Συναντήσαμε Magic De Spell, Ενδελέχεια και Υπόγεια Ρεύματα πριν ανέβουν στη σκηνή της Τεχνόπολης

Τρία συγκροτήματα πολύ καλά, που όλοι τα ξέρουμε και τα αγαπάμε - ή τα αγαπήσαμε στις διάφορες φάσεις τους. Έρχονται από το παρελθόν αλλά εκφράζουν θαυμάσια και το παρόν. Ορίζουν κατά πολύ την ταυτότητα του σύγχρονου ελληνικού (και όχι απλώς ελληνόφωνου) ροκ. Και, εδώ και κάποιο καιρό, πήραν την απόφαση να λειτουργούν μαζί. Πριν ανέβουν στη σκηνή της Τεχνόπολης (το Σάββατο 25 Ιουλίου) για το πρώτο τους μετά τον εγκλεισμό live, τους υποβάλαμε κάποιες ερωτήσεις στις οποίες μας απάντησαν με τη χαρακτηριστική ευγένεια που τους διακρίνει.

Πάμε πίσω στα nineties. Τοποθετήστε εαυτούς (και αλλήλους, ενδεχομένως) στο κοινωνικό / αισθητικό πλαίσιο της εποχής στο ξεκίνημά σας. (Ή στην ελληνόφωνη εφηβεία σας – κάτι που αφορά τους Magic de Spell).

Magic De Spell: Η δεκαετία των '90s σημαδεύτηκε από την στροφή των Magic De Spell από τον αγγλικό στον ελληνικό στίχο. Αισθητικά εκτός από το dark wave και το punk που ήταν οι κυριότερες αναφορές μας μέχρι τότε, αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε με το grunge και αργότερα, προς το τέλος της δεκαετίας, με το nu metal. Προσπαθήσαμε να έρθουμε κοντά με το ανήσυχο κομμάτι της κοινωνίας. Το "Sarajevo" αγαπήθηκε πολύ στις αντιπολεμικές συναυλίες της εποχής. Ταυτόχρονα ήρθαμε σε επαφή και με τους "άγιους" της σκηνής μας, τον Νικόλα Άσιμο και την Κατερίνα Γώγου.

Δημήτρης Μητσοτάκης (Ενδελέχεια): Νεαροί γεμάτοι όνειρα και πάθος για το ηλεκτρικό τραγούδι. Με πλήρη επίγνωση ότι το ροκ στην Ελλάδα θα είναι πάντοτε τραγούδι μειοψηφίας και χωρίς να μπορούμε να φανταστούμε ούτε κατά διάνοια την πορεία που θα διέγραφαν τα τραγούδια μας μέσα στο χρόνο. Σε μια ελληνική κοινωνία που το πρωί έπαιζε σαν άρρωστος τζογαδόρος στο Χρηματιστήριο και το βράδυ ανέβαινε στα τραπέζια των ελληνάδικων σκορπώντας χαρτοπετσέτες, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την κατρακύλα που θα ακολουθούσε ακριβώς μετά το φιάσκο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Όσα λέγαμε στα τραγούδια μας τότε ήρθε ο χρόνος να τα πιστοποιήσει.

Υπόγεια Ρεύματα (απαντάει ο Γρηγόρης Κλιούμης σε όλες τις ερωτήσεις): Χμμμ .. Για να θυμηθώ !! Το Αθηνόραμα υπήρχε, Μητσοτάκη είχαμε, σκάνδαλο είχαμε, δανεικά είχαμε, εμείς ήμασταν πάλι φτωχοί! Και ο κόσμος πήγαινε κατά διαόλου. Νομίζω ότι απλά εμείς ήμασταν μικρότεροι, και γνωριζόμαστε και από τότε!!!

Τι εκφράζετε σήμερα; Και γιατί «μαζί» στη σκηνή;

Magic De Spell: Αυτή τη χρονιά οι Magic De Spell κλείνουν τα 40 χρόνια πορείας. Για εμάς δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα. Πάντα μας συγκινεί η ομαδική δημιουργία. Προσπαθούμε να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να αφουγκραζόμαστε τις αγωνίες του κόσμου. Περνώντας τα χρόνια ξεχώρισε και η ήρα από το στάρι. Ο χρόνος έδειξε ποια έργα ρίζωσαν και ποιοι βρίσκονταν εκεί όλα αυτά τα χρόνια αναζητώντας τα άγια δισκοπότηρά τους. Και τα τρία συγκροτήματα έκαναν την σκληρή επιλογή να μην επαναπαυτούν στις δάφνες τους, να μην γίνουν vintage, αλλά να συνεχίσουν να εκτίθενται και να μας χαρίζουν κάθε λίγο και μια καινούργια δουλειά.

