Μετά τους "Σφήκες" της Λένας Κιτσοπούλου και η "Μήδεια" που παρουσίασε προχθές και χθες στην Επίδαυρο ο επιφανής Φρανκ Κάστορφ αποδοκιμάστηκε από μερίδα των θεατών. Το θεωρώ καταρχήν ευοίωνο. Δείγμα υγείας.
Στην αρχαία Αθήνα, στις γιορτές όπου παίζονταν τα καινούργια έργα, ο κόσμος σηκωνόταν από τα άγρια χαράματα και κατευθυνόταν, με κάρα και με γαϊδουράκια, κι από τους μακρινότερους δήμους προς το θέατρο. Ο κάθε συγγραφέας (που τελούσε συνάμα χρέη σκηνοθέτη, ίσως και μουσικού και ηθοποιού), είχε στη διάθεσή του μια ολόκληρη μέρα για να παραστήσει τρεις τραγωδίες κι ένα σατυρικό δράμα. Οι Αθηναίοι προσφάιζαν στις κερκίδες με σύκα, με καρύδια και ξερά κρεμμύδια. Εάν όσα έβλεπαν τους δυσαρεστούσαν, εκτόξευαν τα φαγώσιμα στη σκηνή. Απονέμονταν στο τέλος και έπαθλα. Ο μέγας Ευριπίδης ήταν πολύ συχνά μέγας αδικημένος. Τα έργα του κρίνονταν ανάξια βράβευσης.
Δείτε περισσότερα στο capital.gr