Ο ΤΣΑΛΑΠΕΤΕΙΝΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΑΙΟΜΙΝΓΚ

Περιπέτεια των συναισθημάτων χαρακτηρίζει ο lνδαρές την ταινία του, η οποία παρακολουθεί επί τρεις μήνες την πορεία προς τη συναισθηματική ωρίμανση του συμπαθούς ήρωά µας. Η ματιά του σκηνοθέτη είναι σύγχρονη, αλλά και τρυφερή, χωρίς ωστόσο να αποφεύγει τις ατέλειες μιας πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους. Για παράδειγμα ο χαρακτήρας της Λίας μένει κάπως ξεκρέμαστος, ορισμένες επιλογές των ηρώων (όπως η απόφαση της Λιβανού να γεννήσει μέσα στο νερό) ξενίζουν και δεν δημιουργούν το κλίμα ταύτισης που ενδεχομένως θα ήθελε ο σκηνοθέτης, το φινάλε είναι αδύναμο. Ωστόσο, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι «Ο Τσαλαπετινός του Γουαϊόµινγκ», παρά τις ατέλειές του, έχει κάτι να πει στο νεανικό κοινό, προτέρημα που δυστυχώς δεν χαρακτηρίζει σχεδόν καμιά άλλη ελληνική ταινία της φετινής παραγωγής.