Πλανητάριο

1,5

Έχοντας στο μυαλό της περισσότερο τις αλληγορίες πάνω στο κινηματογραφικό μέσο και το ατελείωτο φροϊδικό παιχνίδι πάνω στο συνειδητό και το ασυνείδητο, η Ζλοτόφσκι ξεχνάει να «στερεώσει» το σεναριακό της σκελετό και να παραδώσει μια ιστορία με ειρμό.

Πλανητάριο

Οι αδερφές Μπάρλοου καταφθάνουν στο Παρίσι για να δείξουν στο γαλλικό κοινό το μεταφυσικό τους σόου. Η συνάντησή τους με τον γνωστό κινηματογραφικό παραγωγό Αντρέ Κορμπέν θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις, την ίδια στιγμή που το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί στην Ευρώπη...

Πλανητάριο - εικόνα 1

Η Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι αποτελεί μία από τις πλέον ταλαντούχες Γαλλίδες auteurs της τρέχουσας δεκαετίας. Από το 2010, όταν διακρίθηκε ως πρωτοεμφανιζόμενη στο Φεστιβάλ Κανών με το «Belle Epine», η Παριζιάνα σκηνοθέτις έχει μπει στη λίστα με τις πιο ελπιδοφόρες και ιδιαίτερες δημιουργούς, ενώ έχει καθιερώσει ένα δικό της κινηματογραφικό στιλ που ισορροπεί ανάμεσα στη γαλλική σινε-παράδοση και μια απόλυτα προσωπική, μεταμοντέρνα ποιητική ματιά.

Τα σύμβολα παίζουν μείζονα ρόλο στην αφηγηματική της κατασκευή, όπως και η εικαστική ακρίβεια με την οποία τοποθετεί τους ήρωες μέσα στα «ψυχρά» κάδρα της. Μετά το «Grand Central» η Ζλοτόφσκι κάνει το πλέον φιλόδοξο σκηνοθετικό της εγχείρημα, με σαφώς μεγαλύτερο μπάτζετ κι ένα πρωτοκλασάτο πρωταγωνιστικό ντουέτο, τη Νάταλι Πόρτμαν και τη Λίλι-Ρόουζ Ντεπ. Οι δύο Αμερικανίδες ενσαρκώνουν τις αδερφές Μπάρλοου, οι οποίες φτάνουν στο Παρίσι για να δείξουν στο γαλλικό κοινό το μεταφυσικό τους σόου. Η συνάντησή τους με τον γνωστό κινηματογραφικό παραγωγό Αντρέ Κορμπέν θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις, την ίδια στιγμή που το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί στην Ευρώπη...

Έχοντας στο μυαλό της περισσότερο τις αλληγορίες πάνω στο κινηματογραφικό μέσο, το θάνατο της φαντασίας μέσω της οπτικοποίησής της και το ατελείωτο φροϊδικό παιχνίδι πάνω στο συνειδητό και το ασυνείδητο, η Ζλοτόφσκι ξεχνάει να «στερεώσει» το σεναριακό της σκελετό και να παραδώσει μια ιστορία με ειρμό. Οι σκηνές-σχόλια στέκουν μετέωρες σαν αστέρια σε… πλανητάριο, ενώ η ερμηνεία των Πόρτμαν και Ντεπ μαζί με το ενδιαφέρον στιλιζάρισμα είναι αυτά που μένουν από τούτο το απόλυτα άνισο δράμα εποχής.

Γαλλία, Βέλγιο. 2016. Διάρκεια: 105΄. Διανομή: SEVEN FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Πλανητάριο

Planetarium
2
  • Δραματική
  • 2016
  • Διάρκεια: 105 '
  • Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι

Οι αδερφές Μπάρλοου καταφθάνουν στο Παρίσι για να δείξουν στο γαλλικό κοινό το μεταφυσικό τους σόου. Η συνάντησή τους με τον γνωστό κινηματογραφικό παραγωγό Αντρέ Κορμπέν θα έχει απρόβλεπτες εξελίξεις, την ίδια στιγμή που το αβγό του φιδιού έχει εκκολαφθεί στην Ευρώπη...

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.