ΜΠΙΟΥΤΙΦΟΥΛ ΘΙΝΓΚ

Πρόκειται για την κινηματογραφική διασκευή ενός εξαιρετικά αισιόδοξου θεατρικού έργου του Τζόναθαν Χάρβεϊ, που αποσκοπεί στο να δημιουργήσει ένα θετικό μοντέλο για τους έφηβους ομοφυλόφιλους και ιδιαίτερα αυτούς που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα, όπου τα όρια της κοινωνικής ανοχής είναι πολύ πιο σφιχτά και περιορισμένα. Ωστόσο, ο συγγραφέας δεν εξωραΐζει καμιά κατάσταση, ίσα ίσα η ιστορία του εξελίσσεται μέσα σ' ένα περιβάλλον οικογενειακής βίας και κοινωνικού ρατσισμού έστω κι αν υπάρχει ως αντίβαρο η μητέρα του Τζέιµι, η οποία αν και γκαρσόνα το επάγγελμα δείχνει μια αξιοζήλευτη κατανόηση στην ερωτική κλίση του γιου της. Από την ταινία δεν λείπουν ούτε οι ρομαντικές στιγμές ούτε το χιούμορ, η κοινωνική όμως καταγραφή του χώρου θυμίζει υπερβολικά το κοινωνικό σινεμά των Φρίαρς, Λόουτς, Λι, χωρίς η νεοφερμένη από το θέατρο σκηνοθέτις Χέτι ΜακΝτόναλντ να μπορεί, ακόμα, να συγκριθεί μαζί τους.