
To φεστιβάλ animation της Ερμούπολης φόρτισε για όγδοη χρονιά οθόνες και βλέμματα με ρεύμα εναλλασσόμενων εικόνων κι ήμασταν εκεί για τον… δημιουργικό ανεφοδιασμό.

Με ταινίες-προσωπικές εμπειρίες, σαν οπτικά ημερολόγια, σκέψεις πάνω στις κοινωνικές δυστοπίες ενός κόσμου γεμάτου βία και εξαναγκασμό, που όμως κάπου έχει φυλάξει και τους παιδικούς θησαυρούς του, επέστρεψε στην Ερμούπολη η καθιερωμένη ετήσια γιορτή του animation. Είναι ωραίο να βρίσκεσαι σ’ αυτή την πολύχρωμη –και εκφραστικά πολύστροφη– δίνη. Για τις τέσσερις μέρες που διήρκεσε το Animasyros 8.0, από τις 24 έως και τις 27/9, τα θεωρεία και τα κόκκινα βελούδινα καθίσματα της πλατείας του θεάτρου Απόλλωνας, ο κινηματογράφος Παλλάς, ακριβώς απέναντι, και τα σκαλιά του Δημαρχείου στην Πλατεία Μιαούλη γέμιζαν animaniacs όλων των ηλικιών, ενώ στις οθόνες εναλλάσσονταν εικονόκοσμοι, που πήραν το χρίσμα της ύπαρξης από δημιουργούς σε διάφορα μέρη του κόσμου. Παραδοσιακό animation, 3D, 2D (ή συνδυασμός των δύο), ψηφιακή ζωγραφική, σκίτσο, stop motion, claymation (πηλός), CGI…

Η τελετή έναρξης εντυπωσίασε χάρη στην παράσταση «Άνιμελς», ένα ενδιαφέρον πείραμα σύζευξης του animation και του λυρικού θεάτρου με την υπογραφή του σκηνοθέτη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Αλέξανδρου Ευκλείδη, η οποία έδεσε άριες και ντουέτα από τη «Νυχτερίδα» του Γιόχαν Στράους με το ψηφιακό σκηνικό της Ειρήνης Βιανέλλη.
Η φετινή διοργάνωση, όμως, αποδείχτηκε αναλόγως χορταστική και στη συνέχεια. Με πάνω από τριακόσιες μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες, την παρουσίαση από τον Άρι Φόλμαν, δημιουργού του «Βαλς με το Μπασίρ», της δικής του, work in progress προσέγγισης του «Ημερολογίου της Άννας Φρανκ», αφιερώματα στα ιρανικά κινούμενα σχέδια, στη σχέση της ποίησης και του χορού με το animation, την «επιστροφή» στα έργα του σπουδαίου Βέλγου δημιουργού Ραούλ Σερβέ, τη γνωριμία με τη δουλειά της Ελληνοαμερικανίδας Αλίκης Θεοφιλόπουλος και της Σλοβένας animator Σπέλα Καντέζ, οι οποίες μαζί με την Πόλυ Λυκούργου αποτέλεσαν και την κριτική επιτροπή του Animasyros, αλλά και εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, το πρόγραμμα ήταν υπερπλήρες.

Βάζοντας στην εξίσωση και την Agora, την εξέλιξη του καθιερωμένου επαγγελματικού φόρουμ του φεστιβάλ, με μια σειρά στοχευμένων ενεργειών, όπως σεμινάρια και ειδικές προβολές παραγωγών σε εξέλιξη, το Animasyros κάνει σαφή την πρόθεσή του να αναδείξει την Ερμούπολη σε ένα από τα κέντρα δικτύωσης των επαγγελματιών του χώρου.
Με το Ελληνικό Πανόραμα μάλιστα να αποτυπώνει επί της οθόνης την ανοδική πορεία της εγχώριας παραγωγής, το ελληνικό παράρτημα της Διεθνούς Ένωσης Κινουμένων Σχεδίων (ASIFA) αποφάσισε την ανάληψη άμεσων πρωτοβουλιών για την ίδρυση Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στην τέχνη του Κινηματογράφου Εμψύχωσης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Γιατί και η τέχνη της εμψύχωσης (animation) εμψύχωση θέλει.