China Moses: "Η μουσική είναι πολύ ισχυρό μέσο κι αυτό δεν το παίρνω καθόλου ελαφρά"

Η κεφάτη τραγουδίστρια της soul και jazz επιστρέφει στην κεντρική σκηνή του «Gazarte» (2/12) κι εμείς συζητήσαμε μαζί της για το 7ο άλμπουμ της, το ενδεχόμενο να ηχογραφήσει κάτι με την μητέρα της (Dee Dee Bridgewater) αλλά και το ραδιόφωνο.

China Moses © Sylvain Norget

Κόρη της θρυλικής τζαζ τραγουδίστριας Dee Dee Bridgewater και του σκηνοθέτη Gilbert Moses, η China Moses κουβαλάει μια βαριά κληρονομιά αλλά και πολύ από το σπουδαίο ταλέντο και το soul feeling της μητέρας της. "Το ποιοι ήταν οι γονείς μου μου έδωσε μια αίσθηση του εαυτού μου και της κατεύθυνσης. Δεν πιστεύω ότι υπήρχαν μεγαλύτερες προσδοκίες από μένα σε σχέση με το παιδί ενός γιατρού, ενός δικηγόρου, ενός σπουδαίου δασκάλου ή ενός αξιοσέβαστου μηχανικού. Μέρος του ταξιδιού της ζωής είναι να βρεις τον εαυτό σου πέρα από τον θόρυβο και τις προσδοκίες. Η μητέρα του πατέρα μου έπαιζε κιθάρα. Ο πατέρας μου τραγουδούσε, συνέθετε, σκηνοθέτησε ταινίες, θέατρο… Πίστευε στην τέχνη με πρόθεση. Ήξερε τον αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει η τέχνη σε μια κοινότητα. Η μητέρα μου με πήγε σε όλο τον κόσμο. Ο πατέρας της είναι τρομπετίστας. Την είδα να έχει μια τόσο όμορφη και θετική επιρροή στις ζωές των ανθρώπων", αναφέρει η τραγουδίστρια σχετικά με την καταγωγή της και το πώς επηρέασε τη διαδρομή της. Γεννήθηκε στο Λος Άντζελες, αλλά μεγάλωσε στο Παρίσι, κάτι που λειτούργησε καταλυτικά στο ευρύ ρεπερτόριό της, προσθέτοντας στις ήδη πλούσιες μουσικές αναφορές της. Βασικές επιρροές της, υπήρξαν πέρα από τους γονείς της φυσικά οι Pee Wee Ellis, Terri Lyne Carrington, Teri Moïse, Carleen Anderson κ.α.


Έτσι, στην ηλικία των δεκαεννιά, έκανε το ντεμπούτο της με το "China" (1997). Στη συνέχεια, κυκλοφόρησε τα "On tourne en rond" (2000) και "Good lovin’" (2004), χαράζοντας τη δική της πορεία στη μουσική σκηνή της Γαλλίας και διεθνώς και απλώνοντας τα μουσικά της ενδιαφέροντα από τη nu jazz και την r&b μουσική μέχρι το hip hop, τη soul και το metal.
Τα άλμπουμ αυτά έδωσαν την αφορμή για μια σειρά από ενδιαφέρουσες συμπράξεις με γνωστά ονόματα, όπως οι Guru, DJ Mehdi, Karriem Riggins, Meshell Ndegeocello, Anthony Marshall και ο ηχολήπτης Bob Power, μεταξύ άλλων. Ωστόσο, σημαντικό σημείο καμπής στη σταθερή έως τότε πορεία της China Moses στάθηκε η γνωριμία της με τον πιανίστα Raphaël Lemonnier, το 2009. Αυτή η συνεργασία έγινε ο λόγος να ανακαλύψει ένα νέο δημιουργικό πεδίο, ανανεώνοντας διαμάντια της classic jazz και συστήνοντάς τα σε μια νέα νεότερη γενιά υπό ένα τελείως διαφορετικό, καλλιτεχνικό πρίσμα. Οι δύο καλλιτέχνες ένωσαν τις δυνάμεις τους αλλά και την κοινή τους αγάπη για την Dinah Washington, σε ένα μεγάλο project με τον γενικό τίτλο "Gardenias for Dinah" και λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν το δισκογραφικό αφιέρωμα "This One’s For Dinah", που απέσπασε φοβερές κριτικές, ενώ απέδειξε ότι η Moses είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της νέας γενιάς τραγουδιστριών της jazz, βάζοντάς τη για τα καλά στον διεθνή μουσικό χάρτη. Στόχος της είναι να βοηθήσει τον κόσμο, μέσω της μουσικής τους "Να ακούσουν. Να καταλάβουμε τις διαφορές μας. Ότι είναι όμορφες και μπορούμε να υπάρξουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους χωρίς κάποιο πρότυπο. Η τζαζ δεν είναι απλώς μια μουσική, είναι μια κουλτούρα. Είναι καταγωγή: μαύρη αμερικανική μουσική. Πρέπει να βουτήξει κανείς πραγματικά στην κοινωνική πτυχή της μουσικής των ανθρώπων και των εποχών στις οποίες δημιουργήθηκε".

