Αμαρτωλές Καλόγριες

Η πρώτη διείσδυση του Αλμοδόβαρ στον κόσμο του μελοδράματος, μιλά για την τραγική ιστορία μιας ηγουμένης που εφαρμόζει κατά γράμμα το ρητό του Μαρξ «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού»! Δε χωρά αμφιβολία ότι οι «Αμαρτωλές καλόγριες» αποτελούν την εκδίκηση του σκηνοθέτη για τα χρόνια που πέρασε σε μια ιερατική σχολή, δεν πρόκειται όμως για μια αντι-κληρική ταινία, αφού αυτό που διέπει τις πράξεις των καλογραιών είναι η κατά γράμμα ερμηνεία βασικών αρχών του χριστιανισμού. Οι κώδικες πάντως του μελό υπονομεύονται από το παλαβό ύφος του Αλμοδόβαρ, ένα αλλόκοτο κράμα με στοιχεία εξωφρενικής κωμωδίας (μνήμες της movida), σινεφιλικών αναφορών, θρησκευτικού κιτς μιούζικαλ και σουρεαλισμού (η παρουσία μιας τίγρης στο μοναστήρι).