Παλιά, τις φορές που έτυχε ν’ ακούσω Daniel Johnston έκανα (αναπόφευκτες;) συγκρίσεις με τον Eugene Chadbourne. Με τη διαφορά πως τους δίσκους του Chadbourne τους κυνηγούσα – κάποιους τους έβρισκα και τους αγόραζα. Με τον Johnston δεν είχα τέτοια πρεμούρα!
Στην εποχή του διαδικτύου και του live streaming είναι πολύ εύκολη η πρόσβαση σε ιδιάζουσες και ιδιοσυγκρασιακές περιπτώσεις όπως αυτή του Daniel Johnston, που έφυγε από καρδιακή προσβολή στις 10 Σεπτεμβρίου. Κουβάλαγε μια υπαρκτή τρέλα που σε κάποιες περιπτώσεις ήταν δημιουργική: ήταν τραγουδοποιός με ισχυρή συνθετική φλέβα και εικαστικός καλλιτέχνης που βάδιζε σε μια περίεργη folk ή country & western κατεύθυνση – σε ποιητικές αναλογίες με την περίπτωση του Captain Beefheart αλλά… καμία σχέση ως τελικό αποτέλεσμα!
Η δισκογραφία του Daniel Johnston ήταν ουσιαστικά κασετογραφία, homemade και lo-fi. Ως καλλιτέχνης, «ανακαλύφθηκε» όταν ο Kurt Cobain εμφανίστηκε να φοράει ένα μπλουζάκι με στάμπα το κασετοάλμπουμ του, του 1983, «Hi, How are you». Φυσικά, ο Daniel Johnston μετά από αυτό πέρασε και στην κανονική δισκογραφία – και φιλμογραφία – χωρίς καμιά επιτυχία αλλά διατηρώντας ένα αυξανόμενο cult status που τώρα, εξαιτίας του θανάτου του, θα πάει ακόμα πιο πέρα. Ίσως αξίζει να ψάξουμε πιο επισταμένα το καλλιτεχνικό του output. Ίσως, λέω…
