Θανάσης Καρατζάς©
"Μεφίστο"
Για τρίτη χρονιά ο Νικόλας Βαγιονάκης μεταμορφώνεται στον ηθοποιό Χέντρικ Χέφγκεν, που ξεκινά την καριέρα του στο θέατρο τέχνης του Αμβούργου το 1926, για να αναδειχθεί σε αστέρι του τρίτου Ράιχ. Ο ερμηνευτής και σκηνοθέτης παραδίδει ένα πολυσυλλεκτικό one man show, βασισμένος στο έργο του Κλάους Μανν. (Μικρός Κεραμεικός, από 20/1)
"Ο χρυσός δράκος"
Πλήρως ανανεωμένος επιστρέφει ο "Χρυσός Δράκος" του Ρόλαντ Σιμελπφένιχ σε σκηνοθεσία του Γιώργου Ματζιάρη με τον ίδιο και τους Δ. Μηλιώτη, Θ. Σταματέλου, Αρ. Τίλη, Στρ. Χατζησταματίου σε έναν υποκριτικό μαραθώνιο με φόντο το ομώνυμο εστιατόριο και όσα συμβαίνουν μέσα και γύρω από αυτό. (Χώρος, από 19/1)
"Ο Αμερικάνος"
Δεκατέσσερα χρόνια ζωής μετρά η παράσταση του Θανάση Σαράντου, που ζωντανεύει το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Κεντρικός ήρωας είναι ένας Έλληνας μετανάστης που επιστρέφει στην πατρίδα του αλλά δεν τον αναγνωρίζει πια κανείς, με την ελπίδα η αγαπημένη του να τον περιμένει ακόμη. (Από Μηχανής Θέατρο, από 20/1)
"Το επάγγελμα της μητρός μου"
Ο Θανάσης Παπαγεωργίου ανεβάζει ξανά στη σκηνή το έργο του Μποστ μαζί με τους Εύα Καμινάρη, Γ. Φουντά κ.ά. Στο ευθυμογράφημα του 1961 που προκάλεσε την κοινή γνώμη όταν κυκλοφόρησε, μία μητέρα αποφασίζει να ακολουθήσει καριέρα πόρνης με τη στήριξη του συζύγου της. (Στοά, από 20/1)
"Το μπορντέλο Της Μαντάμ Ρόζας"
Στη θεατρική διασκευή του Κώστα Παπαπέτρου πάνω στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά "Το τίμιο μπορντέλο" σκηνοθετεί την Δανάη Καλοπήτα ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος. Πρόκειται για την ιστορία της ζωής της Μαντάμ Ρόζας που από μικρή ηλικία μπήκε στον κόσμο των κόκκινων φαναριών. (Αλκμήνη, από 17/1)
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Ο χρυσός δράκος
Με φόντο το ομώνυμο ταϊλανδο-κινεζο-βιετναμέζικο εστιατόριο και όσα συμβαίνουν μέσα, δίπλα και πάνω από αυτό εκτυλίσσεται η πολυπρόσωπη ιστορία όπου πέντε ηθοποιοί ερμηνεύουν δεκαεπτά διαφορετικούς χαρακτήρες σε ένα έργο που σχολιάζει την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα με καυστικό χιούμορ και καταιγιστικό ρυθμό. Η εικόνα της φθαρμένης Ευρώπης που σταδιακά φτάνει στη δύση της απασχολεί τον συγγραφέα, όπως και οι ανθρώπινες σχέσεις, η βία, η μετανάστευση, το trafficking και η ανάγκη μας για επιβίωση. Το βαθιά πολιτικό έργο επικεντρώνεται στην ιστορία ενός παράνομου Κινέζου που υποφέρει από πονόδοντο και τη χαμένη μικρή αδελφή του που, χωρίς να το γνωρίζει, ζει μερικά πατώματα μακριά.