China Moses
© Sylvain Norget

Με το ίδιο πάθος εργάστηκε –ξανά με τον Lemonnier– στο "Crazy Blues" (2012), ένα ακόμη αφιέρωμα σε σπουδαίες γυναίκες από τη blues, soul, jazz και rock σκηνή, όπως οι Esther Phillips, Nina Simone, Janis Joplin, Ann Peebles, Donna Summer κ.ά. Μέσα από διαφορετικά μουσικά στιλ, η Moses απέτισε φόρο τιμής στα είδωλά της που διαμόρφωσαν την καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία της για να προχωρήσει στο "Nightintales" με τη φιλοδοξία ότι τα δώδεκα κομμάτια του δίσκου της μπορούν κι αυτά –σαν τα τραγούδια των μεγάλων κυριών που τίμησε– να σταθούν σαν νέα standards. "Το "Nightintales" δημιουργήθηκε μέσα σε πέντε μέρες στο Παρίσι από εμένα και τον παραγωγό Anthony Marshall (Craig David, Nelly Furtado), τον οποίο γνώριζα από το δεύτερο άλμπουμ μου το 2000. Ήθελα να χτίσω κάτι νέο γύρω από το ιδίωμα του jazz trio. Φροντίζοντας, όμως, ότι κάθε τραγούδι ζει στον δικό του χώρο: swing jazz, RnB, funk, pop, blues… Για να εκφράσω ότι οι περιορισμοί κάθε είδους δεν σημαίνουν πολλά. Κάθε τραγούδι έχει τη δική του μικρή ιστορία. Πάντα έδινα μεγάλη έμφαση στον στίχο και θεωρώ τον εαυτό μου πρωτίστως singer-songwriter. Έτσι, αν κοιτάξετε προσεκτικά τους στίχους, μπορείτε πραγματικά να κάνετε τη δική σας ταινία", μας λέει η Moses για το πιο πρόσφατο άλμπουμ της. Αυτός είναι και ο λόγος που τη φέρνει ξανά στην Αθήνα, το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου: "Έπαιξα στο "Gazarte" το 2015 για πρώτη φορά και έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Ήταν επίσης μια εποχή που δούλευα πάνω σε νέα μουσική. Βρήκα το κοινό πολύ φιλόξενο και ανοιχτόμυαλο. Μου αρέσει πολύ ο χώρος και όλα όσα συμβαίνουν εκεί όλο το χρόνο. Νιώθω ότι να είναι το μόνο μέρος που θέλω να παίζω στην Αθήνα!".

