Αθήνα, μια ανοιξιάτικη βραδιά με σποραδικό ψιλόβροχο. Προσπερνάω με γοργά βήματα τον έφιππο ανδριάντα του Κολοκοτρώνη, έργο του γλύπτη Λάζαρου Σώχου και ανεβαίνω τα σκαλιά της Παλιάς Βουλής, ένα από τα πιο ιστορικά κτίρια της πόλης, που οικοδομήθηκε με σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα François Belanger και μέχρι το 1935 στέγαζε την πολυτάραχη πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Μπαίνω στην ιστορική αίθουσα συνεδριάσεων που φωτίζεται μαγικά από δυόμιση χιλιάδες κεριά για μία ακόμη από τις Candlelight Concerts. Η ατμόσφαιρα είναι μυσταγωγική, προμηνύει μια εμπειρία σχεδόν ιεροτελεστική.
Παρατηρώ γύρω μου την εμβληματική αίθουσα, το μάρμαρο, τις βαριές ξύλινες λεπτομέρειες, τους εντυπωσιακούς πολυελαίους που κρέμονται από την υψηλή οροφή, τον εσωτερικό εξώστη με τους κίονες περιμετρικά της αίθουσας και το ταβάνι με τα περίτεχνα μοτίβα με χρυσές λεπτομέρειες. Κάθομαι στο ξύλινο έδρανο και η ματιά μου χάνεται στις φλόγες των κεριών που έχουν πλημμυρίσει το βήμα των ομιλητών, εδώ που κάποτε εκφωνούσαν λόγους ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Η νοερή αναδρομή στο παρελθόν διακόπτεται από την είσοδο των μουσικών του κουαρτέτου εγχόρδων Novarte Quartet που κάθονται ανάμεσα στα κεριά, που μοιάζουν να τους αγκαλιάζουν. Οι "Τέσσερις Εποχές" του Βιβάλντι είναι από εκείνα τα έργα που νομίζεις ότι (ανα)γνωρίζεις απ’έξω – μέχρι που τα ακούς ζωντανά, έτσι όπως πρέπει να ακούγονται: σ’ έναν χώρο που αναδεικνύει κάθε νότα, κάθε παύση, κάθε ανάσα των μουσικών.
"Για να κάνουμε την κλασική μουσική πιο προσιτή, στη Fever επιδιώκουμε να φέρουμε αυτές τις συναυλίες πέρα από τις παραδοσιακές αίθουσες, σε χώρους που αποτελούν μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε πόλης, όπως καθεδρικούς ναούς, παλάτια, κήπους, ιστορικά κτίρια. Έχουμε φιλοξενήσει εντυπωσιακές συναυλίες Candlelight στον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι και στο Jumeirah Burj Al Arab στο Ντουμπάι" λέει στο Αθηνόραμα η project manager της Fever στην Ελλάδα, Isabel Calderas.
Σ’ έναν κόσμο όπου η κλασική μουσική συχνά θεωρείται "ελιτίστικη", τα Candlelight Concerts έρχονται να κάνουν την ανατροπή, δημιουργώντας ένα παραμυθένιο σκηνικό (στην Παλιά Βουλή ή τον ιστορικό Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός) μέσα στο οποίο η κλασική μουσική είναι πιο προσιτή από ποτέ. Μια βραδιά Candlelight δεν είναι απλώς μια συναυλία· είναι ένα ταξίδι στις αισθήσεις, μια νέα προσέγγιση στη μουσική που καταφέρνει να συγκινήσει τόσο τους λάτρεις του είδους όσο και εκείνους που την ανακαλύπτουν για πρώτη φορά.
"Μέσα από την πλατφόρμα μας, διαπιστώσαμε ότι πολλοί χρήστες είχαν ενδιαφέρον για την κλασική μουσική, αλλά υπήρχαν εμπόδια που τους απέτρεπαν από το να παρακολουθήσουν μια συναυλία. Αρχίσαμε να διερευνούμε αυτό το ζήτημα το 2018-2019, συνομιλώντας με διάφορους πολιτιστικούς φορείς στην Ευρώπη. Όλοι μας έθεταν το ίδιο ερώτημα: "Πώς μπορούμε να συνδεθούμε με το νεότερο κοινό;" Έτσι, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε νέα concepts και διαπιστώσαμε ότι οι νεότεροι θεατές αναζητούσαν πιο προσωπικές εμπειρίες. Παράλληλα, εντοπίσαμε και άλλες δυσκολίες: Οι συναυλίες ήταν πολύ μεγάλες σε διάρκεια.
Ο κόσμος δεν ήξερε πώς να ντυθεί ή να συμπεριφερθεί σε έναν τόσο επίσημο χώρο. Η κλασική μουσική φαινόταν παρωχημένη και "ξένη" για αυτούς. Για να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια, επαναπροσδιορίσαμε τη μορφή της συναυλίας, με αλλαγές που αποδείχθηκαν εξαιρετικά επιτυχημένες: Μειώσαμε τη διάρκεια των συναυλιών από 90 σε 60 λεπτά. Φέραμε τις συναυλίες σε ιδιαίτερους χώρους, πέρα από τις κλασικές αίθουσες. Διευρύναμε το ρεπερτόριο, προσθέτοντας θεματικές συναυλίες και αφιερώματα σε σύγχρονους καλλιτέχνες, εκτός από τους κλασικούς συνθέτες".
Από τις "Τέσσερις Εποχές" του Βιβάλντι μέχρι τα κινηματογραφικά soundtracks του Hans Zimmer, και από τις διαχρονικές επιτυχίες των Queen, Beatles και Adele μέχρι τις μελωδίες σύγχρονων συγκροτημάτων όπως οι Coldplay και Imagine Dragons, κάθε συναυλία προσφέρει μια μοναδική εμπειρία σε παλιούς αλλά και νέους ακροατές που ανακαλύπτουν την κλασική μουσική με τους δικούς τους όρους.
