Η δραστήρια σκηνοθέτρια γράφει στο "α" για το έργο του Ζαν Κοκτώ, που ανεβαίνει σε δική της διασκευή και σκηνοθεσία για τρίτη σεζόν στο θέατρο Radar.
Η νέα δράση εξωστρέφειας απευθύνεται σε ανερχόμενους Ευρωπαίους δημιουργούς του θεάτρου (συγγραφείς, σκηνοθέτες/τριες, δραματουργούς).
Η επιτυχημένη παράσταση του έργου του Μπέργκμαν, που αποκαλύπτει την πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα ενός ζευγαριού, μετρά ακόμη οκτώ παραστάσεις πριν ταξιδέψει στην Ελλάδα.
Ο βραβευμένος συγγραφέας "έρχεται" στη σκηνή του Rex με μια γοητευτική και σπαρταριστή κωμωδία, όπου παίζουν μεταξύ άλλων η Γαλήνη Χατζηπασχάλη, η Ευδοκία Ρουμελιώτη, η Ράνια Οικονομίδου κι ο Σίμος Κακάλας.
Για τρεις ακόμη παραστάσεις, οι θεατές μπορούν να συμμετάσχουν σε ελεύθερη συζήτηση σχετικά με το έργο σε συντονισμό της ψυχολόγου Θεραπείας Στάμου-Μαζαράκη κι επιμέλεια της σκηνοθέτριας Αναστασίας Παπαστάθη.
Ζευγάρι καλλιτεχνικά αλλά και στη ζωή, η ηθοποιός και ο σκηνοθέτης του μονολόγου του Βασίλη Κατσικονούρη μοιράζονται την εμπειρία τους από τη δημιουργία της παράστασης που συνεχίζει να παίζεται στο θέατρο Coronet.
Μια συζήτηση που συμπεριλαμβάνεται στον κύκλο ομιλιών "Ιστορίες που δεν ακούγονται".
Η ηθοποιός που γνωρίσαμε ευρέως στις "Μέλισσες" και απολαμβάνουμε στο τηλεοπτικό "Ναυάγιο" (κάτοχος του "Μελίνα Μερκούρη" 2022) μιλά στο "α" με αποδείξεις για τον στρουθοκαμηλισμό της ελληνικής κοινωνίας.
Το έργο σκηνοθετεί ο Σωτήρης Χατζάκης, με τον ίδιο στο ρόλο του επιστάτη και τους Αιμιλιανό Σταματάκη και Γιώργο Φριντζήλα στους ρόλους των δύο αδερφών.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό, βαθιά συγκινητικό έργο, που μιλάει για την επιβίωση και την ελπίδα και ακροβατεί ανάμεσα στο κωμικό και το δραματικό στοιχείο.
Μια τρυφερή και συνάμα χιουμοριστική μουσική αφήγηση για τα συγκοινωνούντα δοχεία τη μνήμης και της λήθης στο προσκήνιο των μεγάλων ιστορικών μεταβάσεων που γνώρισε ο Δυτικός Κόσμος τον τελευταίο αιώνα.
Μετά από τρεις πολύ επιτυχημένες σεζόν η παράσταση - φαινόμενο που έχουν παρακολουθήσει περισσότεροι από 250.000 θεατές με τον Πάνο Βλάχο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, ανακοινώνει την προπώληση των τελευταίων εισιτηρίων.
Οι arisandmartha κι η Χαρά Κότσαλη παρουσιάζουν στις "Τετάρτες χορού" που οργανώνει φέτος το θέατρο δύο ενδιαφέρουσες κινητικές περφόρμανς για 3 μόνο παραστάσεις.
Ο Lowtronik συνθέτει επί σκηνής το ηλεκτρονικό ηχητικό τοπίο και ο Αντώνης Αντωνόπουλος σωματοποιεί την πορεία του ανθρώπου από την πρωταρχική και ζωώδη καταβολή του στην αναζήτηση της θεϊκής του υπόστασης.
Βλέπουμε εικόνες από την πειραματική προσέγγιση του σοφόκλειου έργου στο "Αλκμήνη", όπου έξι γυναίκες ερμηνεύουν όλους τους ρόλους, συνδέοντας το δράμα με τις θρησκευτικές του καταβολές, αλλά και το πολιτικό του στοιχείο.
Το Θέατρο της Ημέρας τιμά τον πατέρα της νεοελληνικής δραματουργίας με ένα μονόλογο σε σκηνοθεσία Ανδρομάχης Μοντζολή.
Τα δρώντα πρόσωπα της παράστασης, εξερευνούν τα όρια της μοναξιάς γύρω από τη κοσμογονική διερώτηση: "Είναι ο έρωτας ένα ανθρώπινο αυτοάνοσο;".
Ένα δυνατό έργο σπάνιας ομορφιάς και ευαισθησίας για τον άνθρωπο, τον χρόνο και τη φθορά από δύο καταξιωμένες χορεύτριες, την Σταυρούλα Σιάμου και την Αγγελική Στελλάτου.
Δείτε εδώ συγκεντρωμένα τα έργα που κατεβάζουν αυλαία την εβδομάδα 25-31/1.
Η ταλαντούχα ηθοποιός θα βρεθεί για πρώτη φορά στο τιμόνι της σκηνοθεσίας, καθοδηγώντας έναν δυνατό θίασο σε ένα από τα γνωστότερα έργα του Μπρόντγουεϊ από τον βραβευμένο με Πούλιτζερ, πολυγραφότατο Λάνφορντ Γουίλσον, που μιλά για διαχρονικά αλλά και καυτά θέματα της εποχής μας.
Πρόκειται για μία παράσταση για τον αποκλεισμό, την αδικία, την εκδίκηση και την αγάπη, που παντρεύει το φιλμ νουάρ με τα σύγχρονα crime series και εμπλουτίζεται με κωμικά σατυρικά στοιχεία.
Στο πρωτότυπο κείμενο της παράστασης απεικονίζεται ένας δυστοπικός κόσμος, στον οποίο κυριαρχεί ένα καθεστώς δογματισμού και κοινωνικής καταπίεσης.
Επιστρέφει στην Αθήνα η βραβευμένη θεατρική παράσταση που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς σε διεθνή φεστιβάλ.
Το αυτοβιογραφικό έργο του Γεώργιου Μ. Βιζυηνού είναι το πρώτο ελληνικό διήγημα με ψυχογραφικό χαρακτήρα που καταφέρνει να ξεπεράσει τα στενά όρια της ηθογραφίας, διεισδύοντας στα ψυχικά κίνητρα των πρωταγωνιστών.