
Ο σπουδαίος Ζόρντι Σαβάλ και το φημισμένο σύνολό του Hespèrion XXI συμπράττουν με τη Διαπολιτισμική Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής υπό τον Χάρη Λαμπράκη την Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου στις 21.00 στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Η συναυλία με τίτλο "Mare Nostrum" αποτελεί ένα μουσικό ταξίδι που αναδεικνύει τη Μεσόγειο ως κοινό τόπο συνάντησης πολιτισμών, θρησκειών και παραδόσεων. Σεφαραδίτικες μελωδίες, αραβοανδαλουσιανοί ήχοι, βυζαντινοί ύμνοι, οθωμανικές και χριστιανικές παραδόσεις υφαίνουν ένα πολύχρωμο ηχητικό μωσαϊκό που φωτίζει τον ρόλο της θάλασσας αυτής ως διαχρονικού κόμβου πολιτισμών. Στη σκηνή του Ηρωδείου θα εμφανιστούν επίσης η εκλεκτή Ελληνίδα ερμηνεύτρια παραδοσιακής και βυζαντινής μουσικής Κατερίνα Παπαδοπούλου και ο διακεκριμένος Γάλλος λυρικός τραγουδιστής Μαρκ Μωγιόν, που ξεχωρίζει για την εντυπωσιακή ευελιξία του ανάμεσα στο ρεπερτόριο τενόρου και βαρύτονου.
Με το Hespèrion XXI θα συμπράξει και ο από ετών εγκατεστημένος στο εξωτερικό διαπρεπής Έλληνας μουσικός Δημήτρης Ψώνης. Ο εκ των τακτικών συνεργατών του Σαβάλ μίλησε στο "Α" και τον Ευτύχη Δ. Χωριατάκη για τη συναυλία, μία από τις τελευταίες πριν το επικείμενο κλείσιμο του Ηρωδείου-.

Κύριε Ψώνη, αν και είσαστε γνωστός σε πολλούς ψαγμένους Έλληνες φιλόμουσους, μπορεί το ευρύτερο κοινό να μην γνωρίζει τη διαδρομή σας. Πείτε μας λίγο πως ένας νέος μουσικός με σπουδές σε κιθάρα και μπουζούκι και σύντομη συμμετοχή στην Οπισθοδρομική Κομπανία παίρνει την απόφαση στα 23 του να αφήσει την Ελλάδα και να μετακομίσει στη Μαδρίτη, να ασχοληθεί με τα κρουστά και να συνεργασθεί με πολλά και διαφορετικών ειδών μουσικά σύνολα/σχήματα ανά τον κόσμο;
Πάντα με ενδιέφερε ο πολιτισμός, τρόπος ζωής διαφόρων χωρών της Ευρώπης, και φυσικά η μουσική. Συνέβαιναν τόσα ενδιαφέροντα πράγματα εκεί, ήθελα να τα ζήσω. Αν και τελικά όλη αυτή η διαδρομή μετά από τόσα χρόνια με έφερε πάλι στην μουσική του χώρου μας, την τροπική μουσική της Ανατολής. Αλλά αυτή η τεράστια "παράκαμψη" τόσων ετών και εμπειριών μου έδωσε μια οπτική και αισθητική που είμαι σίγουρος ότι δεν θα είχα αν διάλεγα τον συντομότερο δρόμο.
Με την δεδομένη ευελιξία σας πιστεύετε στο πάντρεμα των μουσικών ειδών, όπως για παράδειγμα του ρεμπέτικου με το μπαρόκ, που είχαμε την ευκαιρία και στην Ελλάδα να βιώσουμε στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν;
Κατ’ αρχήν, τέχνη σημαίνει ελευθερία. Ο καλλιτέχνης είναι απολύτως ελεύθερος στη δημιουργία. Υπάρχει μια διαφορά όταν υπηρετείς μια παράδοση. Η ελευθερία αυτή εξαφανίζεται, μιας και αυτόματα καλείσαι να είσαι μέρος ενός "αρχαίου" αρχέτυπου και να υπηρετήσεις π.χ. την τροπική μουσική του τόπου μας και του χώρου μας, αλλά και άλλων όχι τόσο αρχαίων, όπως της λόγιας μουσικής της Ευρώπης. Δεν ξέρω για ποιο παράδειγμα μου μιλάτε και δεν μπορώ να έχω γνώμη γιατί δεν ζω στην Ελλάδα και δεν γνωρίζω τη μουσική σκηνή της. Η δικιά μου ανάγκη είναι να προσεγγίσω εκφραστικά, μουσικολογικά και αισθητικά τις μουσικές που με ενδιαφέρουν στοχεύοντας τον πυρήνα, την ουσία τους, χωρίς παρεμβολές αν γίνεται. Τότε εμφανίζεται το μεγαλείο που κρύβουν και τις χαίρομαι πραγματικά.