Δημήτρης Μητσοτάκης: Θέλω να πιστεύω πως εκφράζουμε το κοινωνικό και, άρα, πολιτικό τραγούδι της γενιάς μας. Θέματα που κοντεύουν να εκλείψουν από το σύγχρονο τραγούδι, αν εξαιρέσει κανείς την ραπ, που όμως αποτελεί άλλου είδους τέχνη. Οι προβληματισμοί μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου που έχουν πλέον αποκοπεί βίαια από τα ραδιόφωνα και φυσικά από την τηλεόραση. Τα ΜΜΕ δείχνουν προκλητική αδιαφορία για το σύγχρονο ηλεκτρικό τραγούδι και ιδιαιτέρως αν αυτό δεν μιλάει για καψούρα. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, τι πιο ωραίο από το “η ισχύς εν τη ενώσει”!

Υπόγεια Ρεύματα: Και σήμερα και χτες και πάντα το μόνο που μπορούμε να εκφράσουμε είναι ο εαυτός μας, η αλήθεια μας και η σκέψη μας. Και μαζί με καλούς φίλους μέχρι να σβήσει ο ήλιος!

Πως βλέπετε τη σύγχρονη μουσική μας σκηνή;

Magic De Spell: Τα underground συγκροτήματα της Αθήνας παράγουν πολλή και καλή μουσική. Μια σκηνή όμως, για να είναι σκηνή, πρέπει να έχει και το κοινό της. Μια διαφορά της σημερινής εποχής από τις παλιότερες είναι η έλλειψη αφοσίωσης από το κοινό. Στις παλιότερες εποχές τα μουσικά ρεύματα είχαν και ιδεολογικές προεκτάσεις. Όπου βλέπουμε να συγκροτούνται αντίστοιχες κοσμοθεωρίες, σχηματίζονται και δυνατές σκηνές που αντέχουν στον χρόνο.

Δημήτρης Μητσοτάκης: Η σύγχρονη μουσική παραγωγή έχει σχεδόν σταματήσει, στη χώρα μας, τουλάχιστον σε οργανωμένο επίπεδο. Ουσιαστικά, δισκογραφία δεν υφίσταται. Οι καλλιτέχνες πορεύονται μόνοι τους και το τραγούδι είναι πιο ταξικό από ποτέ. Τα μόνα τραγούδια που ακούγονται σήμερα, στα εμπορικά ραδιόφωνα και στις διασκεδαστικές(;) μουσικές εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης, είναι είτε διασκευές παλιότερων επιτυχημένων τραγουδιών ή ηχογραφήσεις 20ετίας και βάλε. Αν, κατ' εξαίρεση, ακούσεις ένα καινούργιο τραγούδι σε εμπορικό ραδιόφωνο σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης “τα έσκασε γερά” και αυτό, πάλι, με την προϋπόθεση το κομμάτι είναι αρεστό στον καλλιτεχνικό διευθυντή του σταθμού. Δεν αρκεί δηλαδή “να τα σκάσει” κάποιος, πρέπει κιόλας να κινείται σε συγκεκριμένη φόρμα και θεματολογία. Ίσως να αποτελεί εξαίρεση η ραπ μουσική και τα παρακλάδια της. Αυτή η διεθνής φόρμα, που αφορά κυρίως νέους και που είναι σχετικά εύκολο και όχι τόσο δαπανηρό να την παράξεις αφού δεν χρειάζονται επαγγελματίες μουσικοί, ενορχηστρωτές, μεγάλα στούντιο, παραγωγοί κ.λπ. Ένας προσεκτικός παρατηρητής εύκολα θα δει πως και στο θέμα της λαϊκής (!) μουσικής η παγκοσμιοποίηση είναι εδώ. Ή αλλιώς η προσπάθεια για την επικράτηση μια παγκόσμιας κουλτούρας. Για την διαδικασία ομογενοποίησης των διαφορετικοτήτων των πολιτισμών. Γρήγορη κατανάλωση και παγκόσμια φόρμα στα πάντα.