Παράλληλα με τις μουσικές της επιδιώξεις, η Moses αναδείχτηκε σε τηλεοπτική περσόνα και ανακάλυψε τη μεγάλη της αγάπη για το ραδιόφωνο. Κάπως έτσι η δημοφιλής καθημερινή εκπομπή της "Late Night China Moses" στη συχνότητα του Jazz FM έγινε μεγάλη επιτυχία. Το ραδιόφωνο είναι πλέον δουλειά πλήρης απασχόλησης πλέον για τη Moses· "Έχω δύο ραδιοφωνικές εκπομπές μια στο TSF Jazz στη Γαλλία και μια άλλη στο Jazz FM στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μου αρέσει πολύ η ραδιοφωνική παραγωγή αλλά και να μοιράζομαι τη μουσική άλλων απίστευτων καλλιτεχνών. Είναι πολύ θεραπευτικό αλλά είναι επίσης πολλή δουλειά". Όταν δεν περιοδεύει μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη αλλά έχει τη φήμη ενός πραγματικού πολίτη του κόσμου· "Νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου όπου υπάρχει περισσότερη μουσική, όπου κι αν είναι η οικογένειά μου. Μετά την πανδημία δεν έχω πραγματικά σταθερή βάση. Έχω πολλά 'σπίτια' υποθέτω και υπάρχει μια ιδιαίτερη ομορφιά σε αυτό".

China Moses
© Sylvain Norget

Αυτή τη στιγμή τη στιγμή ολοκληρώνει την επεξεργασία ενός νέου βίντεο για το νέο, έβδομο κατά σειρά άλμπουμ της, "It’s Complicated…", σε παραγωγή Troy Miller (Laura Mvula, Gregory Porter) και μουσική της ίδιας και του Oli Rockberger (Jordan Rakei, Hiromi). Μας αποκαλύπτει ότι σκοπεύει να παρουσιάσει μερικά νέα τραγούδια στην εκπομπής της: "Δισκογραφώ ανεξάρτητα και χρειάζεται χρόνος για να εξοικονομήσω τα χρήματα που πρέπει να επενδύσω σε ένα τέτοιο πρότζεκτ. Η μουσική είναι ένα ισχυρό μέσο κι αυτό δεν το παίρνω καθόλου ελαφρά. Οι άνθρωποι έχουν αγωνιστεί για αυτήν την ελευθερία της έκφρασης. Έτσι, το άλμπουμ πραγματεύεται πολλά θέματα από κοινωνικά ζητήματα, όπως τους μαζικούς πυροβολισμούς ή τις ταξικές μέχρι τη μοναξιά, τη χρήση των διαδικτυακών εφαρμογών γνωριμιών... Η ζωή με εμπνέει και δεν είναι ποτέ με τον έναν ή τον άλλο  τρόπο. 
Υπάρχουν όλα στη μουσική μου. Βρίσκω την ομορφιά στα πιο ταπεινά: σε εκείνη τη φορά κάποιος με βοήθησε με την τσάντα μου, τη φορά που χρειάστηκε να πάρω 3 πτήσεις από την Πολωνία για να φτάσω στο Ουζμπεκιστάν επειδή μια αεροπορική εταιρεία δεν με άφηνε να πετάξω μέσω του Ντουμπάι, εκείνη μια φορά κάποιος από τον γκισέ για της αεροπορικής έτρεξε μαζί μου μέχρι την πύλη για να βεβαιωθεί ότι θα προλάβω τη σύνδεσή μου, όταν έπρεπε να κοιμηθώ σε ένα αεροδρόμιο λόγω κακοκαιρίας… Αλλά όταν το σκεφτείς οι ιστορίες μου είναι ίδιες με όλων… Και αυτή είναι η ομορφιά". Στην ερώτηση αν έχει σκεφτεί να ηχογραφήσεις κάτι με τη μητέρα της, η China Moses απαντά "Φυσικά! Στο πρώτο μου άλμπουμ κάναμε μια διασκευή του "Bad For Me". Τραγούδησε επίσης τις δεύτερες στο δεύτερο άλμπουμ μου, στο τραγούδι "J’ai Need d’Amour". Ίσως θα κάνουμε κάποιες συναυλίες μαζί του χρόνου, αλλά θα ήθελα να ηχογραφήσω ξανά μαζί της. Μου αρέσει να τραγουδάω με τη μαμά μου είναι πάντα ένα μάθημα φωνητικής μαεστρίας.

