
Γεννημένη το 1969 στο προεπαναστατικό Ιράν, η Μαρζάν Σατραπί έγινε γνωστή μέσα από μια σειρά αυτοβιογραφικών και πολυβραβευμένων κόμικς, με διασημότερο όλων το "Περσέπολις", το οποίο το 2007 μετέφερε η ίδια στο σινεμά με τη σκηνοθετική βοήθεια του Βενσάν Παρονό. Το πρωτότυπο, απολαυστικό animation έκανε ένα θριαμβευτικό γύρο του κόσμου (Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες, δύο Σεζάρ, υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων) και η πολιτογραφημένη Γαλλίδα πλέον δημιουργός του επιχειρεί τώρα μια ακόμα κινηματογραφική μεταφορά, ακολουθώντας όμως μια διαφορετική αφηγηματική συνταγή. Το δημοσιευμένο το 2004 κόμικς της "Κοτόπουλο με δαμάσκηνα" γίνεται ένα live action επί οθόνης ταξίδι στην Τεχεράνη του Σάχη και της δεκαετίας του ’50, όπου η φαντασία, τα ιστορικά γεγονότα και οι οικογενειακές μνήμες της Σατραπί διασταυρώνονται πάνω από τα κομμάτια ενός σπασμένου βιολιού.
Η καταστροφή του αγαπημένου οργάνου του ταλαντούχου βιολιστή Νασέρ – Αλί, παντρεμένου με δυο μικρά παιδιά, σηματοδοτεί την αρχή του δράματος. Η αναζήτηση αντικατάστασής του αποδεικνύεται μάταια, καθώς τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με το χαρακτηριστικό, ανεπανάληπτο ήχο του. Ο Νασέρ – Αλί το παίρνει απόφαση λοιπόν και πέφτει στο κρεβάτι για να πεθάνει, κάτι που θα συμβεί μετά από μια βδομάδα, παρά τις προσπάθειες συγγενών και φίλων να τον μεταπείσουν. Παραδόξως, το τολμηρό και αιφνιδιαστικό αυτό πρωθύστερο προσθέτει στις τελευταίες εφτά μέρες του ήρωά μας μερικούς αγωνιώδεις τόνους περισσότερους από το να μην γνωρίζαμε το τέλος του περιπετειώδους ταξιδιού του, το οποίο άλλοτε μας πηγαίνει προς το μέλλον και άλλοτε μας γυρίζει πίσω στο παρελθόν.

Οι Παρονό και Σατραπί ακολουθούν πιστά το διηγηματικό μίτο του κόμικς, αλλά υιοθετούν μια πιο ονειρική και παραμυθένια ατμόσφαιρα, η οποία, ακόμα και στις σκοτεινότερες στροφές της πλοκής, διατηρεί μια γλυκιά, παρηγορητική αίσθηση. Η "Αμελί" του Ζαν – Πιέρ Ζενέ έρχεται αυτόματα στο νου, αν και εδώ οι μελαγχολικές νότες "ακούγονται" καθαρότερα και η κοινωνικοπολιτική αλληγορία (η κοπέλα που είχε ερωτευτεί ο Νασέρ – Αλί λέγεται Ιράν και παντρεύεται ένα στρατιωτικό) είναι σαφής και κατ’ ελάχιστον αισιόδοξη. Ακόμα και ο βασικός ήρωας είναι ένας μάλλον αντιπαθητικός, εγωκεντρικός άνθρωπος, τον οποίο οι εικόνες αυτού του νοσταλγικού δράματος γεμίζουν με πολύτιμα μυστικά, κρυφά πάθη, ανομολόγητες επιθυμίες και μια τραγική μοίρα, μετατρέποντάς τον σε ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό χαρακτήρα.
Με μια θεατρική σκηνογραφία, animation αφηγηματικά τρικ, έντονο σαρκασμό, πικρό βλέμμα, ζεστή καρδιά και ένα ευφυές πήγαιν’ - έλα από το παρόν στο παρελθόν κι από εκεί στο μέλλον (η απολαυστικότερη σεκάνς της ταινίας είναι η ενήλικη, έγγαμη ζωή του μικρού γιου Σάιρους στην Αμερική, την οποία βλέπουμε σε φλας φόργουορντ), το "Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα" αποδεικνύεται μια πρωτότυπη, γευστικότατη σινε-συνταγή που, μέσα από το θάνατο και μια ιστορία διάψευσης, μιλά για τη ζωή, τον έρωτα και τη δύναμη της φαντασίας.
Γαλλία. 2011. Διάρκεια: 93΄. Διανομή: NEW STAR.
Περισσότερες πληροφορίες
Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα
Στην Τεχεράνη του 1958 ο ταλαντούχος μουσικός Νασέρ-Αλί, αδυνατώντας να αντικαταστήσει το σπασμένο του βιολί, αποφασίζει να πεθάνει. Ενώ μένει κλινήρης και χωρίς φαγητό στο δωμάτιό του, ανακαλεί το παρελθόν και όλα όσα τον οδήγησαν μέχρις εδώ.