ΚΛΕΙΣΕ ΜΟΥ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Σε αντίθεση με παλιότερες ταινίες που θίγουν το θέμα της αδερφικής αιμομιξίας, ο Στίβεν Πολιακόφ δεν θέλει ούτε να προκαλέσει ούτε να ερεθίσει το θεατή. Αξιοποιώντας τη θεατρική του παιδεία κάνει ένα όμορφο σινεμά χαρακτήρων, μ ελυρικές εξάρσεις, σωστή ψυχολογική σκιαγράφηση και γενικότερο προβληματισμό πάνω στο σεξ. Όπως λέει ο ίδιος «Ήθελα το έργο ν’ αποτελέσει μια ματιά στο σημερινό τρόπο ζωής. Ιδιαίτερα να κοιτάξω το πώς το σεξ γίνεται ένα ζήτημα όλο και πιο περίπλοκο τα τελευταία χρόνια. Δεν ενδιαφερόμουν ωστόσο να περιγράψω μια ιδιαίτερη σχέση αποκλειστικά, αλλά περισσότερο να σταθώ στις αγωνίες και στους συσχετισμούς που φτάνουν να καταστήσουν αυτή τη συγγενική σχέση δυνατή. Υπό άλλες συνθήκες, ο Ρίτσαρντ και η Νάταλι ίσως δεν θα είχαν σχετιστεί, αλλά τελικά πιστεύω ότι η σχέση τους είναι ρομαντική, αγγίζοντας μερικές φορές τα όρια του κωμικού, χωρίς να σοκάρει καθόλου».Αν οι δύο ηθοποιοί που επέλεξε ο Στίβεν Πολιακόφ για τους κεντρικούς ρόλους δεν μας φάνηκαν επαρκείς, ο Άλαν Ρίκμαν, αντίθετα, στο ρόλο του εκκεντρικού συζύγου της Νάταλι είναι κάτι παραπάνω από απολαυστικός. Μετά το ρόλο του κακού στον «Ρομπέν των Δασών», η εμφάνισή του στο «Κλείσε μου τα μάτια» τον καταξιώνει ως την πιο αξιολάτρευτη «σκατόφατσα» του αγγλικού σινεμά!