Υπόγεια Ρεύματα: Δεν ξέρω ποια εννοούμε σύγχρονη μουσική μας σκηνή, γιατί υπάρχει μια "υπόγεια" που μας γεμίζει ελπίδα και μια "υπέργεια" που μας γεμίζει θλίψη.

Πως επέδρασε πάνω σας η καραντίνα και ο εγκλεισμός;

Magic De Spell: Πολλά έχουν γραφτεί για την επίδραση του lockdown στους όρους επιβίωσης των εργαζόμενων στο χώρο της Τέχνης. Θα θέλαμε όμως να σταθούμε και σε μια άλλη πτυχή της καραντίνας. Κι εμείς και οι υπόλοιπες μπάντες της σκηνής μας θεωρούμε ότι είναι σημαντική η άμεση επαφή με το κοινό μας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την επαφή σε μια ζωντανή εμφάνιση. Το live streaming δεν έχει την αμεσότητα που έχουμε ανάγκη. Το σημαντικό σε μια συναυλία δεν είναι μόνο ότι γίνεται πάνω στη σκηνή. Εμείς έχουμε την ανάγκη να βλέπουμε την έκφραση στα πρόσωπα, τη συμμετοχή του κόσμου στα τραγούδια μας. Αντίστοιχα και ο κόσμος έχει ανάγκη να βλέπει πώς ο ίδιος ο καλλιτέχνης ανταποκρίνεται στις δικές του συναισθηματικές εκδηλώσεις, πώς βιώνει ο καλλιτέχνης το τραγούδι του, πώς πετάγεται η φλέβα του τραγουδιστή όταν τραγουδάει με ένταση.

Δημήτρης Μητσοτάκης: Δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος όλων. Στην δική μου περίπτωση λειτούργησε ενδοσκοπικά και δημιουργικά. Αν είχαμε και την ελάχιστη κρατική βοήθεια, που δεν ήρθε ποτέ, ίσως να την περνούσαμε αλώβητοι.

Υπόγεια Ρεύματα: Ήμασταν με κάποιο τρόπο τυχεροί. Είχαμε ξεκινήσει να δουλεύουμε το δίσκο μας και βρισκόμασταν ήδη σε μια ρουτίνα εσωστρέφειας, κατά τα άλλα καλά! Εσείς; Επίσης, βγήκαμε; Ενημερώστε μας. [Απάντηση: όλα καλά! Αν βγήκαμε; Δύσκολο να το πεις!]

Μία τελευταία ερώτηση - για τα Υπόγεια Ρεύματα: Πείτε μας για την συνεργασία σας με τον Θάνο Μικρούτσικο – που με κάποιον τρόπο επανέρχεται στο προσκήνιο μέσα από σχετικά live. Ένα ήδη έχει ανακοινωθεί για τον Σεπτέμβριο στην Τεχνόπολη.

Υπόγεια Ρεύματα: Η εμπειρία μας με τον Μικρούτσικο ήταν τεράστια και πανέμορφη! Για τον άνθρωπο και το έργο του έχουμε μόνο αγάπη και θαυμασμό. Και δεν παύει ποτέ να είναι στο προσκήνιο, επίκαιρο πάντα όσο υπάρχουν καταπιεσμένοι και ο φασισμός παραμονεύει.

Magic De Spell είναι οι Θοδωρής Βλαχάκης (ντραμς), Δημήτρης Μποτής (πλήκτρα), Γιώργος Αρχοντάκης (μπάσο), Γιώργος Λαγγουρέτος (τραγούδι), Βαγγέλης Θεοδωράκης (κιθάρες) | Ενδελέχεια είναι οι Δημήτρης Μητσοτάκης & Παναγιώτης Κατσιμάνης (τραγούδι, κιθάρες), Παντελής Πέτρου (μπάσο), Νίκος Χριστόπουλος (ντραμς), Κώστας Πλατανιάς (ηλεκτρική κιθάρα) | Υπόγεια Ρεύματα είναι οι Γρηγόρης Κλιούμης (τραγούδι, κιθάρα), Τάσος Πέππας (ντραμς), Νίκος Γιούσεφ (μπάσο, μουσικό πριόνι).