Μεφίστο
Σε διασκευή της Ειρ. Δερμιτζάκη παρουσιάζεται το ομώνυμο μυθιστόρημα του Κλάους Μαν, η ιστορία του ηθοποιού Χέντρικ Χέφγκεν, από το ξεκίνημά του στο Θέατρο Τέχνης του Αμβούργου το 1926, οραματιζόμενος ένα επαναστατικό ισοδύναμο θέατρο, μέχρι την ανάδειξή του σε αστέρι του Γ΄ Ράιχ μια δεκαετία αργότερα. Η μετάβαση του στο Βερολίνο προκειμένου να καθιερωθεί σαν πρωταγωνιστής στο Θέατρο συμπίπτει με την άνοδο του φασισμού, που εξευτελίζει και χειραγωγεί την ανθρώπινη υπόσταση. Συνάπτει, έτσι, συμφωνία με τον διάβολο, προδίδει τα ιδανικά και τις αξίες του, και στο τέλος μεταμορφώνεται σε μαϊμού της εξουσίας. Ένας παλιάτσος που διασκεδάζει δολοφόνους.
Ο Αμερικάνος
Μια ιδιαίτερη θεατρική μεταφορά του ομώνυμου κλασσικού διηγήματος του Σκιαθίτη συγγραφέα για έναν ηθοποιό και έναν μουσικό. «Ο Αμερικάνος» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι μια ιστορία αγάπης και ξενιτιάς. Ο Θ. Σαράντος επιχειρεί να δώσει κωμική διάσταση στο κλασικό διήγημα του Παπαδιαμάντη κι ερμηνεύει όλους τους ρόλους αναδεικνύοντας την ιδιαίτερη ευαισθησία του λόγου των «φτωχών και καταφρονεμένων». Ως αφηγητής του κλασικού διηγήματος, κρυφοκοιτάζει τη δράση, ενώ ταυτόχρονα μεταμορφώνεται σε όλα τα πρόσωπα του έργου, συνοδεία ζωντανής μουσικής.
Το μπορντέλο της Μαντάμ Ρόζας
Βασισμένο στο βιβλίο της Σπεράντζας Βρανά «Το τίμιο μπορντέλο», το έργο ακολουθεί την ιστορία της ζωής της Μαντάμ Ρόζας που μπήκε από μικρή στον κόσμο των κόκκινων φαναριών και κατάφερε να επιβιώσει, να ανελιχθεί και να γίνει κυρία του εαυτού της. Αποκαλύπτεται και το πιο κρυφό της μυστικό, η κόρη της που την αποχωρίστηκε μικρή και ακόμη την ψάχνει. Στη θεατρική μεταφορά του σκληρού έργου, η Ρηνούλα που έγινε Πεπίτα και κατέληξε Ρόζα αφηγείται όσα έχει ζήσει, το πώς ο έρωτας έγινε δουλειά και το αντίθετο, τις σκέψεις, τα όνειρα και τις ελπίδες της.
Το επάγγελμα της μητρός μου
Στοά και Μποστ θεωρούνται δύο αλληλένδετα στοιχεία στην ελληνική σκηνή αφού επτά φορές ανέβηκαν με έργα του μοναδικού σατιρικού συγγραφέα. Τώρα, ένας καινούργιος Μποστ έρχεται να προστεθεί σ’ αυτή την αλυσίδα μποστικών κειμένων με ένα έργο που βασίστηκε πάνω σε ένα διήγημά του που γράφτηκε το 1961 για την Καθημερινή στην οποία εργαζόταν τότε. Το διήγημα αυτό, που ανήκει στη συλλογή των μικρών ευθυμογραφημάτων του σατιρικού συγγραφέα «Πεζά κείμενα 1960-1965» και μιλάει για την απόφαση μιας μητέρας να γίνει πόρνη, έγινε η αιτία της απόλυσής του Μποστ από την Ελένη Βλάχου, εκδότρια της Καθημερινής, η οποία μόλις το διάβασε θεώρησε ότι ο Μποστ είχε ξεπεράσει κάθε όριο ευπρέπειας. Η απάντηση του συγγραφέα ήταν “η κα Βλάχου έχασε το χιούμορ της”…
