"Pietà": Ανοιχτή συζήτηση παρουσία τριών μητέρων που οι κόρες τους δολοφονήθηκαν

Η "Pietà", η παράσταση θεάτρου ντοκιμαντέρ της σκηνοθέτριας Μάρθας Μπουζιούρη, που θέτει στο επίκεντρο το επώδυνο, και εκκωφαντικά επείγον θέμα των γυναικοκτονιών, ξεκίνησε έναν νέο κύκλο παραστάσεων στο Σύγχρονο Θέατρο, στη σκιά μιας νέας σοκαριστικής γυναικοκτονίας στη χώρα μας. 

Την Παρασκευή 12/4, μετά το τέλος της παράστασης, θα διεξαχθεί ανοιχτή συζήτηση με το κοινό, που θα συντονίσει η δημοσιογράφος Ναταλί Χατζηαντωνίου. Θα συμμετάσχουν η σκηνοθέτις, η Γενική Γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ζέφη Δημαδάμα, η αρχισυντάκτρια της φεμινιστικής σελίδας Womanlandia, Εύα Ξευγένη, και η δικηγόρος της νομικής ομάδας του Κέντρου για τα Έμφυλα Δικαιώματα και την Ισότητα "Διοτίμα", Μαρίνα Φαρμακίδη. Ακόμα, θα συμμετάσχουν τρεις από τις μητέρες που αποτέλεσαν έμπνευση για τη δημιουργία της παράστασης, η Αλεξάνδρα Μάκου, μητέρα της Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου, η Ελένη Κρεμαστιώτη, μητέρα της Ερατούς Μανωλακέλλη και η Ρόζα Φωτιάδου, μητέρα της Σοφίας Σαββίδου.

Η παράσταση

Η "Pietà" δημιουργήθηκε με την πολύτιμη συμβολή μιας καλλιτεχνικής ομάδας που αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες ηθοποιούς (Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Μαρία Μοσχούρη, Μάρθα Μπουζιούρη, Μαριάνθη Παντελοπούλου, Δώρα Παρδάλη) και δημιουργικούς συντελεστές. Είχε ως έμπνευση και οδηγό της πέντε γυναίκες-μητέρες που βίωσαν την υπέρτατη απώλεια, τη δολοφονία του παιδιού τους, τις: Κούλα Αρμουτίδου (μητέρα Ελένης Τοπαλούδη), Ελένη Κρεμαστιώτη (μητέρα Ερατούς Μανωλακέλλη), Κατερίνα Κώτη (μητέρα Ντόρας Ζαχαριά), Αλεξάνδρα Μάκου (μητέρα Γαρυφαλλιάς Ψαρράκου) και Ρόζα Φωτιάδου (μητέρα Σοφίας Σαββίδου). Το κείμενο της παράστασης βασίστηκε στις πραγματικές αφηγήσεις των μητέρων, αλλά και σε βιωματικό υλικό των ηθοποιών.

Η κριτική του "α"

"Αποφεύγοντας τη "δημοφιλία της φρίκης", η παράσταση δεν εστιάζει σε φρικτές λεπτομέρειες ούτε ενδιαφέρεται για μια "κίτρινης χροιάς" ταυτοποίηση κάθε ξεχωριστής περίπτωσης, αλλά προσεγγίζει με σεβασμό και ενσυναίσθηση τις γυναίκες που μιλούν μέσω των ηθοποιών. Μέσα από τις εξομολογήσεις και τις μαρτυρίες τους δίνεται ο λόγος στις οικογένειες που μένουν πίσω, καταδεικνύονται οι κοινωνικές παθογένειες που προκαλούν το φαινόμενο αλλά και ο δυσλειτουργικός ρόλος της δικαιοσύνης και των μίντια, ενώ εστιάζει και στους καρδιακούς δεσμούς που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ των γυναικών που μοιράζονται το ίδιο αδιανόητο βίωμα".

>> Διαβάστε ολόκληρη την κριτική για την παράσταση εδώ:

Με τα λόγια της σκηνοθέτριας

Η Μάρθα Μπουζιούρη, γράφοντας στο "α" για την παράσταση, σημείωσε: "Την "Pietà", την πιο προσωπική μου δουλειά μέχρι σήμερα στο θέατρο, την υπογράφω πριν απ’ όλα, ως γυναίκα. Μου πήρε καιρό να βρω τον τρόπο να μιλήσω γι’ αυτό το τραύμα, που είναι ακόμα ανοιχτό, που μόνο μεγαλώνει και πονάει όπου κι αν το αγγίξεις. Ενστικτωδώς, αναζήτησα άλλες γυναίκες. Μητέρες. Που έχουν βιώσει την υπέρτατη απώλεια. Τη δολοφονία του παιδιού τους. Ήξερα από την πρώτη στιγμή πως θα κάναμε μαζί ένα δύσκολο ταξίδι, αλλά ήξερα επίσης ότι μας ενώνει η ίδια επιθυμία, η ίδια ανάγκη. "Να μη σβήσει το φως". Να κρατήσουμε τη μνήμη ζωντανή. Να αρθρώσουμε όσα μας πληγώνουν, να διεκδικήσουμε, να μην ξεχάσουμε".

Μέσα από την αιχμηρή και ταυτόχρονα παρηγορητική γλώσσα του θεάτρου, η "Pietà" επιδιώκει να μετατρέψει τη σκηνή σε έναν τόπο αλληλοφροντίδας, διεκδίκησης και δημόσιας μνήμης. Στη σκηνή του Σύγχρονου Θεάτρου, θα παρακολουθήσουμε μια βαθιά βιωματική θεατρική παράσταση, που ισορροπεί με γενναιότητα και ευαισθησία ανάμεσα στο πολιτικό και το ανθρώπινο, αποτίνοντας φόρο τιμής στα θύματα γυναικοκτονιών και σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω. Η "Pietà", που επαινέθηκε στην αρχή της φετινής θεατρικής σεζόν από κοινό και κριτικούς, πραγματοποιεί ένα δύσκολο ταξίδι στα μονοπάτια της απώλειας, του πένθους, αλλά και της αναγέννησης. Σε αυτόν τον νέο κύκλο παραστάσεων, η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.