ΦΡΙΤΣ Ο ΠΟΝΗΡΟΓΑΤΟΣ

Πρώτο καρτούν μεγάλου μήκους ακατάλληλο για ανήλικους, ήταν ο θρυλικός «Φριτς, ο πονηρόγατος» του Ραλφ Μπάκσι (1971). Επηρεασμένος από την αντεργκράουντ κουλτούρα της εποχής, ο Μπάκσι εμψυχώνει στην οθόνη ένα επίσης ανατρεπτικό κόμικ του Ρόμπερτ Κραμπ, γεμάτο βίαιο ερωτισμό. Ναρκωτικά, ψυχεδέλια, Μαύροι Πάνθηρες, αντάρτες των πόλεων, ροκ και τζαζ μουσική κι όλοι οι άλλοι μύθοι της αντικουλτούρας δίνουν ραντεβού σ’ ένα εξαιρετικά μοντέρνο και τολμηρά ερωτικό καρτούν. Σε μια εποχή πολιτικής σύγχυσης κι αμφισβήτησης των πάντων, όπου το κίνημα της άκρας αριστεράς και των άλλων περιθωριακών ομάδων βρίσκεται ήδη σε κρίση, ο γάτος Φριτς προτείνει έναν ακράτητο σεξουαλισμό σαν θεαραπεία όλων των κακών.