5 αστεράκΑ ΙΣΜΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΩ Δύο κορίτσια εγκλωβισμένα στο χρόνο. Όλα μοιάζουν φυσιολογικά αλλά δεν είναι. Οι κουρελιασμένες ψυχές τους επιβεβαιώνουν το άσχημο παρελθόν. Προσπαθούν να ξεφύγουν, ν' αποδράσουν..όμως οι μνήμες είναι πολύ ισχυρές. Ακροβατούν μεταξύ τρέλας και λογικής, τα σημάδια τους ανεξίτηλα, οι πληγές τους αγιάτρευτες που ακόμα αιμορραγούν. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε παρά τις προσπάθειές τους. Η σκιά του παρελθόντος τις κυνηγά....Ζουν στο σκοτάδι ανήμπορες να αντικρύσουν το φως. Βίωσαν την πιο σκληρή πλευρά της ζωής σε τρυφερή ηλικία από την ίδια τους τη μάνα. Κλεισμένες για 13 μέρες χωρίς φαγητό, νερό και φως φλέρταραν με το θάνατο....όμως κατάφεραν να επιζήσουν με ανεπανόρθωτες ζημιές. Η μάνα τους αλκοολική και ανίκανη να τα αναθρέψει και να τα αγαπήσει. Ήταν ένα αβάσταχτο βάρος για εκείνη που απλά ήθελε να πετάξει από πάνω της. Το μόνο στήριγμα των παιδιών είναι η γιαγιά που τα ανακαλύπτει σε άθλια κατάσταση και αποφασίζει να τα κρατήσει κοντά της για να τους δώσει αγάπη και φροντίδα. Όμως το γυαλί έχει ραγίσει και επιστροφή δεν υπάρχει πια. Η Ισμήνη και η Καλυψώ έχουν αλλάξει...δεν είναι τα όμορφα και αθώα παιδιά. Το μυαλό τους άδειο, η ψυχή τους ερείπιο και η καρδιά τους κομμάτια. Αγάπη, μίσος και ζήλια αισθάνεται η μία για την άλλη. Δύο προσωπικότητες διαταρραγμένες με ακραίες συμπεριφορές που διχάζουν ως απόρροια της ψυχοσωματικής τους κακοποίησης. Η βραβευμένη παράσταση "Ισμήνη και Καλυψώ" ανεβαίνει για τέταρτη συνεχή χρονιά στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον στη Δάφνη αυτή τη φορά. Πρόκειται κατά βάση για ένα αληθινό γεγονός που συνέβη πριν χρόνια στην Ελλάδα. Άλλωστε τέτοιες ακραίες ιστορίες διαδραματίζονται συχνά κάτω από τη μύτη μας καθώς το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Το έργο ξεκινάει απρόσμενα από το φουαγιέ του χώρου ξαφνιάζοντας τους θεατές και δημιουργώντας το κλίμα που θα ακολουθήσει. Οι δύο ηρωίδες μπλέκονται ανάμεσα μας, ξυπόλητες, με ρούχα απλά και ανάλαφρα, με ύφος χαμένο και ξεκινούν... " Mαμά όταν είσαι κοντά μου, δεν φοβάμαι το σκοτάδι....Κράτησέ μου το χέρι, σφιχτά όμως, μην φεύγεις.....μαμά που είσαι; Πεινάω, διψάω, άναψε το φως!! Άνοιξε το παράθυρο, θέλω να αναπνεύσω, πνίγομαι...." Το σκηνικό είναι ένα σκοτεινό δωμάτιο με παλιά αντικείμενα. Ένα τραπέζι με καρέκλες, ένας σκεπασμένος σπασμένος καθρέφτης, ένα μπαούλο στη γωνία, παλιές ξεθωριασμένες φωτογραφίες στους τοίχους, άδεια μπουκάλια, ένα ποτήρι, μια μισοφαγωμένη τούρτα...όλα εκεί για να τους θυμίζουν το παρελθόν και την κόλαση που έζησαν. Η πολυτάλαντη σκηνοθέτης Έφη Μεράβογλου, η οποία έχει γράψει και το κείμενο, δημιουργεί ένα ατμοσφαιρικό, ψυχολογικό θρίλερ για γερά στομάχια με ένταση και ρυθμό. Παίζει με τους φωτισμούς, τη μουσική, τα ηχητικά εφέ και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό.....σου κόβεται η ανάσα και παρακολουθείς αποσβολωμένος τη ζωή τους με όλες τις αισθήσεις στο έπακρο!!! Όσο αφορά τις δύο πρωταγωνίστριες, Κατερίνα Μπουζάνη και Ντένυ Αργυροπούλου, είναι εκπληκτικές!!! Μπαίνουν στο πετσί του ρόλου τους χρησιμοποιώντας τα εκφραστικά τους μέσα, το κορμί τους, τις κινήσεις, το βλέμμα τους για να αποτυπώσουν εύστοχα τη ψυχαναγκαστική τους συμπεριφορά και να μας πείσουν για τις φοβίες τους, τα απωθημένα τους, την τρέλα τους και την ανάγκη τους ν' αγαπηθούν. Πολύ όμορφες παρουσίες με ταλέντο και μεράκι που σίγουρα έχουν να δείξουν πολλά στο μέλλον!!! Ειλικρινά πόσο σκληρό, βίαιο και απάνθρωπο θέαμα ήταν το σημερινό αλλά και πόσο μα πόσο αληθινό!!! Μπράβο σας κορίτσια!!!

