ΜΠΑΚΜΠΙΤ

Ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Ίαν Σάφτλι υιοθετεί μια ρεαλιστική κινηματογραφική οπτική, που αποφεύγει το θριαμβευτικό ύφος ανάλογων μουσικών βιογραφιών, γύρω από το ηρωικό ξεκίνημα κάποιου μυθικού συγκροτήματος ή μουσικού. Ρίχνει το κέντρο βάρους στη σχέση του Σάτκλιφ µε τον Τζον Λένον, όπως και στην καθημερινή ζωή των πέντε μουσικών, που, τουλάχιστον εκείνη την περίοδο, δεν είχε τίποτα το αξιοζήλευτο. Απουσιάζει, ωστόσο, από την ταινία η πρωτότυπη ή δυναμική κινηματογραφική οπτική, που θα την έκανε μια ξεχωριστή κινηματογραφική εμπειρία, αντάξια του θέματός της.