Τι σχέση μπορεί να έχει η τζαζ με τον Ψυχρό Πόλεμο; Πολύ μεγαλύτερη απ' όση φαντάζεστε μας λέει και μας δείχνει ο Βέλγος Γιόχαν Γκριμονπρέζ, ο οποίος έχει αναδείξει με ευφάνταστο τρόπο τη σχέση πολιτικής, ποπ κουλτούρας και λαϊκού θεάματος ("Dial H-I-S-T-O-R-Y", "Double Take"). Το επιχειρεί ξανά με την καλύτερη ως τώρα ταινία του, ένα ιστορικά πολυδιάστατο και κινηματογραφικά ολόφρεσκο ντοκιμαντέρ.
Οι εικόνες του μας μεταφέρουν στο τέλος της δεκαετίας του '50 αφενός στην κεντρική Αφρική, όταν το Κονγκό, πρώην βελγική αποικία, αποκτά την ανεξαρτησία του, και αφετέρου στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, όπου ο αντιαποικιακός αγώνας συνεχίζει να διεξάγεται με εντελώς διαφορετικούς όρους. Τα περίπλοκα γεωπολιτικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω του, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ορατοί και αόρατοι παίκτες κινούν τα πιόνια του περιγράφονται με θαρραλέα ενάργεια, αναλυτική μέθοδο και αφηγηματική επιδεξιότητα, σε ένα οσκαρικά υποψήφιο σινε-δοκίμιο, ντυμένο με ένα υπέροχο τζαζ σάουντρακ. Το οποίο, μας υπενθυμίζει ο Γκριμονπρέζ, είναι κι αυτό μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή.
Έγχρ.-Α/Μ. Βέλγιο, Γαλλία, Ολλανδία. 2024. Διάρκεια: 150΄. Διανομή: CINOBO
Περισσότερες πληροφορίες
Σάουντρακ για Ένα Πραξικόπημα
Ο Ψυχρός Πόλεμος και ο αγώνας για την ανεξαρτησία του Κονγκό από τους Βέλγους κορυφώνονται το 1960 υπό τους ήχους της μουσικής τζαζ.
