ΝΟ ΣΜΟΚΙΝ

Ο Αλέν Ρενέ διατηρεί τη θεατρική δομή του εγχειρήματος, κινηματογραφώντας τη δράση σ' ένα ντεκόρ στούντιο, ενώ όλους τους χαρακτήρες τους ερμηνεύουν δύο µόνο ηθοποιοί. Το αποτέλεσμα είναι ένα αξιοπερίεργο έργο, µε αντικείμενο προβληματισμού το ρόλο του τυχαίου, την έννοια του χρόνου και τη σχέση θεάτρου / κινηματογράφου, θυμίζει αρκετά το «Μελό» που είχε κάνει παλιότερα ο Ρενέ µε τους ίδιους πρωταγωνιστές, αλλά αν και στη Γαλλία έγινε δεκτό µε διθύραμβους της κριτικής, δεν µας φάνηκε να είναι τελικά τόσο γοητευτικό.