Προς την Ελευθερία

Το σενάριο του Χάρη Παπαδόπουλου περιείχε ένα πρώτης τάξεως υλικό για να γίνει μια ταινία προβληματισμού πάνω στην παλιά λάμψη του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και για τις ανθρώπινες και καλλιτεχνικές επιλογές που καλείται να κάνει μια ντίβα εκείνης της εποχής, η οποία, αν µη τι άλλο, δεν έχει «ξεμωραθεί» από το λιβάνισμα των μίντια. Παραδόξως, όμως, ο θεατής μένει ασυγκίνητος από αυτή την εσωτερική διαδρομή της ηρωίδας. Η Μαίρη Χρονοπούλου δεν καταφέρνει ούτε μια στιγμή να βγάλει την παραμικρή ζεστασιά ή λάμψη, ώστε να ενδιαφερθούμε γι' αυτήν ως γυναίκα, σταρ και ανθρώπινο πλάσμα. Αλλά και οι υπόλοιποι συμπρωταγωνιστές της, είτε είναι κακοί σε αυτό που κάνουν (Στράτος Τζώρτζογλου), είτε έχουν μια διακοσμητική παρουσία (Κώστας Βουτσάς), έτσι για να δικαιολογήσουν ένα πέρασμα και να ενισχυθεί το καστ µε κάποιο ακόμα ηχηρό όνομα.