
Δραμεντί δακρύβρεχτης χριστουγεννιάτικης διάθεσης, τραβηγμένης απ’ τα μαλλιά σεναριακής ιδέας και βαρετής παρέλασης των πιο ζαχαρωμένων χολιγουντιανών κλισέ.

Αν και ο ελληνικός τίτλος της ταινίας προσπαθεί να αποδώσει το νόημα του «Collateral beauty» με τον εμπορικά πιο πιστό τρόπο, το νόημα της «παράπλευρης ομορφιάς» αναφέρεται εδώ στο «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Στο ότι δηλαδή ακόμη και στην πιο μεγάλη συμφορά κάποιος μπορεί να πιαστεί από τα όσα θετικά θα γεννηθούν από αυτήν. Τι θετικό όμως μπορεί να ανακαλύψει κάποιος στο θάνατο ενός εξάχρονου παιδιού; Όπως στην περίπτωση της κόρης του επιτυχημένου διαφημιστή Χάουαρντ, ο οποίος δύο χρόνια μετά την προσωπική του τραγωδία έχει χάσει κάθε διάθεση για ζωή. Παρόλα αυτά, δεν αποσύρεται από τη διεύθυνση της εταιρείας του, η οποία αρχίζει να χάνει τη δυναμική της, κάνοντας έτσι τους συνεταίρους του να σκέφτονται πώς μπορούν να πετύχουν την πώλησή της χωρίς τη συναίνεσή του. Μέχρι που μαθαίνουν πως ο Χάουαρντ αναζητά απαντήσεις από το σύμπαν και γράφει γράμματα στον Έρωτα, τον Χρόνο και τον Θάνατο.

Σεναριογράφος παντός καιρού, ο Άλαν Λεμπ («21», «Rock of Ages», «Σύζυγος για Ενοικίαση») κατασκευάζει ένα δράμα χριστουγεννιάτικης διάθεσης, το οποίο όχι μόνο εξελίσσεται την περίοδο των γιορτών και της αλλαγής του έτους, αλλά προσπαθεί και να αντανακλάσει το ανάλογο πνεύμα. Αυτό της ανθρωπιάς που όλοι έχουμε ανάγκη, της καλοσύνης που έχει χαθεί μέσα στον παραδομένο στο κέρδος κόσμο στον οποίο ζούμε, της επανασύνδεσης με τα αληθινά μας συναισθήματα και κάθε ανάλογης χολιγουντιανής μελούρας.
Και αν η ιδέα μοιάζει χιλιοφορεμένη από αμέτρητες ρομαντικές δραμεντί, η ανάπτυξή της είναι από τις πλέον ζαχαρωμένες και αναληθοφανείς της σύγχρονης κινηματογραφικής ιστορίας. Εξωφρενικές συμπτώσεις, ιδέες γραμμένες στο πόδι (τα ψηφιακά επεξεργασμένα βιντεάκια!), το ένα κλισέ πάνω στ’ άλλο, μια δήθεν γκράντε σεναριακή ανατροπή κι ένα πρωτοκλασάτο καστ που βαριέται την ύπαρξή του (οι Γουίλ Σμιθ και Κίρα Νάιτλι χειρότεροι από ποτέ) συνθέτουν ένα δακρύβρεχτο τουρλουμπούκι γλυκόπικρων διαπιστώσεων πάνω στον ρόλο του έρωτα, του χρόνου και του θανάτου στη ζωή μας. Αν μου έβρισκε τουλάχιστον κάποιος το collateral beauty του...
ΗΠΑ. 2016. Διάρκεια: 97΄. Διανομή: TANWEER.