Πέρασαν 14 ολόκληρα χρόνια από τον "Διαχειριστή", την πιο αδύναμη ταινία της φιλμογραφίας του, για να περάσει ξανά ο Περικλής Χούρσογλου πίσω από την κάμερα. Ο δημιουργός του "Λευτέρη Δημακόπουλου" (1993) ήταν από τους πρώτους που ανέλαβαν να διδάξουν στο νεοϊδρυθέν το 2004 κινηματογραφικό τμήμα του ΑΠΘ κι έτσι η σκηνοθετική καριέρα του έμεινε για μία εικοσαετία σε δεύτερη μοίρα. Επειδή όμως κάθε σενάριό του εμπνέεται από προσωπικά, άμεσα ή έμμεσα βιώματα, τώρα που ολοκλήρωσε τον πανεπιστημιακό κύκλο του στρέφει για ακόμα μία φορά την κάμερα στον εαυτό του, τον οποίο συναντά το 2012.
Ο Νίκος, λοιπόν, είναι ένας Αθηναίος σκηνοθέτης, ο οποίος διδάσκει στη Σχολή Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και προβιβάζεται στην ανώτατη διδακτική βαθμίδα. Έτοιμος να ταξιδέψει για το πανεπιστήμιο με το βραδινό τρένο για να ορκιστεί, αλλά και για να κάνει το εβδομαδιαίο του μάθημα, αποφασίζει να πάρει μαζί του τον πατέρα του. Ο κύριος Αντρίκος δέχεται να συνοδεύσει το γιο του σ’ έναν θαυμαστό, καινούργιο γι’ αυτόν κόσμο.
Κινούμενος σε έναν απόλυτα οικείο χώρο, ο Χούρσογλου αναρωτιέται πάνω στη σύγχρονη ανθρώπινη επικοινωνία – ως άμεση σχέση η οποία ορίζεται από την κοινωνική, οικογενειακή, ηλικιακή, ακόμα και οικονομική κατάσταση των εμπλεκομένων, αλλά και ως έμμεση, καλλιτεχνική δημιουργία που απευθύνεται σε ένα αόρατο κοινό. Στις δικές του "Άγριες Φράουλες", ο χαμηλότονος δημιουργός, ο οποίος πατάει και με τα δυο του πόδια στην ελληνική πραγματικότητα, μοιάζει να ανακαλύπτει εκ νέου τον κόσμο, τόσο αυτόν που άφησε πίσω του (τον πατέρα του) όσο κι εκείνον που θα αλλάξει ερήμην του (από τους μαθητές του). Με τολμηρή, γειωμένη λιτότητα και πηγαία τρυφερότητα, η οποία θυμίζει παλιό ιταλικό σινεμά (ο νεορεαλιστής Φελίνι είναι μια ισχυρή αναφορά), ξεπερνά κάποιες αφηγηματικές ευκολίες, παίρνει ριψοκίνδυνες αποφάσεις που εκπλήσσουν και κοιτάζει το θεατή στα μάτια, ψιθυρίζοντάς του: "να λοιπόν που ένα ρεαλιστικό δράμα μπορεί ακόμα να κρύβει μερικές ευχάριστες εκπλήξεις για σένα".
Ελλάδα. 2023. Διάρκεια: 99΄
Περισσότερες πληροφορίες
Εξέλιξη
Σκηνοθέτης και καθηγητής στη Σχολή Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Νίκος προάγεται στην ανώτατη διδακτική βαθμίδα. Ταξιδεύοντας στο πανεπιστήμιο με το βραδινό τρένο για να ορκιστεί, παίρνει μαζί του και τον πατέρα του Αντρίκο.