Οι πρώτες νότες της "Άνοιξης" του Βιβάλντι αντηχούν ανάλαφρα στον χώρο, σαν το απαλό φτερούγισμα των πουλιών που επιστρέφουν μετά τον χειμώνα ή τις πρώτες ηλιαχτίδες που ζεσταίνουν τη γη και το ελαφρύ αεράκι που αναδεύει τα ανθισμένα δέντρα. Καθώς τρεμοπαίζουν οι φλόγες πάνω στους τοίχους, παραπέμπουν σε κλαδιά και λουλούδια που χορεύουν με τη βοήθεια του ανέμου – Ο Βιβάλντι άλλωστε έκανε τη φύση να μιλήσει μέσα από τη μουσική-. Κάθε μελωδία μοιάζει με μια έκρηξη ζωής, μέχρι που ησυχάζει όπως ηρεμεί και η φύση μετά από μια ξαφνική μπόρα.
Διαβάστε Επίσης
Η "Καλοκαιρινή" θύελλά του φέρνει μια εντελώς διαφορετική αίσθηση. Καθώς οι νότες από βαριές και νωχελικές αρχίζουν να χορεύουν πάνω στις χορδές, η μελωδία ξεπηδά πιο έντονη, πιο δραματική. Οι βιολονίστες ξεσπούν με μανία πάνω στις χορδές, όπως οι πρώτες σταγόνες της βροχής που σκάνε στη γη και ταράζουν τη σιωπή. Το αγαπημένο μου σημείο. Υπάρχει κάτι άγριο και επικό σ' αυτό το κομμάτι, μια μάχη ανάμεσα στη φύση και στον άνθρωπο που την παρακολουθεί αποσβολωμένος. Το νιώθεις μέχρι το μεδούλι πως το κοινό δεν είναι απλώς θεατής, αλλά μέρος της εμπειρίας. Τα κινητά, άλλωστε, απαγορεύονται. Τι ευτυχία! Μπορούμε απλά να αφεθούμε στη στιγμή, χωρίς την αγωνία να τραβήξουμε το επόμενο viral βίντεο. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που οι συναυλίες αυτές έχουν τόσο μεγάλη απήχηση: "Το κοινό σήμερα αναζητά πολιτιστικές εμπειρίες που είναι ταυτόχρονα μοναδικές και συναισθηματικά δυνατές" μου λέει η Isabel Calderas.
Το "Φθινόπωρο" ξεκινά με χορευτικές μελωδίες γεμάτες ενέργεια που παρασύρουν νοερά σε μια αίσθηση γιορτής, θυμίζοντας τον τρύγο και τις χαρές του. Στη συνέχεια, η μουσική γαληνεύει, σαν τη γη που ηρεμεί μετά τη συγκομιδή, ενώ στο τέλος προμηνύει τον χειμώνα που πλησιάζει. Υπό το φως των κεριών, η εμπειρία γίνεται ακόμα πιο μαγική, σαν να βρίσκεσαι σ’ ένα φθινοπωρινό τοπίο όπου τα φύλλα πέφτουν αργά, ακολουθώντας τον ρυθμό της μουσικής. Ενδιάμεσα στις εποχές οι μουσικοί του κουαρτέτου εγχόρδων Novarte Quartet μας δίνουν πληροφορίες για κάθε κοντσέρτο και τα μέρη του αλλά και για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο Βιβάλντι συνέθεσε ένα από τα πιο διάσημα και αναγνωρίσιμα έργα της κλασικής μουσικής.
Όταν φτάνει ο "Χειμώνας", η ατμόσφαιρα έχει αλλάξει. Τα κεριά προσδίδουν μια παγωμένη, σχεδόν απόκοσμη αίσθηση στον χώρο, καθώς οι μελωδίες του Βιβάλντι δημιουργούν εικόνες από δυνατούς ανέμους και κρυστάλλινα τοπία. Είναι σαν να ζούμε κάθε εποχή, όχι μόνο μέσω της μουσικής αλλά και μέσω της ίδιας της ατμόσφαιρας. Υπό το φως των κεριών, η μουσική του Βιβάλντι αποκτά μια άλλη διάσταση. Οι νότες μοιάζουν να χορεύουν με τις σκιές στους τοίχους, τα γρήγορα περάσματα στα βιολιά αποκτούν σχεδόν δραματική ένταση, ενώ οι ήρεμες μελωδίες θυμίζουν μια γλυκιά νοσταλγία. Το κοινό βυθίζεται σ' έναν κόσμο όπου ο χρόνος σταματά, όπου κάθε συναίσθημα – χαρά, πάθος, αγωνία, ανακούφιση – βιώνεται στο έπακρο.
Στο τελευταίο κομμάτι κάθε Candlelight συναυλίας επιτρέπονται οι φωτογραφίες και τα βίντεο ως το κύκνειο άσμα μιας εμπειρίας που αποτυπώνεται στον χρόνο και στη μνήμη, προσφέροντάς μας την ευκαιρία να αιχμαλωτίσουμε τη μαγεία της μουσικής και του φωτός σε μια ατμόσφαιρα που συνδυάζει τέχνη και συναισθηματική φόρτιση, αφού όμως πρώτα την έχουμε εμπειρευτεί με όλες μας τις αισθήσεις χωρίς τεχνολογικούς αντιπερισπασμούς.
Αν θέλετε να ζήσετε κι εσείς την εμπειρία, μπορείτε να κλείσετε εισιτήρια εδώ.
Ακολούθησε το Αθηνόραμα στο Facebook και το Instagram.
