ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΟ

Πρόκειται για μια συμπαθητική ταινία, που το ενδιαφέρον της είναι περισσότερο θεματικό (η διερεύνηση μιας άγνωστης σε μας κοινωνικής πραγματικότητας) παρά κινηματογραφικό (η δραματουργική ανάπτυξη δεν ξεφεύγει από τα τηλεοπτικά πρότυπα). Ωστόσο, το αναπάντεχο χάπι εντ δίνει και τα όρια του προβληματισμού του σκηνοθέτη, ο οποίος θέλει να είναι από τη μια ρεαλιστής, χωρίς, όμως να κάνει και μια ολότελα «μαύρη» ταινία, παρά τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα που περιγράφει.