ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΡΩΝΟΥ ΜΙΝΧΑΟΥΖΕΝ

Η ταινία ξεκινά αρκετά αργά, το επεισόδιο με την πολιορκημένη πόλη τραβά επίτηδες σε μάκρος, για να μπούμε σιγά σιγά στη μαγεία της περιπέτειας, που ξανανιώνει το γερασμένο βαρόνο. Κάθε επεισόδιο έχει και το δικό του σκηνοθετικό ύφος, αλλά δεν είναι όλες οι σκηνές εξίσου επιτυχημένες. Συχνά η ταινία δίνει την αίσθηση ότι είναι πνιγμένη στο ντεκόρ, η αφήγηση δεν έχει τον αεράτο χαρακτήρα ενός παραμυθιού, πολλά επεισόδια κάνουν κοιλιά, ο ρυθμός είναι αργός κι άλλοτε πολύ γρήγορος, ορισμένα αστεία παραείναι διανοουμενίστικα για να προκαλέσουν το γέλιο. Ωστόσο, όλα αυτά είναι μικροαντιρρήσεις μπροστά στο τελικό αποτέλεσμα, που είναι από κάθε άποψη ένα σκηνοθετικό και τεχνικό επίτευγμα.