Ο μπαμπάς

2

Ο Φασουλής ερμηνεύει έναν πατέρα με Αλτσχάιμερ και η Μαρίνα Ασλάνογλου την –αντιμέτωπη με το δίλημμα «τι θα κάνω με τον μπαμπά;»– κόρη σε αυτό το βραβευμένο γαλλικό μελόδραμα, το οποίο κάποιους συγκινεί και κάποιους άλλους εκνευρίζει.

Ο μπαμπάς

Ο Φασουλής ερμηνεύει έναν πατέρα με Αλτσχάιμερ και η Μαρίνα Ασλάνογλου την –αντιμέτωπη με το δίλημμα «τι θα κάνω με τον μπαμπά;»– κόρη σε αυτό το βραβευμένο γαλλικό μελόδραμα, το οποίο κάποιους συγκινεί και κάποιους άλλους εκνευρίζει.

Ο μπαμπάς - εικόνα 1

Δυσκολεύομαι να συναισθανθώ τη θριαμβευτική πορεία του έργου «Ο μπαμπάς» («La pere», 2012). Έλαβε το βραβείο Moliere ως το καλύτερο γαλλόφωνο έργο της χρονιάς, απέσπασε διθυραμβικές κριτικές στο Παρίσι και το Λονδίνο, έγινε ταινία… Προσωπικά, αντί για μια εμπνευσμένη δραματική κομεντί, στην προσεγμένα αδιάφορη παράσταση του Στ. Φασουλή, ήρθα αντιμέτωπη με ένα συμβατικό νεο-αστικό μελόδραμα, συνταγογραφημένο για να προκαλέσει συγκινήσεις, δίχως πλοκή, αληθινό αίσθημα ή, έστω, βαθιά αίσθηση του θέματος, με σκηνές-κλισέ και φράσεις-κορόνες συναισθηματικού εκβιασμού (όπως το «νιώθω σα να ’χω χάσει όλα μου τα φύλλα»). Η ιδιαιτερότητά του –παρακολουθούμε τα πάντα μέσα από τη διαλείπουσα μνήμη ενός ανοϊκού– δεν μοιάζει εδώ θεατρικά πρόσφορη.

Ο μπαμπάς - εικόνα 2

Το πρόβλημα που θίγει ο «Μπαμπάς» –η άνοια, και δη το Αλτσχάιμερ–, είναι ένα από τα σκληρά τιμήματα που επιφυλάσσουν τα γηρατειά. Τόσο το σινεμά όσο και το θέατρο ασχολούνται ολοένα συχνότερα με τα οντολογικά ζητήματα που εγείρει η νόσος. Μόνο που, στην περίπτωση του Φλ. Ζελέρ, η οντολογία πάει περίπατο και η πραγματικότητα της νόσου αποκαλύπτεται πολύ πιο αντισυμβατική από τη θεατρική μετεγγραφή της. Ο Φασουλής σκηνοθετεί το έργο μονόχορδα, υπερθεματίζοντας νατουραλιστικά το τραγικό και υποφωτίζοντας το κωμικό, χάνοντας όμως τις ενδιαφέρουσες «ενδιάμεσες» ζώνες.
Είδε πιθανότατα στο ρόλο του πατέρα την ευκαιρία για ένα προσωπικό tour-de-force. και, πράγματι, ως μπαμπάς, είναι συμπαθής, χαριτωμένος, ενίοτε δραματικά ενδιαφέρων. Η Μ. Ασλάνογλου έχει σχεδιάσει με σταθερότητα αλλά και κάποια ακαμψία τη φιγούρα της μπλοκαρισμένης συναισθηματικά ενοχικής κόρης. Η υπόλοιπη διανομή δεν αφήνει κάποια έντονη εντύπωση – το ίδιο ισχύει και για τα ογκώδη σκηνικά (Μ. Παντελιδάκης) και τα δίχως χαρακτήρα κοστούμια (Ντ. Βαχλιώτη).

«ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ» Αμερικής 10, Κολωνάκι, 2103612500. Διάρκεια: 70΄.

Περισσότερες πληροφορίες

Ο μπαμπάς

  • Κοινωνικό
  • Διάρκεια: 90 '

Τραγική οικογενειακή φάρσα με πρωταγωνιστή έναν πατέρα, ο οποίος καλείται να ζήσει με τη κόρη του και το σύντροφό της. Η αγάπη είναι δεδομένη, η συγκατοίκηση όμως αποδεικνύεται μια δοκιμασία για όλους

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

"Έξι πρόσωπα σε αναζήτηση συγγραφέα" και μετά τις διακοπές του Πάσχα

Το έργο του Λουίτζι Πιραντέλο που σκηνοθετεί ο Πέτρος Νάκος σε δική του μετάφραση στο θέατρο Altera Pars θα συνεχίσει την πορεία του μετά την πασχαλινή ανάπαυλα.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
01/05/2024

"Ψιλικά": Μία περφόρμανς σε κείμενα Γλυκερίας Μπασδέκη ανεβάζει η ομάδα "Στέρεο νερό"

Μια site-specific performance για την αναζήτηση της ευτυχίας ανεβάζει τον Μάιο η ομάδα της χορογράφου Εύης Σούλη σε ένα εγκαταλελειμμένο εμπορικό κέντρο.

"Τα ραδίκια ανάποδα" θα δούμε και μετά το Πάσχα

Λόγω επιτυχίας, ο μονόλογος του Γιώργου Γαλίτη σε σκηνοθεσία Βλαδίμηρου Κυριακίδη, που βρίσκεται στον δέκατο χρόνο του, θα παραταθεί και μετά τις πασχαλινές διακοπές στο θέατρο Αργώ.

Η Αναστασία Παπαστάθη σκηνοθετεί τους "Βρικόλακες"

Το σπουδαίο δράμα του Ίψεν θα δούμε την ερχόμενη σεζόν στο θέατρο Radar.

"Δον Κιχώτης": Ο Γιάννης Μπέζος σκηνοθετεί τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη και Θανάση Τσαλταμπάση σε καλοκαιρινή περιοδεία

Έναν πολυμελή θίασο, στον οποίο θα δούμε και τις Νάντια Κοντογεώργη και Παρθένα Χοροζίδου, ενορχηστρώνει ο Γιάννης Μπέζος στη μεγάλη θεατρική παραγωγή του καλοκαιριού που θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα το διαχρονικό έργο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Δείτε αποκλειστικές φωτογραφίες από την πρώτη ανάγνωση.

"Farewell / Εν τόπω χλοερώ": Η ομάδα του "Nostalgia generation" ξαναχτυπά

Σε συνέχεια της περσινής sold-out παράστασης, οι Ντουθ φέρνουν το δεύτερο μέρος ενός ζωντανού sitcom που μιλά για τις ανεξάντλητες πιθανότητες και τις χαμένες ευκαιρίες των millennials.