Ο Δράκος

4,5

Σε μια ταινία-σταθμός για το ελληνικό σινεμά, η αρχαία τραγωδία, μέσω του νεορεαλισμού και του φιλμ νουάρ, εισβάλλει με τον πιο ευφάνταστο, πολιτικό και πρωτότυπο τρόπο στη νεοελληνική πραγματικότητα.

Ο drakos

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, το ελληνικό σινεμά θα καταθέσει τα πρώτα ώριμα δείγματά του, κυρίως χάρη στο ταλέντο δύο πρωτοεμφανιζομένων δημιουργών (και του Γιώργου Τζαβέλλα με την "Κάλπικη Λίρα"). Του Μιχάλη Κακογιάννη ("Κυριακάτικο Ξύπνημα", "Στέλλα") και του Νίκου Κούνδουρου, ο οποίος μετά τη νεορεαλιστική "Μαγική Πόλη" (1954) συνεχίζει να αντιπαραθέτει τα μικροαστικά όνειρα με τη λούμπεν αθηναϊκή καθημερινότητα. Τη σεναριακή σκυτάλη παίρνει από τη Μαργαρίτα Λυμπεράκη ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο οποίος στο "Δράκο" ακολουθεί τον Θωμά, έναν συνεσταλμένο τραπεζικό υπάλληλο που ετοιμάζεται να περάσει μόνος του την Πρωτοχρονιά. Τρομοκρατημένος, θα διαπιστώσει πως μοιάζει εκπληκτικά μ’ έναν καταζητούμενο εγκληματία και θα βρει καταφύγιο σ’ ένα καμπαρέ. Οι άνθρωποί του θα τον εκλάβουν ως τον διαβόητο "Δράκο" και θα τον θέσουν επικεφαλής της συμμορίας τους.


Η αρχαία τραγωδία, μέσω του νεορεαλισμού και του φιλμ νουάρ, εισβάλλει με τον πιο ευφάνταστο, πολιτικό και πρωτότυπο τρόπο στη νεοελληνική πραγματικότητα. Η τελευταία έχει χάσει πλέον κάθε ηθική αξία και κοινωνική συναρμογή (η συμμορία θέλει να πουλήσει ένα στύλο του Ολυμπίου Διός σε Αμερικανό αρχαιοκάπηλο), αν και κουβαλάει στο κουκούτσι της λαϊκές τελετουργίες (το συγκλονιστικό ζεϊμπέκικο του φινάλε, σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι) που διατηρούν ζωντανή την ιστορική μνήμη ως μυσταγωγία και κώδικα τιμής ενός αόρατου (υπο)κόσμου. Ο Κούνδουρος ντύνει αυτό το πολυδιάστατο δράμα με πρωτοφανή ρεαλιστική ειλικρίνεια και εξπρεσιονιστικά κάδρα, θέτει προφητικά το αντονιονικό, απόλυτα σύγχρονο πολιτισμικό ζήτημα της απώλειας ταυτότητας, ενώ ο Ντίνος Ηλιόπουλος παραδίδει μία από τις κορυφαίες ερμηνείες της ελληνικής φιλμογραφίας.


Η ταινία συμμετείχε στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βενετίας, αντιμετωπίστηκε "καχύποπτα" από την εγχώρια –δεξιά και αριστερή– κριτική και υπήρξε μεγάλη εμπορική αποτυχία. Οι νεότεροι Έλληνες κριτικοί, όμως, την ανακήρυξαν το 2006 καλύτερη ελληνική ταινία όλων των εποχών, ενώ πιο πρόσφατα ο Αμερικανός λογοτέχνης Τζόναθαν Φράνζεν έστρεψε ξανά το παγκόσμιο ενδιαφέρον επάνω της, κάνοντάς της εκτενή μνεία στο ευπώλητο, πολυβραβευμένο μυθιστόρημά του "Ελευθερία".

Α/Μ. Ελλάδα. 1956. Διάρκεια: 103΄. Διανομή: FILMTRADE

Περισσότερες πληροφορίες

Ο Δράκος

4,5
  • Δραματική
  • 1956
  • Διάρκεια: 85 '
  • Νίκος Κούνδουρος

Ένας τραπεζικός υπάλληλος ταυτίζεται με έναν καταζητούμενο εγκληματία με τον οποίο μοιάζουν επικίνδυνα. Βρίσκει προσωρινό καταφύγιο σε περιθωριακά νυχτερινά κέντρα, όπου γίνεται το επίκεντρο της προσοχής και αρχηγός μιας μικροσυμμορίας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Σινεμά

Όλες οι κριτικές των νέων ταινιών της εβδομάδας

Η άποψη του "α" για τις πρεμιέρες που παίζονται στους κινηματογράφους από τις 18 Δεκεμβρίου.

ΓΡΑΦΕΙ: ΜΑΝΤΥ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
18/12/2025

Film Factory: Ένα τριήμερο κινηματογραφικών masterclasses με ελεύθερη είσοδο στην Ταινιοθήκη

Μία από τις πιο δημιουργικές και επιτυχημένες εκπαιδευτικές δράσεις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου επιστρέφει για δέκατη τέταρτη χρονιά.

Avatar: Φωτιά και Στάχτη

Τρίτη παραλλαγή της ίδιας ακριβώς ιστορίας. Όσο όμως το θέαμα διογκώνεται προς το (ακόμα) εντυπωσιακότερο, τόσο όλα τα υπόλοιπα (χαρακτήρες, πλοκή, οικολογική αλληγορία) γίνονται απλοϊκότερα, μελοδραματικότερα και αφελέστερα. | Powered by Uber.

Η Αγγελία

Ψυχολογικό θρίλερ διαδοχικών ανατροπών, το οποίο, από την εξέλιξη της πλοκής έως τις ερωτικές σκηνές, μοιάζει αναποφάσιστο μέχρι τέλους για το αν θα ήθελε να είναι μια σαρκαστική παρωδία. | Powered by Uber.

Αυτά που Σκοτώνεις

Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Σάντανς για ένα αγωνιώδες δράμα, το οποίο στήνει μια υποβλητική ατμόσφαιρα μυστηρίου, θολώνοντας δεξιοτεχνικά τα όρια φαντασίας και πραγματικότητας. | Powered by Uber.

Αλευρίνο, "Το Σπέρμα του Σύμπαντος"

Άλλο ένα χιουμοριστικό, χαοτικό και κατασκευαστικά ερασιτεχνικό σινε-δοκίμιο από τον αθεράπευτα παιγνιώδη και απολαυστικό παραμυθά δημιουργό τού "Πέφτουν οι Σφαίρες σαν το Χαλάζι…" | Powered by Uber.

Χριστούγεννα με τον Ποντικούλη

Ναΐφ, καρτουνίστικη και καλογυρισμένη κωμωδία καταστροφής, όπου τα (ψηφιακά) ποντίκια κλέβουν την παράσταση από τους αμήχανους ζωντανούς χαρακτήρες. | Powered by Uber.