Ο Γκιλάντ Καχάνα είναι ένας από τους γνωστούς Ισραηλινούς τραγουδοποιούς, έχοντας ήδη διανύσει μια 25ετη πορεία στη μουσική σκηνή της χώρας του. Τώρα, κάνει το παρθενικό του κινηματογραφικό βήμα με το «Ιστορία Αγάπης και Σκότους» της Νάταλι Πόρτμαν. Πρόκειται για τη μεταφορά των παιδικών απομνημονευμάτων του διάσημου συγγραφέα Άμος Οζ, η οποία αποτελεί την ταινία έναρξης της 4ης Εβδομάδας Ισραηλινού Κινηματογράφου που γίνεται από τις 17 έως τις 23/3 στην Ταινιοθήκη. Λίγο πριν φτάσει στην Αθήνα για να παραστεί στην τελετή έναρξης του αφιερώματος μιλά στο «α» για το πρώτο ερμηνευτικό του βήμα, την Νάταλι Πόρτμαν και το ιδιότυπο μουσικό του στιλ.
Στην wikipedia είσαι καταγεγραμμένος ως τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συνθέτης και συγγραφέας αλλά όχι σαν ηθοποιός. Τι σε έκανες να μπεις στο χώρο του σινεμά μετά από μια μακρά και επιτυχημένη μουσική καριέρα;
Η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν είχα πολλές προτάσεις για να παίξω σε ταινίες, αλλά ποτέ δεν υπήρξε κάποια από αυτές πραγματικά ενδιαφέρουσα. Μέχρι που μια μέρα δέχτηκα ένα περίεργο τηλεφώνημα από τους υπεύθυνους κάστινγκ μιας ταινίας που με ήθελαν για πρωταγωνιστή. Στην αρχή αρνήθηκα, αλλά μετά μου αποκάλυψαν ότι πρόκειται για ένα φιλμ που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί η Νάταλι Πόρτμαν... Από ότι καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να πω όχι.
Ερμηνεύεις τον Άριε Οζ στην ταινία, τον πατέρα του συγγραφέα Άμος Οζ, Πώς συνέθεσες τα κομμάτια του κινηματογραφικού σου χαρακτήρα;
Αφού πήρα το ρόλο ξεκίνησα την έρευνα σχετικά με την ιστορία και τους χαρακτήρες. Διάβασα το βιβλίο στο οποίο βασίζεται η ταινία και κάθε κομμάτι χαρτιού που περιείχε πληροφορίες για τους πραγματικούς ήρωες (η αλήθεια είναι είναι ότι ήταν τόσα πολλά που δεν κατάφερα να διαβάσω τα πάντα). Στη συνέχεια συναντήθηκα με τον Άμος Οζ και του έκανα άπειρες ερωτήσεις για τον πατέρα του. Έτσι, κατάλαβα γιατί ο Άριε αγάπησε βαθιά την μητέρα του Άμος, Φάνια. Ήταν πανέμορφη και ιδιοφυής. Τώρα, γιατί η μητέρα του Άμος αγάπησε τον πατέρα του; Στο βιβλίο περιγράφεται σαν ένας αυστηρός, πληκτικός και αγέλαστος τύπος. Ο Άμος με βοήθησε να συνειδητοποιήσω, ότι όταν η μητέρα του κατέρρευσε ψυχολογικά δεν κρύφτηκε και δεν τα παράτησε. Ανέλαβε τις ευθύνες του και απέδειξε ότι ήταν ένας γενναίος και καλός άνθρωπος.
Γιατί η Νάταλι Πόρτμαν, που σκηνοθετεί και ερμηνεύει την μητέρα του Οζ, επέλεξε εσένα για συμπρωταγωνιστή της; Σε γνώριζε μήπως από τη μουσική σου καριέρα;
Όταν οι άνθρωποι του κάστινγκ με πήραν τηλέφωνο, πιστεύω ότι είχαν δείξει στην Πόρτμαν όλους τους Ισραηλινούς ηθοποιούς, αλλά δεν της έκανε κανείς. Ήταν πραγματικά απελπισμένοι. Όταν η Νάταλι με είδε σχεδόν άμεσα μου προσέφερε χωρίς δεύτερη σκέψη το ρόλο. Η πραγματικότητα μερικές φορές είναι πιο περίεργη από την πιο τρελή φαντασία. Πως ήταν η Νάταλι Πόρτμαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Τι κέρδισες από την συμμετοχή σου στην «Ιστορία Αγάπης και Σκότους»;
Η Νάταλι είναι εξαιρετικά συνεργάσιμη με τους ηθοποιούς. Μου έδωσε πολύ χώρο για αυτοσχεδιασμό και επίσης μου εμφύσησε εμπιστοσύνη, παρότι μιλάμε για την πρώτη κινηματογραφική μου εμπειρία. Η αλήθεια είναι ότι η ηθοποιία με συνεπήρε... Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων πολλές φορές αισθανόμουν ότι είμαι πραγματικά ο Άριε και ο Άμος είναι το παιδί μου. Η εμπειρία μου άνοιξε την όρεξη και για άλλες ταινίες.
Ήσουν φαν του έργου του Άμος Οζ πριν την ταινία;
Όχι, δεν είχα διαβάσει κανένα βιβλίο του. Μετά την ταινία έγινα όμως. Είναι ένας ιδιοφυής αφηγητής και ονειροπόλος.
Η «Ιστορία Αγάπης και Σκότους» μιλά για τα προσωπικά και συλλογικά τραύματα της εβραϊκής ταυτότητας. Συμφωνείς με αυτήν την προσέγγιση;
Είναι μερικές φορές που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το προσωπικό από το συλλογικό. Αισθάνομαι ότι όλοι μας συνδεόμαστε και μπλεκόμαστε με θαυμαστούς τρόπους. Ζούμε σε μια εποχή που έχουμε αγιοποιήσει το άτομο, ξεχνώντας ότι όλοι μας είμαστε κομμάτια ενός μεγαλύτερου συνόλου.
Η μουσική σου αποτελεί μια πρωτότυπη μίξη από διαφορετικά είδη και κουλτούρες...
Το Ισραήλ είναι ένα μεγάλο χωνευτήρι μυριάδων πολιτισμών. Δεν είχα άλλη επιλογή για να εκφραστώ μουσικά, αφού προσωπικά έχω καταγωγή από το Μεξικό, τη Ρωσία, την Πολωνία, τη Μέση Ανατολή, τη Υεμένη και πολλές ακόμη χώρες...
Είσαι αισιόδοξος για το μέλλον της Μέσης Ανατολής; Πιστεύεις ότι κάποια στιγμή η ειρήνη θα επικρατήσει μετά από αιώνες πολέμων και σφαγών;
Η βία υπάρχει από την εποχή του Κάιν και του Άβελ. Είναι κάτι που καθορίζει το ανθρώπινο είδος, όσο και η αγάπη. Νομίζω, ότι μόνο αυτοί που πραγματικά πιστεύουν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, ακόμα και όταν φαίνεται ότι όλα έχουν χαθεί. Ναι είμαι αισιόδοξος. Αυτή είναι η επιλογή μου.
