Εφήμερη Πόλη
- 2000
- Έγχρ.
- Διάρκεια: 86'
Ο Αντρέας ταξιδεύει στον τόπο της νεκρής μητέρας του σε αναζήτηση του σπιτιού της, όμως το ταξίδι αυτό παίρνει διαστάσεις μιας καταβύθισης στα νερά της συνείδησης. Κι επειδή το τοπίο έχει αλλάξει οριστικά, ο ήρωας με τη βοήθεια των ξένων μεταναστών - σύμβολο του Άλλου - ξαναστήνει στη συνείδησή του τη χαμένη πόλη.
Σκηνοθεσία:
Με τους:
Όπως ο ήρωας κάνει ένα εσωτερικό ταξίδι στα νερά της μνήμης, έτσι και ο θεατής πρέπει να κάνει το δικό του ταξίδι, να μπει σιγά-σιγά στην ατμόσφαιρα της ταινίας και να αρχίσει να ανασυνθέτει το παζλ των νοηματικών μερών της. Πού οδηγούν όμως όλες αυτές οι ποιητικές και εικαστικά πανέμορφες εικόνες; Η βασική ιδέα που στηρίζει την «Εφήμερη Πόλη» είναι λίγη για μια μεγάλου μήκους ταινία. Περνούν μάλιστα 20 λεπτά της ώρας για να πληροφορηθεί ο θεατής τι ακριβώς ζητά ο ήρωας. Από την άλλη μια σεκάνς όπως εκείνη της συνάντησης του Ανδρέα με τη Μαρία σε κερδίζει με την αμεσότητα και την ανθρώπινη διάστασή τους, κάτι που αναμφίβολα απουσιάζει σε πολλά άλλα, αφαιρετικά και κάπως ψυχρά, σημεία της ταινίας.