4,5 αστεράκΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ!

4,5 αστεράκΑ Πολύ ωραία παράσταση... Αρκετά σκληρή αλλά αληθινή. Μετά έμαθα ότι είναι και αληθινή ιστορία.πολλα μπράβο.

1,5 αστεράκΑ Ένα έργο το οποίο αναλώνεται σε συνεχόμενες επαναλήψεις. Οι ηθοποιοί προσπαθούσαν να διεκπεραιώσουν αυτό που ζήταγε ο σκηνοθέτης αλλά δεν είχαν την απαραίτητη βοήθεια από το κείμενο. Δεν ήταν ωραίο το έργο, ήθελε να ακροβατήσει σε μονοπάτια θρίλερ, παράλογο, ψυχεδέλεια αλλά το έκανε τόσο ανακατωμένα, τόσο άγαρμπα που χανόταν το όποιο ενδιαφέρον.

3,5 αστεράκΑ Πολύ καλή παράσταση από δύο νέα κορίτσια...

2,5 αστεράκΑ Αρκετά μεθοδικές οι κοπέλες, στην υπηρεσία της σκηνοθέτιδος.

5 αστεράκΑ Πάρα πολύ ωραία παράσταση με πολύ καλούς συντελεστές, σε κρατάει μέχρι το τέλος. πολύ ενδιαφέρον, μπράβο και στη σκηνοθέτιδα που εκανε τόσο ατμοσφαιρικό έργο αλλά και στις δύο κοπελες.

5 αστεράκΑ Μια παράσταση κόλαφος για την παιδική κακοποίηση. Αξίζει να την δει κανείς για να αναλογιστεί πως οι πράξεις του καθενός μπορούν να επηρεάσουν τις παιδικές ψυχές. Ερμηνείες άμεσες, που αγγίζουν την αλήθεια του καθενός. Ατμόσφαιρα που υποβάλλει και σε παρασέρνει στον σκηνικό τόπο και χρόνο

5 αστεράκΑ Παράσταση που σε κραταει απο την αρχη μεχρι το τελος. Κρατα το μυαλο σε εγρηγορση. Αληθινη ιστορια. Απο αυτεσ που δυστυχωσ συμβαινουν γυρω μας. Ενα μεγαλο μπραβο στις εξαιρετικες ερμηνειες των ηθοποιων. Το τελος συγκλονιζει.

-1 αστεράκΑ ΑΠΛΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!ΝΑ ΜΗΝ ΤΗ ΧΑΣΕΤΕ!

4,5 αστεράκΑ Εξαιρετικές ερμηνείες.

5 αστεράκΑ Άψογο.Από την ώρα ποπυ μπαίνει ο θεατής.Υποβλητική μουσική, γρήγοροι ρυθμοί,έξυπνο σενάριο,αψεγάδιαστες ερμηνείες,υποβλητικά σκηνικά.Άψογο.Κρίμα να μη διαφημίζονται τέτοιες παραστάσεις.Ευγενέστατα και τα παιδιά του θεάτρου στο Θέατρο Ασωμάτων.Είναι από τις λίγες φορές που δε βρίσκω κάτι αρνητικό.Μπράβο.

4,5 αστεράκΑ Ατμοσφαιρική παρασταση που παίζει με το χρόνο ,τα απωθημένα ,τη τρέλα , την εγκατάλειψη και την αιώνια ανάγκη μας για αγάπη και συντροφικότητα. Πολυ καλη η σκηνοθεσια και οι πρωταγωνίστριες .

5 αστεράκΑ Εκπληκτική παράσταση!!!! Συγχαρητήρια σε όλους, ενθουσιάστηκα και ήδη την πρότεινα και σε άλλους. Ερμηνείες, σκηνοθεσία , κείμενο.Μπράβο. Ειχα δει και αλλη παράσταση της σκηνοθέτη και για αλλη μια φορά επιβεβαιωθηκα!! εξαιρετικη!

3,5 αστεράκΑ

5 αστεράκΑ Εξαιρετική παράσταση. Συγχαρητήρια. Κείμενο, σκηνοθεσία, ερμηνείες, όλα! Αριστούργημα! Μπράβο σε όλους.

5 αστεράκΑ ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΜΕ ΠΟΛΥ ΤΑΛΕΝΤΟ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΨΥΧΗΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΜΕ ΚΑΘΗΛΩΣΑΝ .ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΤΙΣ ΞΑΝΑΔΩ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

5 αστεράκΑ

3,5 αστεράκΑ

5 αστεράκΑ Εξαιρετική παράσταση απ'όλες τις απόψεις! Μπράβο!