Ο Αφρός των Ημερών

2

 Ένας Γκοντρί («Η Αιώνια Λιακάδα Ενός καθαρού Μυαλού») γεμάτος ιδέες, όχι όμως και ουσιαστική κινηματογραφική άποψη για τη μεταφορά του διάσημου μυθιστορήματος του Μπορίς Βιάν.

Ο Αφρός των Ημερών

Σ’ ένα «εναλλακτικό», εκτός χρόνου Παρίσι ο Κολάν ερωτεύεται την Κλοέ, η οποία προσβάλλεται από μια ασυνήθιστη ασθένεια: ένα λουλούδι μεγαλώνει μέσα στους πνεύμονές της. Ένας Γκοντρί («Η Αιώνια Λιακάδα Ενός καθαρού Μυαλού») γεμάτος ιδέες, όχι όμως και ουσιαστική κινηματογραφική άποψη για τη μεταφορά του διάσημου μυθιστορήματος του Μπορίς Βιάν.

Ο Αφρός των Ημερών - εικόνα 1

Σ ε ένα εκτός χρόνου και απρόοπτης καθημερινότητας Παρίσι ο Κολάν, ένας νεαρός άντρας με έναν πολυμήχανο μάγειρα/υπηρέτη κι εφευρέτης του πιανοκοκτέιλ, ερωτεύεται την Κλοέ. Τίποτα δεν σκιάζει το δυνατό έρωτά τους, ο οποίος καταλήγει σε έναν ευτυχισμένο γάμο. Μέχρι τη στιγμή που εκείνη προσβάλλεται από μια ασυνήθιστη ασθένεια: ένα λουλούδι μεγαλώνει μέσα στους πνεύμονές της. Πρόκειται για μια ιστορία από το εναλλακτικό, παράλληλο σύμπαν το οποίο περιγράφει ο Μπορίς Βιάν στο διασημότερο (γραμμένο το 1947) μυθιστόρημά του «Ο αφρός των ημερών». Ξεκάθαρα σατιρικό όσο και βαθιά ρομαντικό, το βιβλίο αποτελεί μια σουρεαλιστική παρωδία της μεταπολεμικής γαλλικής πραγματικότητας, πλημμυρισμένη από παιγνιώδεις νεολογισμούς και τζαζ αναφορές, ανορθόδοξη προσέγγιση των νέων φιλοσοφικών ιδεών, καυστικό χιούμορ και μια πικρή μελαγχολία που κοιτάζει πανανθρώπινες αλήθειες βαθύτερα από το ζωηρό αφρό των ημερών.
Αν και καταφανώς δύστροπο σε μια πιστή μεταφορά στο σινεμά, το μυθιστόρημα έχει διασκευαστεί κινηματογραφικά δύο φορές (το 1968 από τον Σαρλ Μπελμόν και το 2001, ως «Kuroe», από τον Γιαπωνέζο Γκο Ρίτζου), χωρίς φυσικά να γνωρίσει επιτυχία. Περισσότερο φιλόδοξη η απόπειρα του Μισέλ Γκοντρί, μένει και αυτή… στον αφρό, αν και ο σκηνοθέτης της (που εδώ ερμηνεύει τον γιατρό Μονζμάνς/Φαγομανίκη) έχει αποδείξει ότι μπορεί να χειριστεί αποτελεσματικά ανάλογα «ανορθολογικές» σινε-καταστάσεις («Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού»). Εδώ συμπεριφέρεται ως ένας ευφάνταστος μεν, επιφανειακά σκεπτόμενος δε εικονογράφος, που κερδίζει αρχικά τις –σκηνογραφικές– εντυπώσεις, αλλά αδυνατεί να μας συγκινήσει με τη θλιμμένη ερωτική ιστορία του. Οι μικρές κι έξυπνες ιδέες περισσεύουν, το πρωταγωνιστικό ζευγάρι είναι απόλυτα ταιριαστό, από τη μέση και μετά όμως η ταινία χάνει το χιούμορ της και σέρνεται αφηγηματικά, βυθισμένη σε ένα αδιέξοδο σεναριακό τέλμα. Λογικό για ένα κινηματογραφικό στοίχημα που ποντάρει σχεδόν αποκλειστικά στο παραξένισμα, η πριμοδότηση του οποίου λειτουργεί αλλιώς­ στο χαρτί (όπου η υπερβολή γεννά εικόνες) και αλλιώς στη μεγάλη οθόνη τού «ένα πλάνο χίλιες λέξεις».

Γαλλία. 2013. Διάρκεια: 125΄. Διανομή: VILLAGE FILMS.

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Αφρός των Ημερών

L' Ecume des Jours / Mood Indigo
2
  • Φαντασίας
  • 2013
  • Διάρκεια: 125 '
  • Μισέλ Γκοντρί

Σ’ ένα «εναλλακτικό», εκτός χρόνου Παρίσι ο Κολάν ερωτεύεται την Κλοέ, η οποία προσβάλλεται από μια ασυνήθιστη ασθένεια: ένα λουλούδι μεγαλώνει μέσα στους πνεύμονές της.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Ελληνικό box office: Ράιαν Γκόσλινγκ εναντίον Γκάρφιλντ

Σε μια εβδομάδα όπου τα σινεμά υπολειτουργούσαν και οι θεατές είχαν το νου τους στον οβελία, ο "Γκάρφιλντ" κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ δυναμικό ήταν το άνοιγμα του "Κασκαντέρ" από την Δευτέρα του Πάσχα.

ΓΡΑΦΕΙ: ΧΡΗΣΤΟς ΜΗΤΣΗς
10/05/2024

Είναι επίσημο: Έρχονται νέες ταινίες "Άρχοντα των Δαχτυλιδιών"

Το στούντιο της Warner Bros. έδωσε το πράσινο φως για την ανάπτυξη δύο ταινιών υπό την επίβλεψη του Πίτερ Τζάκσον.

Το Cine Paris επέστρεψε! Δείτε πώς άλλαξε το ιστορικό θερινό σινεμά

Βρεθήκαμε στην άτυπη "πρόβα τζενεράλε" του πλήρως ανανεωμένου κινηματογράφου ο οποίος ανοίγει ξανά από το Cinobo.

Arkadiko Film Festival: Στο "Any Day Now" του Χαμί Ραμεζάν το Βραβείο Κοινού

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία το online φεστιβάλ που διοργάνωσε το Cinobo μαζί με τα Filmin και MyMovies, ενώνοντας το παρελθόν με το παρόν του ευρωπαϊκού σινεμά.

Τζέσικα Χάουσνερ: "Υπάρχει μια κοινωνικά υστερική εμμονή για ομορφιά"

Η Αυστριακή σκηνοθέτρια του "Club Zero" μιλάει για τη στιλάτη και διεισδυτική σάτιρά της με πρωταγωνίστρια τη Μία Γουασικόφσκα, η οποία έκανε πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών.

Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων

Σίκουελ με ποιότητες ικανές να διατηρήσουν το ικανοποιητικό επίπεδο του αναβιωτικού franchise, το οποίο όμως αποδυναμώνεται από την ανοικονόμητη σκηνοθεσία και το άνισο γράψιμό του.

Club Zero

Κοινωνική σάτιρα με έντονα σαρδόνιο χιούμορ και weird σκηνοθετικό στιλιζάρισμα. Αν και θεματικά ενδιαφέρουσα, η ψυχρότητά της μοιάζει εκβιαστική και η πικρή ειρωνεία της επιτηδευμένη.