Μια ταινία (την ημέρα) για την καραντίνα #8: «Βίβα Ρόμα»

Κάνουμε #cinematherapy βλέποντας ταινίες που χαλαρώνουν, φτιάχνουν το κέφι και πάνε κόντρα στην κλειστοφοβική διάθεση.

Μια ταινία (την ημέρα) για την καραντίνα #8: «Βίβα Ρόμα»

Κάνουμε #cinematherapy βλέποντας ταινίες που χαλαρώνουν, φτιάχνουν το κέφι και πάνε κόντρα στην κλειστοφοβική διάθεση.

Μετά από πολλές προσπάθειες να γράψει μουσική για ένα μιούζικαλ και ήδη γνωστός ως στιχουργός του «West Side Story», ο κατοπινός θρύλος του Μπρόντγουεϊ, βραβευμένος με Όσκαρ, Πούλιτζερ, εφτά Τόνι και οκτώ Γκράμι Στίβεν Σοντχάιμ («Sweeney Todd», «Into the woods») καταφέρνει το 1962 να ανεβάσει στη σκηνή το «A funny thing happened on the way to the forum», το οποίο σύντομα θα γνωρίσει επιτυχία και θα αποσπάσει πέντε Τόνι, ανάμεσά τους κι αυτό του καλύτερου μιούζικαλ. Τέσσερα χρόνια αργότερα οι Μέλβιν Φρανκ («A Touch of Class») και Μάικλ Πέρτγουι («The Naked Truth») το διασκευάζουν σεναριακά, με τον Βρετανό σκηνοθέτη Ρίτσαρντ Λέστερ («Το Νακ και πώς να το Αποκτήσετε», «Help!», «Πετούλια») πίσω από την κάμερα και το μεγαλύτερο μέρος των θεατρικών πρωταγωνιστών να διατηρεί τους ρόλους του και στην οθόνη.

Μια ταινία (την ημέρα) για την καραντίνα #8: «Βίβα Ρόμα» - εικόνα 1

Πράγματι, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς το «Βίβα Ρόμα» χωρίς την σαρωτική παρουσία του Ζίρο Μοστέλ, ενός χαρισματικού κωμικού ο οποίος χάθηκε από το προσκήνιο για μια δεκαετία, θύμα της μακαρθικής μαύρης λίστας. Η θριαμβευτική επιστροφή του, η οποία θα κορυφωθεί με το ρόλο του Τέβιε στο πρωτότυπο θεατρικό ανέβασμα του «Βιολιστή στη Στέγη» και τους «Δυο Τρελούς Παραγωγούς» του Μελ Μπρουκς, θα γίνει με το μιούζικαλ του Σοντχάιμ και την ταινία του Λέστερ, στην οποία υποδύεται τον καταφερτζή Ψεύδολους. Έναν Ρωμαίο σκλάβο που σκαρφίζεται διαρκώς τεχνάσματα για να αποκτήσει την ελευθερία του από τον ερωτύλο ευγενή Σένεξ (Μάικλ Χόρντερν) και τη στρίγγλα σύζυγό του Ντομίνα (Πατρίσια Τζέσελ). Όσο απεγνωσμένα προσπαθεί, όμως, τόσο περισσότερο μπλέκει σε επικίνδυνες παρεξηγήσεις ανάμεσα στα αφεντικά του, τον ιδιοκτήτη τού τοπικού οίκου ανοχής (ένας ξεκαρδιστικός Φιλ Σίλβερς), μια παρθένα εταίρα, έναν αιμοσταγή χιλίαρχο και έναν τρελά ερωτευμένο νεαρό.

Απανωτά σλάπστικ γκαγκς εναλλάσσονται με μουσικοχορευτικά νούμερα, η αναρχική χιουμοριστική διάθεση θυμίζει Μόντι Πάιθονς και «Ένας Προφήτης, μα τι Προφήτης», με τον Λέστερ να ελέγχει κινηματογραφικά, χωρίς ίχνος σοβαροφάνειας, όλη αυτή τη θεατρική ανακατωσούρα. Η οποία είναι θεαματικά φωτογραφημένη από τον Νίκολας Ρεγκ και σηματοδοτεί την τελευταία κινηματογραφική εμφάνιση του Μπάστερ Κίτον.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.