Τα βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου βρίσκονται στην τελική ευθεία, για αυτό και εμείς ζητήσαμε από ανθρώπους που αγαπούν το σινεμά να μας μιλήσουν για τα φιλμ που διεκδικούν την Ίριδα καλύτερης ταινίας, λίγο πριν την απονομή (14/4).
Το όνομα του Ευθύμη Φιλίππου έγινε γνωστό σε όλους μέσα από τις σεναριακές συνεργασίες με τον Γιώργο Λάνθιμο («Κυνόδοντας», «Άλπεις», «Ο Αστακός», «Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού», «Nimic»), αλλά και το συγγραφικό και θεατρικό έργο του. Ο Φιλίππου είδε τη «Winona» του Αλέξανδρου Βούλγαρη και μας κατέθεσε τις σκέψεις του.
Η υπόθεση της ταινίας περιστρέφεται γύρω από μια παρέα κοριτσιών που περνά μια μέρα στην παραλία, ενώ δύο μυστηριώδεις άνθρωποι τις παρακολουθούν από απόσταση σε ένα αμάξι.
Ο λόγος στον Ευθύμη Φιλίππου:
«Όταν μου έστειλε ο Αλέξανδρος ένα λινκ με ένα πρώτο cut της ταινίας δεν ήξερα τι θα δω, δεν είχα διαβάσει το σενάριο, δεν μου είχε πει τίποτα σχετικά. Το είδα στο λάπτοπ και έγραψα κάποιες σημειώσεις που πια δεν θυμάμαι -μόνο το ότι θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να μειώσει τις υπερβολικά πολλές αναφορές στον Γούντι Άλεν θυμάμαι ότι είχα γράψει- τού τις μετέφερα και εκείνος ύστερα τις αγνόησε νομίζω τελείως. Έκτοτε έχω δει την ταινία ακόμα δυο ή τρεις φορές, κάθε φορά και σε μεγαλύτερη οθόνη. Και είναι από τις ταινίες που νομίζω ότι όσες διορθώσεις και να έκανε από το πρώτο εκείνο cut, ακόμα κι αν μείωνε τις υπερβολικά πολλές αναφορές στον Γούντι Άλεν, ακόμα κι αν ντουμπλάριζε τις φωνές των κοριτσιών με ψευδά αγόρια που έχουν κυπριακή προφορά, δεν θα άλλαζε τίποτα στην πραγματικότητα. Γιατί αυτή η ταινία μοιάζει να είναι κάτι που ήδη υπήρχε ή κάτι που του ανέθεσαν να κάνει με ένα συγκεκριμένο τρόπο, μοιάζει με κάτι που έπρεπε να γίνει, που υπήρχε συγκεκριμένος λόγος και έπρεπε να το κάνει αυτός και μόνο αυτός. Το "Winona" είναι μια πολύ ωραία ταινία που μακάρι να μην είχε λόγο να γίνει αλλά είχε. Όταν περιμέναμε στο προαύλιο μιας εκκλησίας να τελειώσει μια αργή κηδεία την άνοιξη του 2017 εκείνος καθισμένος -έτσι όπως είναι πάντα καθισμένος - με το ένα πόδι πάνω στο άλλο και το χεράκι του που φτιάχνει τον σκελετό των γυαλιών του σάλιωνε ήδη μέσα στο στόμα του ντεκουπάζ, ρεπεράζ και μιξαζ. Η παραγωγή της ταινίας είχε ήδη ξεκινήσει και ήταν πολύ ακριβή. Το "Winona" είναι μια ταινία που φαίνεται ότι η παραλία της δημιουργήθηκε μόνο για τα γυρίσματα, τοποθετήθηκαν προσεχτικά όλοι αυτοί οι κόκκοι άμμου για τον σκηνοθέτη, γεννήθηκαν αυτές οι τέσσερεις συγκινητικές γλυκειές και πικρές κοπέλες για να διαβάσουν τα λόγια του, τα κυματάκια ήταν τόσο μικρά στην θάλασσα τόσο όσο να βρέχουν τα ωμάκια των ηθοποιών, τα ψάρια που δεν φαίνονται προστέθηκα νένα ένα στο post production, ο τεχνητός ήλιος κρεμάστηκε με πετονιές και το φως ήταν τόσο πολύ που έφτανε και περίσσευε για να φωτίσει το πιο μεγάλο ξεβράκωμα του Αλέξανδρου έως τώρα κατά την ταπεινή μου γνώμη. Αν υπήρχαν ακόμα βιντεο κλαμπ, την ταινία θα την έβαζα στα ράφια με τις ταινίες που δεν καταλαβαίνεις αν μιλάνε για τη ζωή ή όχι».
Θυμίζουμε πως η «Winona» διεκδικεί πέντε Ίριδες στα 11α βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, μεταξύ των οποίων εκείνη της καλύτερης ταινίας. Τα βραβεία της Ακαδημίας θα απονεμηθούν μέσω live streaming στις 14/4.
Διαβάστε ακόμα τα σχόλια του Ατόμ Εγκογιάν για τον «Απόστρατο» και του Δημοσθένη Παπαμάρκου για το «Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος, Αλλά Πρέπει να Μιλήσουμε για Κάτι Πολύ Σοβαρό» του Γιώργου Γεωργόπουλου.
