείας, μαθαίνει πως είναι φορέας ενός σεξουαλικώς μεταδιδόμενου ιού, ο οποίος προκαλεί θάνατο αποκλειστικά στις γυναίκες. Η είδηση τον αναγκάζει να συναντηθεί ξανά με τις πολυάριθμες πρώην του ώστε να τους μεταφέρει τη δυσάρεστη είδηση.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Η "Φόνισσα" υποψήφια για 16 βραβεία Ίρις

Δείτε αναλυτικά της υποψηφιότητες για την επετειακή 15η απονομή της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΓΙΑΝΝΗς ΚΑΝΤΕΑ-ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟς
25/04/2024

Συνεχίζονται οι προβολές του ντοκιμαντέρ "Χρήστος, το Τελευταίο Παίδι"

Η βραβευμένη ταινία της Τζούλια Αμάτι παίζεται για δεύτερη εβδομάδα στους κινηματογράφους.

Αγγελική Παπούλια πώς βρέθηκες στη Σλοβενία για τον "Τελευταίο Ήρωα";

Η καταξιωμένη Ελληνίδα ηθοποιός μιλά στο "α" για τη συμμετοχή της στη σπιρτόζικη δραμεντί όπου υποδύεται μια εκπρόσωπο πολυεθνικής που αναστατώνει μια μικρή φτωχή κοινωνία.

Επαγγελματίας Υπνοβάτης

Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.

Μην Ανοίγεις την Πόρτα

Η πρώτη ταινία των Unboxholics είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, αλλά ελάχιστο ψαχνό. Δραματικά ισχνό και σκηνοθετημένο μονότονα, κορυφώνεται χωρίς την παραμικρή έκπληξη.

Οι Αντίπαλοι

Σεναριακό υπόδειγμα αθλητικού (μελο)δράματος πάνω στις απρόβλεπτες διαδρομές των ανθρώπινων επιθυμιών. "Χορογραφημένο" με ερωτική ένταση και σκηνοθετημένο με φλασάτη, βιντεοκλιπίστικη αυταρέσκεια.

Ζωντανό Πνεύμα

Δύο κόσμοι και τρεις γενιές συγκρούονται σε ένα δράμα ενηλικίωσης με στοιχεία μαγικού ρεαλισμού, κωμωδίας και θρίλερ, το οποίο, όμως, ασθμαίνει για να βρει την ιδανική ισορροπία.