Πότε γνωριστήκατε με τον Ζόρντι Σαβάλ; Πώς λειτουργεί σαν μουσικός και αρχιμουσικός, όταν πχ προετοιμάζεται μία συναυλία ή μία ηχογράφηση;
Το 1992, αντικαθιστώντας τον μουσικό που έπαιζε κρουστά μαζί του, για δυο συναυλίες. Από τότε μέχρι το 2002 έπαιζα περιστασιακά μαζί του μόνο κρουστά. Από το 2002 συνεργαζόμαστε σε μόνιμη βάση σε πολλά από τα ρεπερτόρια του, σε σχηματισμούς ντούο, τρίο κλπ μέχρι και σε ολόκληρη ορχήστρα σε συναυλίες σε όλον τον κόσμο, αλλά και σε πολλές ηχογραφήσεις, όπου παίζω κυρίως σαντούρι, ούτι και σάζι. Θα χρειαζόμουν παρά πολύ χρόνο για να σας πω πως λειτουργεί, μιας και είναι μια μοναδική και τεράστια προσωπικότητα στο χώρο της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

Προ δεκαπενταετίας η κυκλοφορία του θαυμάσιου CD-βιβλίου "Mare nostrum" είχε ενθουσιάσει κοινό και κριτική. Πόσο αντιπροσωπευτική/συγγενής της συγκεκριμένης ηχογράφησης είναι η επικείμενη συναυλία του Ηρωδείου;
Το πνεύμα είναι το ίδιο, αλλά οι συντελεστές, εκτός από μένα, είναι όλοι διαφορετικοί και έτσι η συναυλία παίρνει άλλη διάσταση και γίνεται μοναδική, αν σε αυτό προσθέσετε και τη φρεσκάδα και τους εξαιρετικούς μουσικούς της Διαπολιτισμικής Ορχήστρας της ΕΛΣ και την καταπληκτική δουλειά του Χάρη Λαμπράκη. Όλα αυτά, αν λάβουμε υπ’όψη μας ότι έχουν περάσει και αρκετά χρόνια από τότε, οδηγούν αυτόματα σε αλλαγές του ρεπερτορίου σχετικά με το CD. Περιμένουμε αυτήν την συναυλία με μεγάλο ενθουσιασμό.
Πιστεύετε ότι η μουσική αποτελεί πεδίο συνύπαρξης των ανθρώπων διαφορετικών θρησκειών (χριστιανών, μουσουλμάνων και Εβραίων) που συστεγάζονται στη λεκάνη της Μεσογείου;
Η τέχνη είναι το κοινό σημείο, η κοινή γλώσσα όλων των ανθρώπων. Η τέχνη, η γνώση, επιστημονική αλλά και εμπειρική, η ταύτιση με τη φύση, ενώνουν τους ανθρώπους. Η δε μουσική ακόμη πιο ιδιαίτερα, μιας και είναι η πιο αφηρημένη τέχνη από όλες και εγώ την θεωρώ τη γλώσσα της ψυχής. Όλα τα άλλα χαρακτηριστικά, που -πιστεύω πως- κάνουν τους ανθρώπους διαφορετικούς, μπαίνουν σε δεύτερο πλάνο όσο περισσότερο έχουμε επαφή με την τέχνη, μιας και αυτή μας καλλιεργεί την αισθητική, την κατανόηση, την ευαισθησία, την ανθρώπινη φύση, τον προβληματισμό, την αποδοχή της διαφορετικότητας σαν πλούτο.
Αυτή, εξάλλου, η συνύπαρξη δεν θα είναι ορατή και στη συναυλία του Ηρωδείου όπου το ιστορικό σύνολο παλιάς μουσικής του Σαβάλ Hespèrion XXI του Σαβάλ θα συναντηθεί με την Διαπολιτισμική Ορχήστρα της ΕΛΣ που διευθύνει ο Χάρης Λαμπράκης;
Ακριβώς. Η Διαπολιτισμική ορχήστρα του Χάρη μαζί με ίσως τον πιο διαπολιτισμικό μουσικό που είναι ο Ζόρντι (Σαβάλ).
Με όλη την τραγική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, πόσο αισιόδοξος είστε ότι το μήνυμα της συναυλίας μπορεί να περάσει στο ευρύτερο κοινό; Πόση δύναμη πιστεύετε ότι κρύβεται στη μουσική;
Η μουσική, η τέχνη γενικότερα, έχει τεράστια δύναμη γιατί καλλιεργεί την ψυχή και το πνεύμα του ανθρώπου. Δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει κάτι που συμβαίνει, αλλά έχει τη δύναμη να κάνει τον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει, ότι η μοναδική πιθανότητα που έχουμε σαν ανθρωπότητα είναι η Ειρήνη.