ΚΑΠΟΙΟΝ Ν' ΑΓΑΠΑΣ

Αν και το «Κάποιον ν' αγαπάς» έχει φαινομενικά τη μορφή μιας κομεντί, με θέμα τις επιθυμίες και τα όνειρα μιας συγκεκριμένης κοινότητας περιθωριακών ατόμων, είναι γυρισμένη με μια τέτοια ρεαλιστική οπτική, που σε προσγειώνει απότομα και σκληρά στην πραγματικότητα. Αυτή είναι ουσιαστικά και η μεγάλη διαφορά με την προηγούμενη ταινία του Αλεξάντερ Ρόκγουελ, «Δύο μέσα στη σούπα», που μιλούσε και πάλι για την επιμονή κάποιων ανθρώπων να πραγματοποιήσουν με κάθε τίμημα τα όνειρά τους, αλλά διατηρούσε μέχρι τέλους ένα ανέμελο και τελικά αισιόδοξο ύφος. Ο Ρόκγουελ, εδώ, εντυπωσιάζει με τους σπινθηρoβόλoυς και πανέξυπνους διαλόγους του, όπως και με τη γαλαρία των χαρακτήρων που μας δείχνει, όμως το σενάριο μοιάζει να μην έχει συγκεκριμένο στόχο και κάπου μας αφήνει ανικανοποίητους. Η Ρόζι Περέζ είναι πολύ καλή στο ρόλο της Mερσέvτες, ο Χάρβεϊ Καϊτέλ καταφέρνει να μας μεταφέρει τα συναισθήματα του αξιολύπητoυ και αστείου ταυτόχρονα για τον ήρωα που υποδύεται, ενώ γνωστοί σκηνοθέτες (Πολ Μαζούρσκι, Kουέντιν Ταραvτivo, Σάμιουελ Φούλερ) εμφανίζονται σε μικρούς ρόλους.