Ποιος θα το φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια ότι θα βλέπαμε τον "Άρχοντα των δαχτυλιδιών" ταυτόχρονα με τους Αμερικανούς! Να, λοιπόν, που η παγκοσμιοποίηση έχει και τα καλά της. Πιο θεαματικός και πιο εντυπωσιακός από το πρώτο μέρος, ο δεύτερος "Άρχοντας" απομακρύνεται λιγάκι από τον Τόλκιν, αλλά προσεγγίζει καλύτερα το σινεμά. Δεν λείπουν, πάντως, οι υπερβολές στην αξιολόγησή του ("η θεαματικότερη σκηνή μάχης που είδαμε ποτέ" κ.λπ.), έχει πλάκα όμως το γεγονός ότι μερικοί διαδίδουν την ιδέα το Όσκαρ β΄ ρόλου να δοθεί στον Γκόλουμ, που είναι 100% ψηφιακή φιγούρα!
Μας τελείωσε κινηματογραφικά το 2002 κι αν με ρωτήσετε για τις καλύτερες ταινίες, θα σταθώ στις "Οδός Μαλχόλαντ", "Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ" και "Ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν". Και μιας και το έφερε ο λόγος, βρέθηκα στο Gagarin 205 για το συγκρότημα "The Salvation Army Band" που βλέπουμε στην ταινία "Ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν". Λόγω καθυστέρησης της πτήσης τους, οι άνθρωποι έφτασαν στις 12.30 το βράδυ στην Αθήνα, αλλά παρ' όλα αυτά βγήκαν στη σκηνή και έπαιξαν σε χρόνο-ρεκόρ. Σαν σκηνή από ταινία του Καουρισμάκι!