Διαβάστε Επίσης


 

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

China Moses

  • Jazz-Blues-Ethnic

Η κόρη της Dee Dee Bridgewater σε ένα σόου που αγκαλιάζει τις πιο ιστορικές πτυχές της jazz και την ανατρεπτική εκδοχή της για την R&Β Τα άλμπουμ της έφεραν τη συνεργασία της με γνωστά ονόματα όπως οι Guru, DJ Mehdi, Karriem Riggins, Meshell Ndegeocello, Anthony Marshall και ο ηχολήπτης Bob Power. Το 2009 κυκλοφόρησε το This One’s For Dinah (Blue Note France), ένα αφιέρωμα στο είδωλό της Dinah Washington, με τον πιανίστα Raphaël Lemonnier. Στο πρόσφατο άλμπουμ της "Nightintales", η China χαράζει το δικό της έδαφος. Τα δώδεκα τραγούδια που προκύπτουν είναι προορισμένα να γίνουν νέα πρότυπα. Η R&B κληρονομιά της, της επιτρέπει να χαμογελάσει γύρω από μια φράση, να μεταφέρει συναισθήματα σε έναν στίχο και να εμφυσήσει βάθος σε κάθε νότα.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Μουσική

Ανακαλύπτοντας το ποιητικό σύμπαν των πνευστών

Ενδιαφέρουσα εναλλακτική στις καθιερωμένες εκδηλώσεις θρησκευτικής μουσικής αποτέλεσε, λίγο πριν το Πάσχα, το "Σαββατοκύριακο των πνευστών" του Μεγάρου Μουσικής, όπου εξέχουσα παρουσία είχαν, μεταξύ άλλων, οι εξαιρετικοί μουσικοί ξύλινων πνευστών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.

ΓΡΑΦΕΙ: ΕΥΤΥΧΙΟς Δ. ΧΩΡΙΑΤΑΚΗς
10/05/2024

Το electro-pop τρίο των Cannons στην Τεχνόπολη

Φέτος πραγματοποιούν την πρώτη ευρωπαϊκή περιοδεία τους και κάνουν στάση στην Αθήνα.

Eric Prydz και KÖLSCH headliners του Primer 2024

Headliner του Μain Stage o Σουηδός Eric Prydz, που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα, ενώ στα decks του Afterhours Stage πρωταγωνιστεί ο Δανός KÖLSCH.

Η Sharon Kovacs επιστρέφει στην Ελλάδα για δύο συναυλίες

Στο "Fuzz Club" της Αθήνας και στο "Principal Club Theater" της Θεσσαλονίκης θα βρεθεί η εκκεντρική ερμηνεύτρια με έναν πλούσιο κατάλογο ανεξίτηλων hits.

Massive Attack, Beak> και Mount Kimbie μοιράζονται τη σκηνή του Release Athens 2024

Μία από τις σπουδαιότερες μπάντες των τελευταίων δεκαετιών, επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στη χώρα μας με το πιο εντυπωσιακό show τους μέχρι σήμερα.

Τριπλό ραντεβού στο φινάλε της σεζόν του "Half Note"

Οι Γεώργιος Τσώλης, Ηρώ και η Μιράντα Βερούλη με την συνοδεία του γκρουπ Choro Plus ανεβαίνουν στη σκηνή του"Half Note".

Eurovision: 50 χρόνια από τη νίκη που άλλαξε τον διαγωνισμό

Τελικά οι Abba δεν θα συνυπάρξουν με τη Μαρίνα Σάττι, όμως τα πάντα φέτος ξαναγυρνούν γύρω από τον θρύλο τους, αφού πέρασε μισός αιώνας από όταν το "Waterloo" δημιούργησε ένα παγκόσμιο ποπ φαινόμενο, θέτοντας την Eurovision σε ολότελα νέο πλαίσιο.