Σε μια εποχή που σ' όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα, τα κινηματογραφικά φεστιβάλ ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, η Κίμωλος καταθέτει κι αυτή τη δική της πρόταση, θέλοντας να κάνει τη διαφορά. Κι αν η εικόνα που κυριαρχεί στην αφίσα του πρώτου διεθνούς φεστιβάλ της είναι αυτή ενός γεωλογικού σχηματισμού σαν... μανιτάρι (το πανέμορφο Σκιάδι, φυσική ατραξιόν – σήμα κατατεθέν του νησιού), φαίνεται πως το μικρό νησί του Αιγαίου δεν έχει μια τουριστική άποψη για το σινεμά. Εδώ και μια πενταετία μια ομάδα εθελοντών, η ίδια που έχει δημιουργήσει βιβλιοθήκες – βάρκες σε πολλές παραλίες, οργανώνει κάθε καλοκαίρι υπαίθριες προβολές ταινιών, δίνοντας την ευκαιρία στους κατοίκους, αλλά και στους επισκέπτες του νησιού, να δουν ενδιαφέρουσες επιλογές απ' ότι προβλήθηκε στην Αθήνα την τρέχουσα σεζόν.
Πατώντας πάνω στη σινεφίλ αυτή κληρονομιά, ο σκηνοθέτης Μανουέλ ντε Κόκο (κατά κόσμο Μάνος Κοκορομύτης) σκέφτηκε πως το γραφικό νησί της Κιμώλου θα ήταν ένας ιδανικός τόπος για ένα διεθνές φεστιβάλ, το οποίο θα έφερνε στις Κυκλάδες κινηματογραφικές ιδέες απ' όλο τον κόσμο, στέλνοντας πίσω σ' αυτόν τις εικόνες του πανέμορφου ελληνικού καλοκαιριού. Βρίσκοντας έμπρακτη υποστήριξη από την τοπική δημοτική αρχή, αλλά και αρμόδιους κρατικούς φορείς (Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Υπουργείο Ναυτιλίας, ΕΟΤ, ΕΡΤ), κατάφερε να υλοποιήσει τελικά την τολμηρή ιδέα του, η οποία συνοδευεται κι από μια συγκροτημένη άποψη πάνω στο σινεμά: από τις 25/6 έως την 1/7 θα προβληθούν σε διάφορες τοποθεσίες του νησιού (πλατείες, παραλίες, αρχαιολογικούς χώρους) 12 συνολικά ταινίες που επέλεξε ο ίδιος, εκ των οποίων οι οκτώ, όλες πρόσφατες παραγωγές και πανελλήνιες πρεμιέρες, αποτελούν το διαγωνιστικό πρόγραμμα.
Η αρχή έγινε την Τρίτη το βράδυ με το εκτός συναγωνισμού «Ένστικτο της Ζωής» του Αργεντίνου Αρμάντο Μπο, ένα κοινωνικό θρίλερ με αλληγορική διάθεση και μαύρο χιούμορ, το οποίο προβλήθηκε στα ερείπια του κάστρου της Κιμώλου, φωτισμένα με φαναράκια, ενώ κουρελούδες πάνω στις πέτρες και μαξιλάρες πάνω σε παλέτες έγιναν καθίσματα για τους πολυάριθμους (ακόμα και όρθιους) θεατές. Σειρά είχε χθες το low budget, γυρισμένο με κινητό τηλέφωνο αγωνιώδες θρίλερ «Blue Moon» του Στέφεν Χάρις από την Νεα Ζηλανδία και το πολύ ενδιαφέρον πολιτικά δράμα «Fatwa» του Τυνήσιου Μαχμούντ Μπεν Μαχμούντ.
Το βραβείο της διεθνούς κριτικής επιτροπής, με πρόεδρο τον Αλγερινό κριτικό, διευθυντή φεστιβάλ και σκηνοθέτη Ταχάρ Χούτσι, διεκδικούν ακόμα το τούρκικο «Debt» του Βουσλάτ Σαράκογλου, το «The Children of the Salt» των αδελφών Ροντρίγκες από την Βενεζουέλα, το «The Little Comrade» της Μοόνικα Σίμετς από την Εσθονία (βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Μπουσάν), το ιρανικό «Amir» του Νίμα Έγκχλιμα, το «Veneno» του Ταμπαρέ Μπλανσάρ από την Δομινικανή Δημοκρατία και το βραβευμένο στο Μόντρεαλ «Eternal Winter» του Ούγγρου Ατίλα Σαζ. Όλες τους ταινίες που επικεντρώνονται σε σύγχρονα, επίκαιρα προβλήματα, πολλές εμπνέονται από αληθινές ιστορίες, ενώ στην πλειοψηφία τους προέρχονται από εθνικές κινηματογραφίες ελάχιστα οικείες στο ελληνικό κοινό.
Η τελετή λήξης είναι προγραμματισμένη για την Δευτέρα 1/7, όπου και θα προβληθεί το γαλλοελβετικό δράμα «Το Τραγούδι των Σκορπιών» του Ανούπ Σινγκ με την Γκολσιφτέχ Φαραχανί.
