ΠΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΜΑΜΑ

Ανθρώπινο το θέμα της ταινίας, θίγει μια κατάσταση που την αντιμετωπίζεις καθημερινά όχι µόνο στην Αμερική (όπου η έννοια «µάνα» είναι ιερή), αλλά και στο δικό µας κοινωνικό χώρο. Ωστόσο το ντουέτο του Κρις Κολόµπους (σκηνοθεσία) και Τζον Χιουζ (παραγωγή), που µας έδωσε πέρσι το «Μόνος στο σπίτι», δεν κάνει αυτή τη φορά το θαύμα του. Οι κωμικές καταστάσεις είναι άτονες και πνίγονται στο συναισθηματισμό, η σκηνοθεσία είναι εντελώς απρόσωπη, οι δευτερεύοντες χαρακτήρες μοιάζουν µε καρικατούρες, ιδιαίτερα ο Άντονι Κουίν, ο οποίος για πολλοστή φορά ενσαρκώνει έναν αθεράπευτα ρομαντικό κι ερωτύλο Έλληνα. Μένει µόνο η ευχαρίστηση της επανεμφάνισης στην οθόνη της Μορίν Ο' Χόρα, της παλαιότερης πρωταγωνίστριας του Τζον Φορντ, η οποία είχε αποσυρθεί από τα πλατό εδώ και 20 χρόνια.